Chilly of Love : EP 8
"เฮีย" ควีนเรียกคอสโม่
"ครับ"
"ควีน..จะแนะนำเพื่อนให้เฮียรู้จักค่ะ "นี่..โยโกะ..เป็นเพื่อนควีนตั้งแต่สมัยเรียนม.ปลายค่ะ"
"..นี่เฮียคอสโม่"
และคอสโม่ก็หันไปเจอกับสายตาคู่นั้นเข้าพอดี สายตาต่างประสานจ้องมองกันอยู่
"เฮีย..เฮีย..นี่จะจ้องกันอีกนานมั้ย..ถ้าเพื่อนควีนเป็นปลาทอง คงท้องไปแล้วเนี้ย!"
[อีเฮียจ้อง ไม่เกรงใจสาวข้าง ๆ ที่พามาด้วยเลยเนอะ]
"หวัดดีค่ะ"
โยโกะพูดขึ้น และยกมือไหว้ อย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก แต่ก็ไม่อยากแสดงอาการอะไรให้เพื่อนรู้
[นี่ยัยควีนเรียกไอ้ขี้เก๊ก ฉวยโอกาส ว่า..เฮีย..เลยหรือ ฟังจากการพูดการจากันแล้ว ก็คงจะสนิทกันมากสินะ..แล้วโยโกะจะบอกเพื่อนได้ยังไงว่า ไอ้เฮียนี่แหล่ะ..คือผู้ชายคนที่เคยเล่าให้ฟัง ไอ้คนฉวยโอกาส]
"เป็นไร นั่งนิ่ง ถึงกับเงียบเชียว ตะกี้ ยังเจื้อยแจ้วอยู่เลย" ควีนถาม
"ไม่ได้เป็นไรนี่ อยากเข้าห้องน้ำอ่ะ..ห้องน้ำไปทางไหนแก"
"ทางนั้น ..ให้ไปเป็นเพื่อนป่ะ"
"ไม่ต้องย่ะ ไปเองได้ ไม่ใช่เด็กสองขวบนะ"
"แต่แกน่ะ ยิ่งกว่าเด็กสองขวบอีกนะ ยัยคุณหนู ฮ่า ๆ" น้ำตาลแซว
ที่จริงโยโกะไม่ได้อยากเข้าห้องน้ำหรอกนะ พูดไปอย่างนั้นแหล่ะ อยากไปตั้งสติในห้องน้ำก่อน จากนั้นโยโกะก็เดินตรงไปยังห้องน้ำตามที่เพื่อนบอกทันที
"ไง..ยัยคุณหนู ไหนปากดีไง เจออีกทีจะตีให้หัวแบะ ก็เจอแล้วนี่ไง..ตีดิว่ะ..เฮ้อ!! เสือกเป็นรุ่นพี่ที่สนิทกับยัยควีน ยัยน้ำตาลซะงั้น..โลกมันช่างแกล้งแกจริงเล้ย"
โยโกะ ยืนคุยกับตัวเองในกระจก
สักครู่ใหญ่..
"กึก!..กึก!..กึก!"
เสียงเดินด้วยรองเท้าส้นสูงของใครบางคนที่กำลังเข้ามาในห้องน้ำ
[โยโกะเหลือบไปมอง แต่ก็ไม่สนใจ หึ! ยัยนมเทียม นุ่งน้อย ห่มน้อย ที่มากับอิเฮียของยัยควีน : โยโกะคิดในใจ]
ขณะที่โยโกะกำลังจะเดินออกไปนั้น
"นี่..หล่อน พี่คอสโม่น่ะของฉั้น จำไว้"
จู่ ๆ น้องนมเทียมก็พูดขึ้น
โยโกะหันมองซ้ายที ขวาที..ก็ไม่มีใครนี่นา ..เลยเอานิ้วชี้มาชี้เข้าหาตัวเอง แล้วพูดว่า
"คุยกับฉั้นเหรอ"
[โยโกะแกล้งทำกวนยัยนมโตนั่น เธอรู้ดีกว่าหล่อนกำลังคุยกับเธอ]
"ไม่คุยกับหล่อน..แล้วจะคุยกับใคร..ตะกี้ดูเหมือนหล่อนจะให้ท่าคนของฉั้น"
"เอ่อ! ก่อนอื่นนะคะ ชื่อ โยโกะค่ะ ไม่ใช่หล่อน และที่กล่าวหาว่า "ให้ท่า" คุณคงคิดมากไปเอง ก็อย่างว่าแหล่ะ สมองน่าจะไหลมากองที่...[โยโกะจ้องมองที่นมเทียม] อย่างโยโกะอ่ะนะ ไม่จำเป็นต้องให้ท่าจ่ะ แค่กระดิกนิ้ว ขี้คร้านคนของเธอก็เดินมาแล้วจ่ะ ระวังนะ..จะหาว่าไม่เตือน คนอย่างโยโกะยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุนะจะบอกให้ อย่ามาชี้โพรงให้สิคะ แต่โชคดีของเธอนะ..ที่ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่สเปค..ไม่อย่างนั้นนะ เธอได้ร้องโหยหวนแน่..หลบ!! คนสวยจะเดิน"
ที่โยโกะพูดไปด้วยความหมั่นไส้ล้วน ๆ ใครจะยอมล่ะ อยู่ดี ๆ ก็มาหาเรื่องกันเฉยเลย มีหรือคะโยโกะจะยอม..รู้จักโยโกะน้อยไปแล้ว ถึงจะนมเล็กกว่า ก็ของจริงนะคะ ..แต่เรื่องนมนี้เกี่ยวอะไรด้วยนะ เชอะ!!
แต่สิ่งที่โยโกะพูดนั้น มีใครบางคนได้ยินเต็มสองหู เพราะเดินตามมาได้สักพักแล้ว ก็จะเป็นใครไปได้ล่ะ....อิเฮียคอสโม่แหล่ะค่ะ
พอโยโกะเปิดประตูเดินออกมาจากห้องน้ำได้ไม่ถึงสามสี่ก้าว ร่างบาง ๆ ก็มือใครบางคนปิดปาก และดึงตัวไปในมุมมืดทันที
เมื่อเป็นอินสระ โยโกะรีบสบัดตัวอีกทีอย่างแรงจนตัวเองเซ จะล้ม แล้วอีตานั่น ก็มาจับไว้อีก
"โอ้ยย!! ปล่อยนะ นายเป็นใคร ถือดียังไงมาทำแบบนี้ "
โยโกะพยายามดิ้น แต่ยิ่งดิ้นเหมือนยิ่งโดนรัด
"หยุดดิ้น แล้วเงียบ ถึงจะปล่อย"
แค่ได้ยินเสียงก็รู้ว่าใคร ไอ้เฮียบ้านั่นเอง
"ปล่อยสักทีสิ"
"ก็เงียบสิ ..ก็แค่เนี๊ยะ!"
พอคอสโม่ปล่อย โยโกะก็กำลังจะเดิน เพื่อออกไปจากตรงนั้น แต่ก็โดนเขาคว้าแขนไว้
"นายจะทำอะไรของนาย ปล่อย!!"
"ตะกี้ในห้องน้ำ ยังทำปากเก่งอยู่เลยนี่..อะไรนะ แค่กระดิกนิ้วรึ..หื้ม [คอสโม่เอาหน้าเข้ามาใกล้โยโกะมากขึ้น และพูดต่อ]สวย ๆ น่ารัก ๆ อย่างน้องโยโกะน่ะ ..ไม่ต้องกระดิกนิ้วให้เมื่อยหรอกครับ แค่บอกเฮียตรง ๆ ว่าต้องการ..เฮียจะรีบประเคนให้เลย"
คอสโม่พูด และทำสายตาเจ้าเล่ห์มาก
"หยาบคาย ไร้มารยาท บอกให้ปล่อยไง..จะไม่ปล่อยใช่ไหม? ..ได้..ได้"
"อยากปล่อยครับ แต่อยากปล่อยข้างในได้ไหม"
"ไอ้! @#$%&....…..."
โยโกะด่ามาอย่างพรั่งพรู
โยโกะไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอนะ..อิเฮีย หรือว่ายังไม่เข็ด
"นี่แน่ะ! ๆๆ "
"โอ๊ะ! โอ้ยย!! ยัยตัวแสบ"
อีเฮียโดนโยโกะเล่นงานเข้าอีกครั้ง โดยการตีเข่า ตรงจุดสำคัญ เข้าอย่างจัง..จนอิเฮียร้องเสียงดัง
[นี่มาเฟีย..นักเลง ต้องมาพ่ายให้กับผู้หญิงตัวเล็กหรือ หึ! ก็สมควรโดน]
โยโกะรีบเดินกลับมาที่โต๊ะ และทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ไปนานเลยนะแก เข้าใจว่าตกส้วมไปแล้ว"
"นานอะไรกัน ก็ต้องไปเช็คความสวยกันนิดนึงป่ะ"
"แล้วนี่ใครเห็นพี่คอสโม่ของแตงโมบ้างคะ ..กลัวแมวจะขโมยคาบไปเหลือเกินค่ะ เผลอเป็นไม่ได้หรอกนะคะ"
ยัยนมเทียม ชื่อ แตงโม นี่เอง นางพูดถามขึ้น
" ผิดแล้วคร้าบบ..น้องแตงโม พี่กลัวแต่ว่า เพื่อพี่มันจะขโมยแมวเสียมากกว่าครับ"
พีเคตอบ พร้อมกับขำ
"นั่นไงครับ มันเดินมานั่นแล้ว" ตาร์บอกแตงโม
"หายหัวไปมุดรูไหนน่ะมึง น้องแตงโมมึงคิดถึงมึงจะแย่แล้วคร้าบบ"
"รู..พ่องงง..มึงดิ..สัส!!"
คอสโม่พูด และมานั่งข้าง ๆ กับแตงโม แต่สายตาเหลือบหันไปมองทางโยโกะ ซึ่งโยโกะไม่ได้สนใจสักนิด
"เห้อ!! กูว่าไปพาน้องแตงโมไปในห้องเถอะว่ะ ถ้าจะนัวเนียกันขนาดนี่ ..แมร่งงง!! เกรงใจน้อง ๆ บ้าง" เซย่าบอก
"เออ!!"
แล้วคอสโม่ก็พาแตงโม เข้าไปห้องเชือด
"ไปเลย..เฮีย น่าเกลียด ไม่อายน้องนุ่ง" ควีนพูดตามหลัง
[ตอนแรกควีนคิดเล่น ๆ ว่า จะให้ยัยคุณหนูมาปราบพยศเฮียสักหน่อย แต่เฮียดันพาผู้หญิงมาด้วย จบเห่กันค่ะ]
โยโกะรู้สึกรังเกียจ..ยังไงบอกไม่ถูก กับการกระทำของคอสโม่..เมื่อคอสโม่ไปได้สักพักใหญ่ [คงไปสำเร็จความใคร่กันสินะ]
"แกกูขอตัวกลับก่อนนะ"
"ทำไมรีบกลับจ๊ะยัยคุณหนู นาน ๆ จะเจอกันที"
"พรุ่งนี้ก็เจออีกได้นะแก..ฉั้นอยู่ตลอด ว่างก็ไปหาที่ร้านดิ..ยัยคุณหมอควีน คุณหมอน้ำตาล"
"อ๋อ..แล้วก็เชิญทุกคนนะคะ ว่าง ก็แวะไปทานอาหารร้านโยโกะนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ วันนี้โยโกะต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะพี่ ๆ บายนะมึง แล้วเจอกัน"
"เดี๋ยวเดินไปส่ง"
"ไม่ต้องหรอก ไปเองได้"
"ถึงบ้านแล้ว..บอกด้วยล่ะ เป็นห่วง"
"จ้าา..แม่ "
"เดี๋ยวเหอะมึง มาล้อเลียน"
พอโยโกะเดินออกมาจากร้าน มาถึงรถและกำลังจะเปิดประตูเข้าไปในรถ
"พรึ่บ!
หมั่บ!
"อื้ออออออออออออ"
อีเฮียคอสโม่ มาจากไหนไม่รู้ อยู่ ๆ ก็ดึงตัวโยโกะเข้าไปกอด..และจูบอย่างดูดดื่ม โดยที่ไม่ทันให้โยโกะตั้งตัว
*************************
เฮียทำอะรายยย..
To be continue