Chilly of Love : EP 8

1372 คำ
Chilly of Love : EP 8     "เฮีย" ควีนเรียกคอสโม่ "ครับ" "ควีน..จะแนะนำเพื่อนให้เฮียรู้จักค่ะ "นี่..โยโกะ..เป็นเพื่อนควีนตั้งแต่สมัยเรียนม.ปลายค่ะ" "..นี่เฮียคอสโม่" และคอสโม่ก็หันไปเจอกับสายตาคู่นั้นเข้าพอดี สายตาต่างประสานจ้องมองกันอยู่ "เฮีย..เฮีย..นี่จะจ้องกันอีกนานมั้ย..ถ้าเพื่อนควีนเป็นปลาทอง คงท้องไปแล้วเนี้ย!"   [อีเฮียจ้อง ไม่เกรงใจสาวข้าง ๆ ที่พามาด้วยเลยเนอะ]   "หวัดดีค่ะ" โยโกะพูดขึ้น และยกมือไหว้ อย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก แต่ก็ไม่อยากแสดงอาการอะไรให้เพื่อนรู้ [นี่ยัยควีนเรียกไอ้ขี้เก๊ก ฉวยโอกาส ว่า..เฮีย..เลยหรือ ฟังจากการพูดการจากันแล้ว ก็คงจะสนิทกันมากสินะ..แล้วโยโกะจะบอกเพื่อนได้ยังไงว่า ไอ้เฮียนี่แหล่ะ..คือผู้ชายคนที่เคยเล่าให้ฟัง ไอ้คนฉวยโอกาส]   "เป็นไร นั่งนิ่ง ถึงกับเงียบเชียว ตะกี้ ยังเจื้อยแจ้วอยู่เลย" ควีนถาม "ไม่ได้เป็นไรนี่ อยากเข้าห้องน้ำอ่ะ..ห้องน้ำไปทางไหนแก" "ทางนั้น ..ให้ไปเป็นเพื่อนป่ะ" "ไม่ต้องย่ะ ไปเองได้ ไม่ใช่เด็กสองขวบนะ" "แต่แกน่ะ ยิ่งกว่าเด็กสองขวบอีกนะ ยัยคุณหนู ฮ่า ๆ" น้ำตาลแซว ที่จริงโยโกะไม่ได้อยากเข้าห้องน้ำหรอกนะ พูดไปอย่างนั้นแหล่ะ อยากไปตั้งสติในห้องน้ำก่อน จากนั้นโยโกะก็เดินตรงไปยังห้องน้ำตามที่เพื่อนบอกทันที   "ไง..ยัยคุณหนู ไหนปากดีไง เจออีกทีจะตีให้หัวแบะ ก็เจอแล้วนี่ไง..ตีดิว่ะ..เฮ้อ!! เสือกเป็นรุ่นพี่ที่สนิทกับยัยควีน ยัยน้ำตาลซะงั้น..โลกมันช่างแกล้งแกจริงเล้ย" โยโกะ ยืนคุยกับตัวเองในกระจก   สักครู่ใหญ่..   "กึก!..กึก!..กึก!" เสียงเดินด้วยรองเท้าส้นสูงของใครบางคนที่กำลังเข้ามาในห้องน้ำ [โยโกะเหลือบไปมอง แต่ก็ไม่สนใจ หึ! ยัยนมเทียม นุ่งน้อย ห่มน้อย ที่มากับอิเฮียของยัยควีน : โยโกะคิดในใจ]   ขณะที่โยโกะกำลังจะเดินออกไปนั้น "นี่..หล่อน พี่คอสโม่น่ะของฉั้น จำไว้" จู่ ๆ น้องนมเทียมก็พูดขึ้น โยโกะหันมองซ้ายที ขวาที..ก็ไม่มีใครนี่นา ..เลยเอานิ้วชี้มาชี้เข้าหาตัวเอง แล้วพูดว่า "คุยกับฉั้นเหรอ" [โยโกะแกล้งทำกวนยัยนมโตนั่น เธอรู้ดีกว่าหล่อนกำลังคุยกับเธอ] "ไม่คุยกับหล่อน..แล้วจะคุยกับใคร..ตะกี้ดูเหมือนหล่อนจะให้ท่าคนของฉั้น" "เอ่อ! ก่อนอื่นนะคะ ชื่อ โยโกะค่ะ ไม่ใช่หล่อน และที่กล่าวหาว่า "ให้ท่า" คุณคงคิดมากไปเอง ก็อย่างว่าแหล่ะ สมองน่าจะไหลมากองที่...[โยโกะจ้องมองที่นมเทียม] อย่างโยโกะอ่ะนะ ไม่จำเป็นต้องให้ท่าจ่ะ แค่กระดิกนิ้ว ขี้คร้านคนของเธอก็เดินมาแล้วจ่ะ ระวังนะ..จะหาว่าไม่เตือน คนอย่างโยโกะยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุนะจะบอกให้ อย่ามาชี้โพรงให้สิคะ แต่โชคดีของเธอนะ..ที่ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่สเปค..ไม่อย่างนั้นนะ เธอได้ร้องโหยหวนแน่..หลบ!! คนสวยจะเดิน"   ที่โยโกะพูดไปด้วยความหมั่นไส้ล้วน ๆ ใครจะยอมล่ะ อยู่ดี ๆ ก็มาหาเรื่องกันเฉยเลย มีหรือคะโยโกะจะยอม..รู้จักโยโกะน้อยไปแล้ว ถึงจะนมเล็กกว่า ก็ของจริงนะคะ ..แต่เรื่องนมนี้เกี่ยวอะไรด้วยนะ เชอะ!!   แต่สิ่งที่โยโกะพูดนั้น มีใครบางคนได้ยินเต็มสองหู เพราะเดินตามมาได้สักพักแล้ว ก็จะเป็นใครไปได้ล่ะ....อิเฮียคอสโม่แหล่ะค่ะ   พอโยโกะเปิดประตูเดินออกมาจากห้องน้ำได้ไม่ถึงสามสี่ก้าว ร่างบาง ๆ ก็มือใครบางคนปิดปาก และดึงตัวไปในมุมมืดทันที เมื่อเป็นอินสระ โยโกะรีบสบัดตัวอีกทีอย่างแรงจนตัวเองเซ จะล้ม แล้วอีตานั่น ก็มาจับไว้อีก "โอ้ยย!! ปล่อยนะ นายเป็นใคร ถือดียังไงมาทำแบบนี้ " โยโกะพยายามดิ้น แต่ยิ่งดิ้นเหมือนยิ่งโดนรัด "หยุดดิ้น แล้วเงียบ ถึงจะปล่อย" แค่ได้ยินเสียงก็รู้ว่าใคร ไอ้เฮียบ้านั่นเอง "ปล่อยสักทีสิ" "ก็เงียบสิ ..ก็แค่เนี๊ยะ!"   พอคอสโม่ปล่อย โยโกะก็กำลังจะเดิน เพื่อออกไปจากตรงนั้น แต่ก็โดนเขาคว้าแขนไว้ "นายจะทำอะไรของนาย ปล่อย!!" "ตะกี้ในห้องน้ำ ยังทำปากเก่งอยู่เลยนี่..อะไรนะ แค่กระดิกนิ้วรึ..หื้ม [คอสโม่เอาหน้าเข้ามาใกล้โยโกะมากขึ้น และพูดต่อ]สวย ๆ น่ารัก ๆ อย่างน้องโยโกะน่ะ ..ไม่ต้องกระดิกนิ้วให้เมื่อยหรอกครับ แค่บอกเฮียตรง ๆ ว่าต้องการ..เฮียจะรีบประเคนให้เลย" คอสโม่พูด และทำสายตาเจ้าเล่ห์มาก "หยาบคาย ไร้มารยาท บอกให้ปล่อยไง..จะไม่ปล่อยใช่ไหม? ..ได้..ได้" "อยากปล่อยครับ แต่อยากปล่อยข้างในได้ไหม" "ไอ้! @#$%&....…..."  โยโกะด่ามาอย่างพรั่งพรู   โยโกะไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอนะ..อิเฮีย หรือว่ายังไม่เข็ด "นี่แน่ะ! ๆๆ " "โอ๊ะ! โอ้ยย!! ยัยตัวแสบ" อีเฮียโดนโยโกะเล่นงานเข้าอีกครั้ง โดยการตีเข่า ตรงจุดสำคัญ เข้าอย่างจัง..จนอิเฮียร้องเสียงดัง [นี่มาเฟีย..นักเลง ต้องมาพ่ายให้กับผู้หญิงตัวเล็กหรือ หึ! ก็สมควรโดน]   โยโกะรีบเดินกลับมาที่โต๊ะ และทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ไปนานเลยนะแก เข้าใจว่าตกส้วมไปแล้ว" "นานอะไรกัน ก็ต้องไปเช็คความสวยกันนิดนึงป่ะ" "แล้วนี่ใครเห็นพี่คอสโม่ของแตงโมบ้างคะ ..กลัวแมวจะขโมยคาบไปเหลือเกินค่ะ เผลอเป็นไม่ได้หรอกนะคะ" ยัยนมเทียม ชื่อ แตงโม นี่เอง นางพูดถามขึ้น " ผิดแล้วคร้าบบ..น้องแตงโม พี่กลัวแต่ว่า เพื่อพี่มันจะขโมยแมวเสียมากกว่าครับ" พีเคตอบ พร้อมกับขำ "นั่นไงครับ มันเดินมานั่นแล้ว" ตาร์บอกแตงโม "หายหัวไปมุดรูไหนน่ะมึง น้องแตงโมมึงคิดถึงมึงจะแย่แล้วคร้าบบ" "รู..พ่องงง..มึงดิ..สัส!!" คอสโม่พูด และมานั่งข้าง ๆ กับแตงโม แต่สายตาเหลือบหันไปมองทางโยโกะ ซึ่งโยโกะไม่ได้สนใจสักนิด "เห้อ!! กูว่าไปพาน้องแตงโมไปในห้องเถอะว่ะ ถ้าจะนัวเนียกันขนาดนี่ ..แมร่งงง!! เกรงใจน้อง ๆ บ้าง" เซย่าบอก "เออ!!" แล้วคอสโม่ก็พาแตงโม เข้าไปห้องเชือด "ไปเลย..เฮีย น่าเกลียด ไม่อายน้องนุ่ง" ควีนพูดตามหลัง   [ตอนแรกควีนคิดเล่น ๆ ว่า จะให้ยัยคุณหนูมาปราบพยศเฮียสักหน่อย แต่เฮียดันพาผู้หญิงมาด้วย จบเห่กันค่ะ]   โยโกะรู้สึกรังเกียจ..ยังไงบอกไม่ถูก กับการกระทำของคอสโม่..เมื่อคอสโม่ไปได้สักพักใหญ่ [คงไปสำเร็จความใคร่กันสินะ] "แกกูขอตัวกลับก่อนนะ" "ทำไมรีบกลับจ๊ะยัยคุณหนู นาน ๆ จะเจอกันที"   "พรุ่งนี้ก็เจออีกได้นะแก..ฉั้นอยู่ตลอด ว่างก็ไปหาที่ร้านดิ..ยัยคุณหมอควีน คุณหมอน้ำตาล" "อ๋อ..แล้วก็เชิญทุกคนนะคะ ว่าง ก็แวะไปทานอาหารร้านโยโกะนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ วันนี้โยโกะต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะพี่ ๆ บายนะมึง แล้วเจอกัน" "เดี๋ยวเดินไปส่ง" "ไม่ต้องหรอก ไปเองได้" "ถึงบ้านแล้ว..บอกด้วยล่ะ เป็นห่วง" "จ้าา..แม่ " "เดี๋ยวเหอะมึง มาล้อเลียน"   พอโยโกะเดินออกมาจากร้าน มาถึงรถและกำลังจะเปิดประตูเข้าไปในรถ "พรึ่บ! หมั่บ! "อื้ออออออออออออ"   อีเฮียคอสโม่ มาจากไหนไม่รู้ อยู่ ๆ ก็ดึงตัวโยโกะเข้าไปกอด..และจูบอย่างดูดดื่ม โดยที่ไม่ทันให้โยโกะตั้งตัว   *************************   เฮียทำอะรายยย.. To be continue
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม