(เนียร์...)
“อื้อ มีไรเหรอ”
(เมื่อคืน...)
“เมื่อคืน? เมื่อคืนเป็นอะไรดื่มหนักเหรอ แฮงค์รึเปล่าเนี่ยถ้างั้นนอนต่อไหม”
(เมื่อคืน...พี่นอนกับลูกจัน)
“...”
(เนียร์ พี่...)
“พูดเล่นใช่ไหม” ฉันพยายามปั้นเสียงให้ปกติ เขาล้อเล่น ลูคัสแค่แกล้งอำแค่นั้นแหละ หลัง ๆ เขาแกล้งอำฉันบ่อยจะตายแต่ครั้งนี้อำแรงไปหน่อยแค่นั้น
(...ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่เมามาก)
“...”
(เนียร์จ๋า) เสียงลูคัสที่เรียกชื่อฉันเหมือนคนใจจะขาด แต่ฉัน...จะขาดใจแล้ว
“...เดี๋ยวค่อยคุยกัน”
(เนียร์...)
“เดี๋ยวค่อยคุยกันลูคัส ขอเวลาก่อน”
(...ครับ)
ติ๊ด!
ฉันกดวางสาย วางโทรศัพท์แล้วก็นั่งบีบมือตัวเองจนแน่น พอแน่นมันก็ไม่พอเลยต้องจิกเล็บตัวเองเพื่อให้ความรู้สึกในใจถูกระบายออกมาบ้าง มาถึงที่ทำงานยังไม่ทันได้เริ่มงานก็มีเรื่องให้ทำงานไม่ไหวแล้ว
ฉันรีบลุกจากโต๊ะเพราะเริ่มมีพี่ ๆ เดินเข้ามากันเยอะ เดินออกไปทางบันไดหนีไฟแล้วกดโทร
