อ้อนรักคุณแม่ลูกอ่อน EP.2 (ว่าที่)หมอ
1705 คำ
"อ่ะ "
"ขอบใจ ดีนะที่เป็นเทมส์ ถ้าเกิดเป็นพวกหน้าหม้อขึ้นมา กิ่งคงต้องทิ้งโทรศัพท์แล้วซื้อเครื่องใหม่ " ฉันยื่นมือไปรับโทรศัพท์จากเทมส์ อย่างน้อยๆก็เป็นคนคุ้นเคยที่ฉันรู้จักดี ไม่ใช่พวกขี้เหล้าเมายาแอบเมียมาเที่ยว แต่รู้สึกว่าคนคุ้นเคยของฉันก็แอบมีกลิ่นเหล้านะเนี่ย
"ยังรวยเหมือนเดิมสินะ "
"ไม่รวยหรอก ก็แค่ที่บ้านเป็นหมอกันหมด มีแต่กิ่งนี่แหละที่ผ่าเหล่า ขนาดเรียนจบแล้ว พ่อแม่ยังหน้าบูดหน้าบึ้งอยู่เลย "
"แล้วทำไมไม่เรียนหมอล่ะ เทมส์ชวนกิ่งแล้วนะ " เทมส์ชวนคุยไปขับรถไป นึกถึงสมัยเรียนตอนนั้นเทมส์ชอบเอารถที่บ้านมารับฉันไปโรงเรียน ไหนจะชอบแอบเอาโทรศัพท์พี่สาวโทรมาหาฉันอีก สุดๆแล้วล่ะ หาเรื่องต้องโทรมาทุกวัน เตือนนู่นนี่นั่น เตือนจนตัวเองลืมซะเอง ^^;
"ไม่เอาอ่ะ เบื่อขี้หน้าเทมส์แล้ว "
"ถึงว่าล่ะช่วงนี้ไม่ได้เจอเลย " จะไปเจอได้ไงก็ตัวเองเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเรียนหมอให้จบภายในสี่ปี คนบ้าอะไรเก่งชะมัด
"แล้วมาทำอะไรที่ผับ หาเหยื่อหรอ??? " ใครบอกว่าหมอไม่มีเวลาจีบหญิง ใช้ไม่ได้กับเทมส์นะคะ >..ฟึบ
"อ๋อย เมื่อยมากเลย " เข้าใจอาชีพหมอพยาบาลอย่างถ่องแท้แล้วล่ะ นี่มันแค่เริ่มต้น ปวดเนื้อเมื่อยตัวไปหมด นอนแม่งบนโต๊ะหน้าห้องฉุกเฉินนี่แหละ เทมส์ยังไม่ออกมา ข้างนอกคลี่คลายหมดแล้วไม่มีอะไรร้ายแรง ทุกชีวิตปลอดภัย อยากหลับจังเลย หลับสักหน่อยคงไม่เป็นไร คงไม่มีใครเข็นคนเจ็บเข้ามาอีกหรอกมั้ง >"<
หลับตาลง แล้วนอนค่ะ !!
" กิ่ง กิ่ง ลุกเร็วกลับบ้านกัน "
"กิ่งง่วงอ่ะ ลุกไม่ไหวแล้ว เทมส์กลับไปก่อนเลย "
"เฮ้ออออ ไปนอนต่อคอนโดเทมส์ก็แล้วกันใกล้ดี เทมส์ก็ง่วงแล้วเหมือนกัน "
"อือ "
เข้าใจอารมณ์อีกิ่งในตอนนั้นด้วย ง่วง ไม่สามารถฝืนถ่างหนังตาได้อีกแล้ว อยู่ๆร่างของฉันก็ถูกยกขึ้น แล้วก็... หลับต่อ^^; ว่าที่คุณหมอยังคงใช้น้ำหอมกลิ่นเดิม
________________________
- ผู้เขียน
