“หิวแล้วค่ะ “ เสียงลูกสาวตะโกนออกมา ก่อนจะเดินมาในครัว พ่อกับแม่ ช่วยกันทำกับข้าวเงียบๆ ไม่มีบทสนทนา ไม่มีการพูดจาใดใด แต่คนสองคน ที่อยู่ด้วยกัน ตรงนี้ รับรู้ได้ถึง ความรู้สึกบางอย่าง ที่เกิดขึ้น ระหว่างกัน
ไวน์แดง ที่เทใส่แก้ว ทานระหว่างมื้ออาหาร กับข้าวง่ายๆ ไม่กี่อย่าง แต่ทำไม อร่อยแบบนี้
ต้มจืดเต้าหู้ หมูทอด และ ผัดผัก ที่เป็นอาหารธรรมดาแต่คนกิน รู้สึกเต็มตื้นไปในหัวใจ ภาพครอบครัว ที่ไม่คิดจะได้เห็น มาก่อน เกิดขึ้นแล้ว
“บล็อกโครี่ไหมน้องเลิฟ “ ผู้เป็นพ่อตักผักสีเขียวใส่จานให้ลูก แล้วก็ตักใส่จานให้แม่ ที่นั่งอยู่ข้างๆตัวเอง แม้ไม่มองหน้า แต่ ความเอาใจใส่ แบบนี้ มันก็ทำให้ใจเต้นแรง
“ผักหวานมาก อร่อยที่สุด “ เสียงหวานอ้อนพ่อ แล้วมองแม่ ที่ยิ้มเพียงนิดเดียว นั่นก็ดีพอแล้ว ที่จะเริ่มต้นสเตปต่อไป ตอนนี้ รอแค่ใบหย่าอย่างเดียว ก็เสร็จเรียบร้อย
“วันหยุดนี้ เราไปภูเก็ตกันนะครับ มีบ้านเ
