เกิดขึ้นภายในร้าน จึงอยากให้ทุกคนตระหนักตรงกันว่า ‘เรือนกระดังงาไม่ใช่ซ่อง… ห้ามพนักงานทำตัวเหมือนกะหรี่ ดังนั้นจึงห้ามขายบริการโดยเด็ดขาด’
แต่เจ๊สุดาก็ใจกว้าง จึงผ่อนปรนเอาไว้ว่าถ้าในกรณีที่บังเอิญเกิดถูกอกถูกใจ หรือเกิดปิ๊งปั๊งกับลูกค้าขึ้นมา ถึงขั้นกลายเป็นความรักจริงจัง ถ้าเป็นความสมัครใจของทั้งสองฝ่าย นั่นก็เป็นเรื่องส่วนตัวที่เจ๊สุดาจะไม่เข้าไปก้าวก่าย เพราะเคยมีพนักงานในร้านที่พบรักกับลูกค้า ออกไปแต่งงาน อยู่กินกันเป็นเรื่องเป็นราวก็มีให้เห็นมาแล้วหลายราย กรณีนั้นเจ๊ไม่ว่า… ขอเพียงอย่านำความเสื่อมเสียมาถึงเรือนกระดังงาเป็นพอ
“ฉันตัดสินใจไม่ผิดจริงๆ… ที่รับเธอไว้ทำงาน”
เจ๊สุดารำพึงขึ้นเบาๆ กับตัวเอง ขณะกำลังนั่งประจำอยู่หลังเคาน์เตอร์แคชเชียร์ ทำหน้าที่เก็บเงินด้วยตัวเอง สายตาพึงพอใจกวาดสำรวจความเป็นไปภายในร้านอาหารแห่งนั้นด้วยสีหน้าเป็นสุข ที่เห็นลู
