วันต่อมา
@ประเทศฟินแลนด์
ฉันเดินตามหลังฟีนิกซ์ออกมาจากสนามบินและมีลูกน้องของเขาเดินตามหลังฉันอีกที โดยมีผู้คนที่อยู่แถวนี้มองมาที่ฉันกันหมด แต่ฉันไม่ได้สนใจกับเรื่องแบบนี้หรอกเพราะในมหา’ลัยฉันก็เป็นที่จับตามองและเอาไปซุบซิบนินทราอยู่บ่อยๆ เลยไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับสายตาที่มองมา
กึก!
ฟีนิกซ์หยุดเดินก่อนจะหมุนตัวกลับมามองหน้าฉันพร้อมถอดแว่นตากันแดดออก
"เดินให้มันเร็วๆ หน่อยดิวะ" ฟีนิกซ์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อยทำให้ฉันค่อยๆ เดินเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าของเขา
"ฉันเจ็บ" ฉันบอกออกไปตามความเป็นจริงเพราะฉันเจ็บจริงๆ
"ต้องการให้อุ้ม?"
"ไม่จำเป็น" ฉันพูดจบก็เดินผ่านหน้าของเขาไปโดยที่เขาก็ก้าวขาเดินตามมาจนมาหยุดอยู่ที่รถคันหนึ่งก่อนที่ลูกน้องของเขาจะเดินไปเปิดให้ โดยที่ฉันก็รีบเดินขึ้นไปบนรถอย่างไม่เรื่องมาก ซึ่งเขาก็เดินขึ้นมานั่งข้างๆ ฉัน
และไม่นานรถก็เคลื่อนตัวออกไปทำให้ฉันหันไปมองท
