ตอนที่ 8คนอย่างหม่อมฉันสมควรตายหรือ
"พี่เสี่ยวอี้หายดีแล้วหรือ" หลังจากที่ต้องเข้ามาคอยส่งของให้ตำหนักท้ายจวนตลอดเวลา จิ้นผิงก็สนิทกับเสี่ยวอี้และพระชายาซุนฮวาไม่ยากนัก
"หายดีแล้วน่ะสิ ข้าจะมัวแต่นอนป่วยอยู่ได้อย่างไร หากข้าไม่หายเสียทีพระชายามิต้องเหนื่อยเพราะข้าหรอกหรือ" เสี่ยวอี้รับตะกร้า เนื้อสัตว์ผักและผลไม้มาจากจิ้นผิง นางถอนหายใจออกมา เพราะสงสารเจ้านายของตัวเอง มีวาสนาสูงส่งเป็นถึงพระชายาชินอ๋อง แต่ก็ไม่เป็นที่โปรดปรานเสียนี่
"วันนี้ท่านอ๋องเข้าวังข้าไม่ต้องรีบกลับ เดี๋ยวข้าจะอยู่ช่วยงานพระชายากับพี่เสี่ยวอี้ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยกลับดีหรือไม่" จิ้นผิงเห็นว่าเสี่ยวอี้วิ่งออกมารับของจากนาง ทั้งเนื้อตัวยังเปียกปอน เมื่อชะโงกหน้าเข้าไปก็เห็นว่าเสี่ยวอี้กำลังซักอาภรณ์ของพระชายาซุนฮวาอยู่ นางจึงอาสาอยู่ช่วยงานก่อน เพราะพ่อบ้านเฉินก็สั่งนางว่าหากมีอะไรสามารถหยิบจับได้ ก็ให้ทำอย่างเต็มที่
