"คราวนี้เจ้าจะให้เปิ่นหวางทำการลงโทษเจ้าได้หรือยัง" "ห๊า ล..ลงโทษอันใดกันเพคะ" "ลงโทษที่เจ้ากล้าให้บุรุษอื่นแตะเนื้อต้องตัวทั้งๆ ที่เปิ่นหวาง ได้กล่าวบอกเจ้าแล้วก่อนหน้านี้" พร้อมทั้งใช้สายตาคมกริบนั้นจ้องมองมาที่นาง "เอ่อ ท่านอ๋องเป็นผู้ที่มีความเมตตาเปี่ยมล้นกว้างใหญ่ดังมหาสมุทร ด้วยเรื่องเล็กน้อยเพียงนี้ จะมาเอาความลงโทษกับสตรีตัวเล็กๆ เช่นหม่อมฉันคงจะดูขัดกันยิ่งนัก ท่านอ๋องว่าหรือไม่เพคะ" ขณะที่ พูดออกไป เหมยฮวาก็ก้าวถอยหลังให้ห่างออกมา "หึ เจ้าคิดเช่นนั้นหรือ" พร้อมกับก้าวประชิดตัวนางมากขึ้นเรื่อยๆ และส่งยิ้มที่ไปไม่ถึงดวงตาให้กับนาง "ช...ใช่แล้วเพคะ" พร้อมกับส่งยิ้มละลายใจไปให้เขา "ฮ่า ฮ่า ฮ่า เปิ่นหวางจะสอนบทเรียนกับการไม่เชื่อฟังคำสั่งของเปิ่นหวางให้เจ้าได้รู้" 'แม่คะช่วยหนูด้วย เขาจะจับหนูกินแล้วค่ะแม่ ม่ายนะ หนูจะไม่ทำอีกแล้วค่ะแม่ หนูจะไม่อ่อยผู้ให้ผัวรู้อีกเด็ดขาด'