ท่านหยอดชมเชยภรรยา เพื่อช่วยบุตรสาวโดยเฉพาะ
“ให้ท้ายกันเข้าไปเถอะค่า เดี๋ยวเถอะเวลามีคนมาขอ นิสัยแย่ๆ แบบนี้เขาจะเอามาส่งคืนภายหลังให้อับอายขายขี้หน้าเปล่าๆ”
คุณหญิงลินดายังคงบ่นต่อไป นลินจึงย้ายที่นั่ง เธอหันไปประจบคุณนินนาท เมื่อท่านเป็นเกราะป้องกันภัยอย่างดีเยี่ยม
ชายสูงวัยยกมือวางบนศีรษะบุตรสาว ท่านโยกเบาๆ ก่อนจะกระเซ้าเสียงอบอุ่น “ไงหงอยเลย แม่เขาอยากให้เราเป็นกุลสัตรีศรีสยาม จะได้ไม่เสียชื่อคุณหญิงลินดาที่งามพร้อมทั้งกริยา วาจาและการประพฤติตัว...ทำตัวดีๆ ให้สมกับการเป็นบุตรสาวคุณหญิงหน่อยก็แล้วกัน...แม่เขาจะได้รักเรามากกว่าว่าที่...ลูกเขย”
“ลินเห็น พ่อกับแม่พูดถึงลูกเขยบ่อยๆ ใครกันคะ ลินยังไม่มีแฟนเลย...ผู้ชายโชคร้ายคนนั้นเป็นใครกัน?”
เธอกำลังงง บุคคลปริศนานั่นคือใคร? เมื่อตัวเองยังไม่มีคนข้างกาย แล้วทำไม แม่กับพ่อพูดถึงบ่อยๆ
“หึๆ” คุณนินนาทไม่ตอบ ท่านยิ้มให้บุตรสาว ก่อนจะหันไป
