"เจ้าหยุดกล่าววาจาสามหาวใส่ร้ายผู้อื่นเยี่ยงนี้ได้แล้ว วันนี้ทำให้เราลี่เฟิงหงได้เปิดหูเปิดตาแล้ว ตำแหน่งที่เจ้าปรารถนาเปิ่นหวางคงจะให้เจ้าไม่ได้ ถึงอย่างไรในท้องของเจ้าก็มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเปิ่นหวาวอยู่ งั้นเจ้าก็แต่งเป็นอนุภรรยาให้เปิ่นหวางเถิด"
เขาจ้องมองนางด้วยสายตาที่เย็นชา ไม่เหลือเยื่อใยของความรักความผูกพันธ์ที่เคยมีให้แต่เก่าก่อนอีกต่อไป
"องค์ชาย! "
เยี่ยไป๋หลันจ้องมองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักของตนเองอย่างตกตะลึงแทบจะไม่เชื่อสายตา เขาไม่เหลือเยื่อใยให้นางแม้แต่เพียงน้อยนิดเลยหรือ ที่ผ่านมาระหว่างเขากับนางมันคืออะไรเล่า นางมองคนรักของตนเองโอบกอดสตรีที่ได้ขึ้นชื่อว่าเกลียดเข้ากระดูกดำอย่างเจ็บปวด เพราะมันที่ทำให้องค์ชายเกลียดนาง เพราะนังสารเลวนั้น ถ้าไม่มีมันสักคน ทั้งฐานะคุณหนูใหญ่ของจวน ทั้งคนรัก ทุกอย่างก็จะเป็นของนาง
"เพราะแกนังเหมยฮวา ถ้าไม่มีแกทุกอย่างมันเป็นเพราะแกที่แย่
