คู่กัด!!
1074 คำ
@ ร้านเหล้าหลังมหาลัยดัง
“แต่งตัวมาแค่นี้แต่ก็สามารถแย่งซีนคนอื่นนะย่ะ” ยิปโซที่เดินเข้ามาภายในร้านเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มเดินเข้าไปหาเพื่อนที่โต๊ะ
“แน่นอน ก็ฉันสวย” เสื้อครอปแบรนด์ดังกับกางเกงยีนทรงกระบอกเล็กรองเท้าและรองเท้าแฟชั่นแบรนด์ดัง ผมยาวลอนใหญ่แบบไม่ได้ตั้งใจ ทำให้ยิปโซดูสวยและมีออร่าเหมือนไอดอลเกาหลีไม่มีผิดเพี้ยน เมื่อเดินผ่านชายหนุ่มหลายโต๊ะถึงกับต้องหันมองตามหลังเธอ
“แบรนด์เนมทั้งตัว” คนที่ถูกพาดพิงไม่มีท่าทีสะทกสะท้านกับคำพูดของเพื่อนแต่อย่างใด ยิปโซแค่ยักไหล่ให้เพื่อนและนั่งลงข้าง ๆ เหมยที่กำลังยังชงเหล้าให้กับเธอ
“ฉันไปสืบข่าวยัยไข่มุกมาแล้ว”
“ว่า/เป็นไง/ไหนเล่า”
“ไม่ค่อยเสือกเลยนะ”
“แกเสือกกว่าพวกฉันอีก ไปสืบมาจนได้นะย่ะ” คำตอบของกันย์ที่ดูยังไงก็เหมือนคำพูดจิกกัดแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรมะปรางได้ เพราะเธอก็เสือกจริง ๆนั่นแหละ
“ยัยไข่มุก ตามจีบว่าที่หมอปีหก”
“จริงดิ!! เล่นของสะอาดแบบนี้ไม่เหมาะกับคนอย่างมันเลยวะ”
“คำพูดแรงมากยิปโซ”
“แล้วเป็นไง โง่เหมือนไอ้รุ่นพี่สุดเขตไหม” เหมยที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยถามขึ้น เพราะดูยัยไข่มุกจะพาดผู้ชายมาเยอะอยู่เหมือนกันและไม่เคยนกด้วยความแรดที่พร้อมพรีกายของนาง
“พี่หมอไม่สนใจค่ะ”
“อยากจะเห็นหน้าหมอคนนี้จริง ๆ จะตบมือให้ดัง ๆ ค่อยดู”
“ก็แน่สิจ๊ะ คนที่มันตามจีบของดีคณะแพทย์เลยนะนั้น” คำพูดของมะปรางทำให้เพื่อนทั้งสามต่างพากันขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ว่าผู้ชายที่มะปรางเอ่ยถึงเป็นใคร
“ก็พี่หมอราม คณะแพทย์ปีหกไง”
“อ๋อ/ยากหน่อยนะ” เหมยและกันย์พูดขึ้นพร้อมกัน เพราะเคยได้ยินชื่อเสียงและความหล่อของพี่หมอรามมาตลอด แต่ไม่ใช่สำหรับยิปโซที่นั่งทำหน้างุนงงอยู่คนเดียว
“ใครวะ ทำไมพวกแกรู้จัก”
“แกต่างหากไปอยู่ไหนมา พี่หมอรามออกจะดัง หล่อ รวย เรียนเก่ง มีแต่ผู้หญิงตามจีบกันทั้งนั้น วันนั้นเราก็เจอพี่หมอรามที่ร้านข้าวหน้ามหาลัยไง”
“ก็ฉันไม่รู้จัก” ยิปโซยอมรับตามความจริง เพราะเธอไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อของหมอรามและไม่เคยเห็นหน้าคร่าตาเขาเลยด้วยซ้ำ
“ถ้าแกอยากให้ยัยไข่มุกเสียหน้า ไปจีบหมอราม”
“ทำไมต้องไปจีบวะ”
“ฉันได้ยินว่ามันตามจีบพี่หมอรามมาหลายเดือนแล้วแต่ก็ยังนกอยู่”
“จริงดิ!!”
“หรือแกไม่กล้า”
“ทำไมฉันจะไม่กล้า พวกแกรอดูแล้วกัน” นิสัยที่ไม่ชอบให้ใครมาท้าทาย ทำให้ยิปโซต้องตกปากรับคำเพื่อนไปอย่างงั้นโดยที่เธอเองก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เดี๋ยวคำพูดของเธอเพื่อนก็ลืมจีบไม่จีบนั้นเป็นอีกเรื่อง เพราะชีวิตตั้งแต่เกิดมายิปโซคนนี้ไม่เคยจีบผู้ชายก่อนเลยสักครั้ง ก่อนที่พวกเธอจะนั่งดื่มกันจนดึก
“อ้าว!!มานั่งแดกเหล้าย้อมใจอยู่นี่เองเหรอยิปโซ” เสียงไม่พึงประสงค์ที่จะได้ยินเป็นเสียงของบุคคลที่พวกเธอพึ่งจะเอ่ยถึงไปเมื่อสักครู่
“ทำไมฉันต้องเสียใจด้วยย่ะ”
“ก็เรื่องที่พี่สุดเขตเขาเลือกฉันไง” ไข่มุกที่ยืนกอดอกโดยมีพรรคพวกของนางยืนอยู่ด้านหลังไม่ห่าง ใบหน้าเยอะเย้ยที่ยิปโซเห็นแล้วอยากจะตบสักทีสองที
“บังเอิญว่าของเสีย ฉันไม่ต้องการจ๊ะ ดีนะที่เธอมากินต่อ”
“แก!!”
“เอ๊ะ ๆ พูดเพราะ ๆ หน่อยนะไข่มุก ยิ่งเน่า ๆ อยู่ด้วย” ประโยคของยิปโซทำให้ไข่มุกยืนกระทืบเท้าด้วยความโมโห
“ถ้าแกดี พี่สุดเขตคงไม่มาเอากับฉันหรอก”
“ก็บังเอิญว่าฉันไม่ให้มันเอาไง มันเลยไม่เอาของง่าย ๆ แค่กระดิกนิ้วก็พร้อมขึ้นเตียง”
เพี๊ยะ!!
เพี๊ยะ เพี๊ยะ ไข่มุกฟาดมือลงบนใบหน้าสวยของยิปโซไปหนึ่งทีแต่กลับถูกยิปโซนั้นฟาดมือตบกลับไปไม่ยั้ง ก่อนที่ทุกอย่างภายในร้านเหล้าหลังมหาลัยมีสภาพยับระเนระนาดไปด้วยฝีมือของไข่มุกและยิปโซ โดยมีเพื่อนของทั้งสองคุมเชิงอยู่แต่ฝ่ายที่เสียเปรียบคงเป็นไข่มุกที่ไม่สามารถสู้ยิปโซได้
ทำให้เพื่อนชายของไข่มุกกระโดดถีบด้านข้างของยิปโซเต็มแรงทำให้ยิปโซล้มลงไปที่เศษแก้วที่แตกอยู่บนพื้น แต่ยังไม่ทันที่กันย์จะเอาคืน
การ์ดของร้านก็เข้ามาคุมสถานการณ์เอาไว้ก่อน สายตาเคียดแค้นของกันย์เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักอย่างยิปโซมีรอยแก้วบาดที่แขนจากการถูกผู้ชายเพื่อนในกลุ่มของไข่มุกถีบล้มลงกองเศษแก้ว
“ไอ้หน้าตัวเมีย ถีบผู้หญิงเหรอวะ” มะปรางที่เห็นเหตุการณ์โมโหไม่ต่างกัน ก่อนจะชี้หน้าด่าผู้ชายที่กระโดดถีบเพื่อนนรักของเธอ
“ไอ้โซเป็นไงบ้างวะ”
“ไม่เป็นไร” เหมยประคองยิปโซให้ลุกจากพื้นที่มีแต่เศษแก้ว เลือดสีแดงที่ไหลตามแขนเล็กของยิปโซทำให้เพื่อนต่างพากันเป็นห่วงไม่น้อย
“ใครจะจ่ายค่าเสียหายครับ” การ์ดของร้านถามขึ้นเมื่อคุมสถานการณ์ได้ ภายในร้านที่มีแต่คนมุงดูเหตุการณ์บ้างก็ถ่ายวิดีโอเอาไว้
“เท่าไหร่พี่ เดี๋ยวหนูจ่ายเอง” ยิปโซถามการ์ดที่รู้จักกัน เพราะเธอก็มาร้านนี้บ่อยและรู้จักกับเจ้าของร้านด้วยเช่นกัน
“ต้องถามเฮียวิน ว่าแต่น้องไม่หารเหรอ ร่วมด้วยกันนิ”
“เหอะ ถ้าอยากได้ก็แจ้งความเอาสิ”
“อ้าว!!น้องทำไมพูดแบบนี้” การ์ดของร้านหันหน้าไปถามไข่มุกที่ยืนอยู่ตรงข้ามกับยิปโซแต่คำตอบที่ได้ทำให้การ์ดของร้านของขึ้นไม่น้อย ก่อนที่นางจะเดินสะบัดตูดออกจากร้านไปโดยไม่รับผิดชอบแต่อย่างใด
“ยังไงบอกเฮียวินส่งบิลให้หนูแล้วกันนะพี่”
“โอเค ไปทำแผลที่โรงพยาบาลเถอะ” เหมยประคองยิปโซเดินออกจากร้านไปขึ้นรถ เพื่อไปทำแผลที่โรงพยาบาลข้างมหาลัย
- ผู้เขียน
