ติ๊ด!!
แอดดดดดดด!!!
"ยัยนุ่น!! แกเป็นไงบ้างวะ โอเคป่ะ!"
แล้วพอฉันเปิดประตูห้องเข้ามา สิ่งแรกที่เจอก็คือเพื่อนทั้งสองคนของฉัน
"ฉันไม่เป็นอะไร!"
ฉันตอบพวกมันไป ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเป้ของตัวเอง
"พวกแก เดี๋ยวฉันต้องไปกับไอ้บ้าภูผาหวะ นี่ก็ยืนรออยู่หน้าห้อง!"
ฉันบอกพวกมันสองคนไป
"เออๆ ฉันเห็นท่าทางเขาเมื่อคืนแล้วน่ากลัวชิบ!"
"งั้นแกก็กลับพร้อมเขาเลยนะ เดี๋ยวพวกฉันสองคนกลับเองได้!"
ยัยฝ้ายพูดขึ้นมา นี่ฉันก็แอบรู้สึกผิดนะที่ต้องทิ้งมันสองคน รู้สึกเป็นเพื่อนเลวยังไงก็ไม่รู้
"พวกแกไม่โกรธฉันใช่มั้ย?"
"จะโกรธทำไมยะ แกไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย รีบๆเก็บของเหอะฉันกลัวภูผามันจะเข้ามาตามแกซะก่อนอะ!"
ยัยต่ายพูดพร้อมกับช่วยฉันหยิบเสื้อผ้าในตู้ออกมา
"ขอบใจพวกแกนะ ไว้เดี๋ยวเจอกันที่กรุงเทพ!"
ฉันบอกพวกมันสองคนไป ก่อนจะเดินออกจากห้องนั้นมา
"ทำไมช้าวะ!"
พอออกมาปุ๊บ ภูผาก็พูดขึ้นมาทันที รำคาญไอ
