Chapter 7
1580 คำ
หลังจากทานข้าวเรียบร้อย เสี่ยนทีก็นั่งมองตัวจี๊ดปอกเมล่อนให้ทานอย่างตั้งใจ ว่าจะไม่แกล้งแล้วนะแต่เห็นแล้วมันอดไม่ได้จริงๆ เขาก็ไม่คิดว่าหล่อนจะทำอะไรตามใจเขาทุกอย่าง แม้กระทั่งรสชาติของอาหารก็ทำตามที่เขาชอบ มุมน่ารักๆก็พอมีแหละ แต่ว่าได้ทานแค่ไข่นึกถึงก็ตลกดี
"เย็นมั้ยนะ"
"เย็นสิคะ จี๊ดแช่ไว้เย็นฉ่ำเลย"
"รีบๆปอกสิอยากกินแล้ว"
เขาเร่งหญิงสาวโดยพลัน ปกติไม่ค่อยจะทานหรอกแต่วันนี้ดูตัวจี๊ดทำแล้วมันน่าทานก็เลยอยากกินขึ้นมาซะอย่างนั้น
"ใจเย็นสิคะใกล้เสร็จแล้ว"
ตัวจี๊ดใช้เวลาเพียงแค่ห้านาทีก็เสร็จเรียบร้อยยกออกไปวางไว้ตรงห้องรับแขก ชายหนุ่มเดินออกมารอเธออยู่ก่อนแล้ว เปิดโทรทัศน์ดูหนังไปด้วย
"มาแล้วค่ะ"
หญิงสาวนั่งลงข้างๆเขาก่อนจะหยิบชิมแล้วทำหน้าฟินสุดๆ เธอชอบทานเมล่อนมากแต่ด้วยราคาที่โคตรแพงเธอจึงไม่สามารถซื้อทานได้ตลอด แต่เวลามาที่ไร่นี้เมื่อไหร่เธอจะได้ทานตลอดแถมฟรีด้วย
"หวานมากเลยค่ะ"
"ป้อนหน่อย"
หญิงสาวตาโตก่อนจะส่ายหน้าปฎิเสธทันที
"ไม่เอา ทำไมไม่กินเองเล่า"
"เห็นมั้ยว่าดูหนังอยู่ มือก็กดสั่งงานลูกน้องเนี้ย มีน้ำใจหน่อยยัยเฉิ่ม"
เขาส่งโทรศัพท์ให้เธอดูและก็เป็นไปตามที่เขาบอกทุกอย่าง หน้าจออยู่ในหน้าแชทกำลังสั่งงานลูกน้องอยู่จริง หญิงสาวใช้ส้มจิ้มเมล่อนขึ้นมาก่อนจะยื่นไปตรงหน้าชายหนุ่ม เขาอ้าปากงับก่อนจะเคี้ยวแก้มตุ่ย เธอมองเขาตั้งใจพิมพ์โทรศัพท์ไปทานไปก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย เธอเริ่มสนุกกับการป้อนเขาและชายหนุ่มเริ่มรู้สึกว่ากำลังโดนหญิงสาวแกล้งอยู่
"จะยัดฉันจนเต็มปากเลยหรือไง"
"เอ้า ก็เห็นเคี้ยวไม่หยุดเลย ก็นึกว่าอยากทานอีกเรื่อยๆก็เลยป้อนเยอะๆ คิกคิก"
"สงสัยอยากโดนดี หึ!"
ตัวจี๊ดทำท่าทางขนลุกก่อนจะหยิบทานเองพร้อมกับดูหนังที่เขาเปิด หญิงสาวหัวเราะคิกคักด้วยความสนุกเมื่อหนังที่ออกเรื่องใหม่เป็นหนังตลกที่เรียกเสียงหัวเราะได้ดี ชายหนุ่มเหลือบสายตามองหญิงสาวที่ตอนนี้หัวเราะลั่นเหมือนว่ามันสนุกมาก เขาหันไปมองหน้าจอหัวเราะตามเธอไปด้วย
"ฮ่าๆๆ เธอดูอะไรของเธอเนี้ย โอ๊ยยย ปวดท้อง"
"ทำไมต้องแกล้งนางเอกด้วยเนี้ย ฮ่าๆๆ ตลกอ่ะ พระเอกนิสัยแย่ชะมัด"
"ก็นางเอกมันน่าแกล้งไง นี่ยัยเฉิ่มเธอดูสิพระเอกนี่ขี้แกล้งมาก เอาไปเอามาจะได้กันเองเนี้ยเชื่อป่ะ แกล้งเค้าจนหลงรักเค้านะ"
"จี๊ดก็ว่างั้นแหละ.. เนาะ"
พอเขาพูดจบทั้งสองคนก็หันมาสบตากัน ชายหนุ่มเริ่มรู้ตัวเองว่าพูดอะไรออกไป เพราะหนังที่ดูตอนนี้มันเหมือนเขาที่ชอบแกล้งยัยเฉิ่มเลย...
'ให้ตายสินี่เขาพูดอะไรออกไปเนี้ย'
ตัวจี๊ดรีบเบือนหน้าหนีไปอีกทาง กระแอมเสียงเบาก่อนจะถือจานเมล่อนมายัดใส่ปากตัวเองแก้เขิน นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี้ย เธอไม่ใช่นางเอกหนังที่ถูกพระเอกแกล้งนะ ที่เขาทำเพราะว่าเกลียดเธอต่างหาก
"แบ่งกันกินดิยัยขี้งก กินคนเดียวเลยนะ"
เขาแย่งจานเมล่อนของหญิงสาวมาแก้เขินก่อนทั้งสองคนจะทะเลาะกันไปมา จนลืมเรื่องเมื่อสักครู่ไป
"มันเหลือน้อยแล้วนะ แบ่งจี๊ดทานบ้างคุณทานไปเยอะแล้วนะ"
"ไม่แบ่ง แล้วพรุ่งนี้ปอกให้กินอีกนะ อร่อยดี"
พูดจบก็แย่งหญิงสาวทานต่อสนุกที่ได้แกล้งเธอให้หัวร้อน ตัวจี๊ดเริ่มงอแงตีแขนเขาไปด้วยความหมั่นไส้ ชายหนุ่มหันไปดูหนังต่อก่อนจะหัวเราะร่าอย่างมีความสุข ความสุขที่หายไปจากเขานานมากเพระการมีคนควงของเขามันไม่เคยทำให้ชายหนุ่มมีความสุขแบบนี้เลย
เช้าวันต่อมา...
ตัวจี๊ดตื่นมาทำเมนูเช้าให้กับเสี่ยนที วันนี้เขาไม่ได้สั่งไว้ว่าอยากทานอะไรพิเศษ เธอก็เลยคิดว่าจะทำเมนูง่ายๆ นั้นคือข้าวต้มกุ้งร้อนๆ กับไข่ลวก กาแฟดำ ขนมปังปิ้งไส้สัปปะรด ของชอบเขาทั้งนั้นแหละ
"จี๊ดฝากจัดโต๊ะนะคะ จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน วันนี้ต้องเข้าออฟฟิศด้วยว่าจะหาชุดดีๆใส่หน่อย"
"ดีแล้วค่ะ ถ้าไปติดต่องานแต่งชุดสวยๆเลยนะคะคุณจี๊ด แว่นนะเลิกใส่ได้แล้วค่ะอยู่ที่นี่ปลอดภัยสำหรับคุณอยู่แล้ว"
ป้าสมจิตรเอ่ยด้วยความหวังดี เธอพอรู้ว่าเหตุใดหญิงสาวถึงต้องแต่งตัวแบบนี้ เพราะคุณแม่เธอสั่งไว้คงเพราะเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวนั้นแหละ
"จี๊ดไม่อยากเป็นที่สนใจค่ะ"
"คนเราจะเป็นที่สนใจมันไม่ได้อยู่ที่ภายนอกมากนักหรอกค่ะ ยิ่งคุณจี๊ดเป็นเด็กน่ารักชอบพูดชอบคุยมันเป็นเสน่ห์ประจำตัวอยู่แล้ว แต่ถ้าคุณจะทำงานที่ต้องพบเจอคนมาก บุคลิกก็สำคัญนะคะ"
"ขอบคุณนะคะป้าที่แนะนำ ยังไงจี๊ดจะลองปรับตัวดูนะคะ"
"น่ารักที่สุดเลยค่ะ เดี๋ยวป้าจัดการให้นะไปจัดการตัวเองเถอะค่ะ"
ตัวจี๊ดยกมือไหว้ผู้ใหญ่ด้วยความอ่อนน้อมก่อนจะเดินตรงไปชั้นบนเพื่อหาชุดสำหรับเข้าออฟฟิตในวันนี้ ถ้าเธอจะใส่แว่นถักเปียแบบปกติก็กลัวว่าผู้เป็นเจ้านายจะอายคนอื่นเขา เพราะฉะนั้นเธอควรจะแต่งตัวให้มันดูเป็นการเป็นงานมากขึ้น
เธอหยิบโทรศัพท์มากดโทรไปหาเพื่อนสาวคนสนิท ซึ่งตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดเพราะได้บรรจุก่อนเธอ
ตู้ดดดดดดด
(ว่าไงตัวจี๊ด โทรมาแต่เข้าเลยนะยะ)
"คือมีเรื่องให้ช่วยหน่อยนะ พอดีว่าฉันจะต้องไปติดต่องานกับเจ้านายนะ แต่ว่าถ้าแต่งตัวแบบที่เคยแต่งมันจะน่าเกลียดไปมั้ย"
(ให้พูดตรงๆหรือว่าโกหก)
เพื่อนสาวเอ่ยพร้อมกับหัวเราะขำขัน ไม่รู้ว่าทั้งสองคนคบหากันได้ยังไง เธอคือโซดาแซ่บซ่าไปที่ไหนเรตติ้งดีที่นั้น แต่กับเพื่อนเธอสงบเสงี่ยมเรียบร้อยอย่างกับนางในวรรณคดี มนุษย์ป้าเรียกแม่คิดดูว่าต่างกันสุดขั้วแต่เป็นเพื่อนสนิทกันเฉย ใช่ว่าเพื่อนเธอมันไม่สวยนะใบหน้าสวยกว่าเธออีก เคยจับแต่งครั้งหนึ่งตอนงานบายเนียร์ หลังจากนั้นมีแต่หนุ่มๆมาจีบซึ่งคงเป็นครั้งเดียวที่หล่อนยอมเพราะตัวจี๊ดบอกว่ารู้สึกเหมือนถูกคุกคามตลอด
"ถ้าพูดขนาดนี้ตบหน้าฉันเถอะ"
(ฮ่าๆๆ คือฉันงงไงว่าแกมาคิดแต่งอะไรตอนนี้ แล้วไปรายงานตัวแล้วเหรอถึงจะออกงานกับเจ้านายเนี้ย เขาสั่งให้เปลี่ยนบุคลิกหรือไง)
"เปล่าๆ เพียงช่วงนี้มาช่วยงานแถวบ้านนะ ระหว่างรอบรรจุ แล้วเขาจะให้เป็นธุระติดต่อกับทางโรงแรมเรื่องจัดสัมมนาเกี่ยวกับเกษตร มีคนแนะนำว่าให้แต่งตัวสวยๆมันเกี่ยวกับบุคลิกนะ"
(ควรตั้งนานแล้วค่ะ เอางี้วันนี้แค่ชุดเป็นการเป็นงานก่อน แล้วค่อยปรับตัวไปทีละน้อย เริ่มจาก เอ่ออ เปิดกล้องแล้วไปส่องที่ตู้เสื้อผ้า)
ตัวจี๊ดกดเปิดกล้องก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของตัวเอง และนั้นมีชุดที่เสี่ยนทีพาไปซื้อมาด้วย
(ว๊ายยย ชุดเริ่ดมากแม่ มีแต่ของดีๆทั้งนั้นทำไมไม่ใส่ หยิบเสื้อสายเดี่ยวตัวนั้นมา)
"เนี้ยเหรอ"
(ใช่ กางเกงยีนส์ตัวนั้น เริ่ดมากแม่อย่างสวย อร๊ายยย เสื้อคลุมแบบนั้นๆ)
ตัวจี๊ดหยิบตามที่เพื่อนบอกก่อนจะมองสาวตัวนั้นแล้วกลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย แบบนี้ก็โป๊นะสิ สายเดี่ยวเห็นเนินอกด้วย
"จะดีเหรอ"
(เริ่ดค่ะ ไปเปลี่ยนด่วนฉันจะรอดู วันนี้ว่างเช้าจับยัยเฉิ่มแต่งให้เป็นคุณนายเลย อิอิ)
ตัวจี๊ดทำตามที่เพื่อนบอกใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีก็ออกมามองกล้องให้เพื่อนสำรวจทั่วตัว
(อร๊ายยยยย สวยมากแม่ ใครเห็นต้องตะลึง พิมพ์หน้าแบบนี้สวยใสฉบับหญิงไทย อ๊ะๆ ใส่ลิปสติกสีชมพูอ่อนด้วย ส่วนหน้าไม่ต้องทำอะไรขาวเนียนอยู่ล่ะ แค่นี้แหละเพอร์เฟค)
ตัวจี๊ดมองตัวเองในกระจกก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพอใจ หนูอนุญาตวันหนึ่งนะจ๊ะแม่ไม่อยากไปกับเสี่ยนทีแล้วให้เขาอายใครนะ
"ขอบคุณนะโซดาฉันต้องไปแล้ว ไว้เจอกันนะ"
(โอเค สวยๆเริ่ดๆเชิดๆไว้นะจ๊ะ)
"จ้า"
หญิงสาวกดวางสายก่อนจะหยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋าพร้อมกับกระเป๋าสตางค์ จริงๆลุคแบบนี้เธอไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เพราะเคยแต่งครั้งหนึ่งแล้วมีแต่ผู้ชายเข้าหา เธอรู้สึกเหมือนถูกคุกคามแปลกๆ
"หวังว่าคงจะไม่มีใครมายุ่งกับฉันนะ..."
- ผู้เขียน
