"ค่ำคืนนี้ข้าขอค้างคืนที่ตำหนักเทียนซือนะเพคะ"
"ข้าจะอยู่เป็นเพื่อนเจ้า"
"แต่ว่า...ที่นี่มิได้ใหญ่โตเหมือนห้องบรรทมของท่านนะเพคะ"
"เจ้ามิเคยนอนร่วมห้องเดียวกับข้า...รู้ได้อย่างไรว่าข้าชอบที่นอนแบบไหน"
"ตี้จวิน...."
เจียลี่หลบสายตาที่จ้องมองมาด้วยประกายที่มีความหมายเพราะว่าทั้งแต่แต่งงานกันมาสามร้อยปีมิเคยได้เข้าหอกันเลยสักครั้ง ต่างคนต่างก็มิเคยเอ่ยเรื่องนี้ เพราะนอนคนล่ะห้องมาเนิ่นนานเจียลี่ก็มิเคยเรียกร้องอะไรในข้อนี้เพราะตี้จวินนั้นยังคงจำนางมิได้ไม่ควรที่จะลึกซึ้งอันใดต่อกันในตอนที่เขายังจำมิได้
ฉับพลับ!
มีไอสีดำพุ่งมาที่ตำหนักของเทียนซือ แล้วปรากฏร่างของบุรุษชุดดำ
"นายท่าน"
"จางจิ้ง!"
เทพธิดาเจียลี่อุทานออกมาด้วยความตกใจที่ปรากฏว่าเป็นจางจิ้งองครักษ์ของจ้าววิหคเฉินฟานอี้
"เจ้าเป็นผู้ใด?"
หลินหยางตี้จวินนั้นมองบุรุษเผ่าวิหคตรงหน้าด้วยความงุนงงเพราะจำจางจิ้งมิได้
"จางจิ้ง
