วันต่อมา
@สนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทย
ตุ้บ!
"เฮ้ย!" ฉันร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อฉันมัวแต่ก้มหน้าเดิน ทำให้ฉันเดินไปชนกับแผ่นหลังของฟีนิกซ์จนตัวของฉันเซจะล้มแต่ดีที่มีมือของปืนเข้ามาจับไว้
"..." ฟีนิกซ์หมุนตัวกลับมาจ้องมองหน้าฉันด้วยใบหน้านิ่งเรียบ จนฉันรีบก้มหน้าลงทันที "มึงจะจับอีกนานไหม"
"ขอโทษครับนาย" ปืนรีบถอยห่างออกจากตัวของฉัน ก่อนที่ฉันจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองหน้าฟีนิกซ์
"เอาตากลับมาด้วยไหม" นี่คือคำพูดของผู้ชายโหดร้ายตรงหน้าฉัน เขาไม่เห็นสภาพของฉันรึไงว่าเป็นยังไง นี่แบกร่างกายของตัวเองกลับมาได้ถึงประเทศไทยก็ถือว่าดีแล้วนะ
"ฉันเหนื่อย" ฉันบอกออกไปด้วยท่าทางเหนื่อยล้า แล้วที่สำคัญฉันไม่สบายด้วย
"..." ฟีนิกซ์จ้องหน้าฉันโดยที่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาทั้งสิ้น
"อีกอย่างฉันไม่สบายด้วย นายช่วยไปส่งฉันที่คอนโดหน่อยได้ไหม" ฉันเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ ก่อนจะเข้าไปจับมือของเข
