Chapter 5 เรากำลังจะแต่งงานกันค่ะ
1646 คำ
Chapter 5
แสงแฟลซวูบวาบจากสื่อมวลชลทุกแขนงที่รอทำข่าวหนาตา ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่เขา นายหัวปัณณ์ ปัณณธร บุคคลที่นักลงทุนต่างต้องการร่วมหุ้นทำธุรกิจด้วย ผู้ชายที่หญิงสาวคนไหนเผลอสบตาต้องรู้สึกอยากครอบครองเป็นเจ้าของหัวใจเขา
ไม่เว้นแม้แต่สื่อทุกสำนักที่อยากเก็บภาพของเขาไปทำข่าว ไมโครโฟนหลากหลายโลโก้ยื่นเข้าไปตรงหน้าชายหนุ่ม พร้อมประโยคสัมภาษณ์ที่แต่ละค่ายต่างคิดเอาไว้ตั้งแต่ต้น
หญิงสาวหยุดสายตาที่ผู้ชายที่ยืนโดดเด่นอยู่กลางวงล้อมอีกครั้ง ชายเจ้าของร่างสูงใหญ่เกือบสองเมตรจากที่ประมาณจากสายตา มือของเขาข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยิ่งเพิ่มความเท่สมาร์ทขึ้นไปอีก
ปากหยักหนาของเขากำลังขยับขึ้นลง ต้องรักกำลังมองริมฝีปากเขาเพลินจนต้องรีบเรียกสติของตัวเองกลับคืนอีกรอบและเลื่อนสายตาโฟกัสที่จุดอื่น หากแต่จัดโฟกัสใหม่อย่างดวงตาสีสนิมของเขาก็สะกดความรู้สึกของเธออย่างจัง หญิงสาวขยับตัวเข้าไปใกล้อีกนิด แจ็คเก็ตสูทที่เปิดออกตามจังหวะการเอี้ยวตัว เผยให้เห็นกล้ามเนื้อลำตัวเป็นลอนที่ซ่อนอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวโผล่พ้นออกมานอกสูทที่ถูกแกะออกทุกเม็ดอย่างโดดเด่น สามารถมองออกในทันทีว่าคนตรงหน้าออกกำลังกายเป็นประจำ หญิงสาวกวาดตามองสำรวจร่างสูงโดยละเอียดโดยเฉพาะแผ่นอกหนากับเม็ดไตเล็กที่ดุนออกมาพ้นเสื้อ
ชายหนุ่มตอบคำถามสื่อมวลชนอย่างยิ้มแย้ม ไม่ถือตัว กระทั่งถึงคำถามสุดท้ายที่ทำให้ชายหนุ่มหยุดรอยยิ้มเอาไว้ มองหาทางออกอย่างเบื่อหน่าย ปกติเขาไม่ชอบจะพบปะผู้คนหรือให้สัมภาษณ์สื่ออยู่แล้ว หากไม่ใช่งานสำคัญและงานจำเป็น เขาจะไม่มีวันมาเด็ดขาด
“ไม่ทราบว่านายหัวรักผู้หญิงหรือเปล่าคะ แล้วสเปกผู้หญิงของนายหัวเป็นอย่างไรคะ”
“ไม่เคยมีข่าวว่านายหัวจีบคุณผู้หญิง ด้วยวัยขนาดนี้ทำให้เราอดคิดไม่ได้ว่านายหัวจะ...”
สิ่งที่หยุดสายตาเบื่อหน่ายของเขา คือหญิงสาวชุดสีมรกตเดินปรี่เข้ามาตรงหน้า รอยยิ้มเล็กๆ เกิดขึ้นที่มุมปากอย่างเผลอๆ เขากำลังขำกับการเดินเหมือนปูของเธอ เธอเดินโย้เอียงไปมาแต่ก็พยายามเดินมาให้ถึงตัวเขา
ผู้หญิงที่สามารถสะกดสายตาเขาเอาไว้ได้ ทุกจังหวะการเดินของเธอทำให้เขาลุ้นตามทุกฝีก้าวเพราะกลัวว่าเธอจะล้มพับลงตรงนั้น สื่อมวลชนมากมายขนาดนี้คงจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยสนุกสักเท่าไหร่ นายหัวหนุ่มเธอเงยหน้ามอง จับจ้องที่เรียวปากได้รูปกระจับน่าจูบอย่างไม่ตั้งใจ
ความเร่งรีบร้อนรนทำให้หญิงสาวมีอาการเซจะล้มลง
ชายหนุ่มที่จับจ้องอยู่ก่อนมองเห็น สมองสั่งให้เขาแหวกสื่อมวลชนออกและก้าวขายาวๆ ของเขาก้าวเข้าไปหาเธอ สายตาคมสีน้ำตาลเข้มยังจับจ้องเจ้าของเรือนร่างเล็กไม่วางตา
อุ้ย! เหมือนเธอกำลังสะดุดชายกระโปรงของตัวเอง
จังหวะการเอี้ยวตัวเผยให้เห็นแผ่นหลังเนียนที่มีเพียงสายเส้นเล็กพาดไขว้กันเอาไว้ มือหนาของเขาเอื้อมไปช่วยเธอประคองอย่างเร่งรีบ แต่ก็คว้าไว้ได้เพียงเส้นเชือกที่ไขว้อยู่ด้านหลัง จังหวะเธอล้มกับแรงปะทะทำให้เขาคว้าบางอย่างด้านหลังของเธอเอาไว้ได้ สิ่งที่ชายหนุ่มพยายามช่วยกลับเป็นการคว้าดึงเส้นเชือก ซ้ำมันยังขาดหลุดติดมือ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้ใส่ใจมากกว่าเจ้าของชุด
ในจังหวะที่หญิงสาวกำลังจะเซล้ม เธอรีบหาหลักยึดเพื่อพยุงตัวเอง ต้องรักใช้สองมือสอดใต้ต้นคอโอบรัดต้นคอของเขา สายตาสองคู่สบประสาน ต้องรักจงใจทิ้งหางตายั่วยวน ในขณะที่ชายหนุ่มมองอย่างแปลกใจ
ยังไม่ทันที่เขาจะปล่อยตัวเธอออกจากอ้อมกอด ชายหนุ่มก็ต้องแปลกใจ หนักขึ้นกว่าเดิมเมื่อหญิงสาวยกคอขึ้นบรรจงจูบทักทายที่ข้างไรคางสากของตัวเอง โดยที่เขายังไม่ทันตั้งตัว
“คิดถึงคุณจังเลยค่ะที่รัก” หญิงสาวเอ่ยทักทาย พร้อมกับหันหน้าออกมามองสื่อมวลชน ส่งยิ้มบางๆ หลายคนรู้จักเธอเป็นอย่างดี
“ว้าวว...” เสียงสื่อมวลชนเป่าปากร้องออกมาพร้อมกัน พวกเขาเห็นจากการที่ชายหนุ่มพยายามแหวกวงล้อม มวลชนไปหาเธอตั้งแต่ตอนที่เดินเข้ามาตอนแรก
น้ำเสียงตื่นเต้นฮือฮากับแสงแฟลชมากกว่าเดิม ทำให้แขกที่อยู่ใกล้ๆ ต้องหันมามองตามจุดโฟกัส รวมไปถึงลูกกวางที่ยืนอยู่ตรงนั้น
ลูกกวางเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อเห็นต้องรักควงคู่อยู่กับนายหัวหนุ่มที่เธอกำลังหาข้อมูล รอบตัวรายล้อมไปด้วยกล้องและไมโครโฟนของสื่อมวลชนหลายสำนัก หญิงสาวขยับตัวเข้ามาใกล้
สื่อมวลชนรีบรัวชัตเตอร์เพื่อเก็บภาพ ยื่นไมโครโฟนตรงหน้าของคนทั้งคู่พร้อมกับถามคำถามอีกครั้ง
“แหม! นายหัวก็...ซุ่มปิดปากเงียบอยู่ตั้งนานที่แท้ก็คนกันเอง” นักข่าวจากสถานีเรนโบว์แชนแนลถามชายหนุ่ม พร้อมกับส่งสายตาล้อเลียนหญิงสาวไปด้วย
ชายหนุ่มเจ้าของคำถามยังยืนอึ้ง ข้างกายของเขายังมีหญิงสาวร่างเล็กบอบบาง เขาจำต้องใช้ตัวบังข้างหลังของเธอไว้กันโป๊ เพราะเขาเป็นคนเผลอกระตุกเชือกที่รัดชุดของเธอขาด ถึงตอนนี้เจ้าตัวคงยังไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าชุดเกาะอกที่อยู่บนอกเล็กของเธอเริ่มเลื่อนลง ในขณะที่คนตัวสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังอย่างเขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม หากแต่ความเป็นสุภาพบุรุษทำให้เขาต้องเบือนหน้าหนีไปอีกครั้ง แม้บางจังหวะจะเผอิญหันกลับมาเจอบ้างก็ตาม
ในขณะที่อีกคนกำลังหวาดเสียวกับชุดของหญิงสาว เจ้าของชุดกลับฉีกยิ้มกว้างหันหน้าเข้าหาสื่อมวลชนอย่างมั่นใจ และเป็นคนตอบคำถามให้เขาเสียเอง โดยไม่รู้ตัวสักนิดว่ากำลังสวมชุดพิการอยู่
“ก็ฉันทำงานที่กรุงเทพนี่คะ ไม่ค่อยมีเวลามาเติมความหวานให้นายหัวสักเท่าไหร่ ครั้งนี้ก็มาเซอร์ไพรส์สักหน่อย” หญิงสาวตอบสื่อแล้วเงยหน้าขึ้นสบตาชายหนุ่มอย่างหวานซึ้งต่อหน้าสื่อมวลชน พร้อมกับใช้สองมือนุ่มแตะแก้มสากของเขาเบาๆ อย่างหยอกเย้า
เธอปิดคำถามทิ้งท้ายให้ชายหนุ่มเสียงหวาน “ใช่ไหมคะที่รัก...”
หญิงสาวไม่สะทกสะท้านต่อคำพูดและการกระทำของตัวเองสักนิด
“เอ่อ” นายหัวหนุ่มอึกอัก เพราะเขาไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้สักครั้ง ไม่รู้ว่าผู้หญิงข้างๆ เป็นใคร และที่สำคัญต้องการอะไรจากเขากันแน่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ขยับหนีจากแผ่นหลังของเธอไม่ได้อยู่ดี เพราะเขาเป็นต้นเหตุที่ทำให้ชุดสวยของเธอหลุดลุ่ยจนเกือบโป๊
เพียงหญิงสาวขยับเขาก็ต้องขยับไปยืนซ้อนแผ่นหลังและใช้มือเกี่ยวเอวของเธอเอาไว้ ใช้ลำแขนใหญ่บังและพยายามประคองชุดให้อยู่ตัวไม่เลื่อนหลุดลงมา เป็นภาพน่ารักที่สื่อมวลชนเก็บภาพไว้ได้หลายช็อต พร้อมกับคำเย้าแหย่อย่างสนุก
“เชื่อแล้วค่ะว่าหวานกันจริงๆ นายหัวไม่ยอมถอยห่างแม้แต่นิด” สื่อมวลชนจากอีกสถานีกระเซ้ายิ้มๆ
“เห็นหวานกันอย่างนี้เมื่อไหร่จะมีข่าวดีครับ ผมไม่เคยเห็นนายหัวควงสาวออกงานที่ไหนสักราย” คำถามของนักข่าวหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งถามขึ้นอีกประโยค ทำให้ลูกกวางยิ่งขยับเข้ามาใกล้ เพราะเธอต้องการคำตอบนี้เหมือนกัน
ต้องรักเหลือบสายตามองเพื่อนร่วมสายอาชีพและร่วมสถานี เธอยิ้มน้อยๆ ให้กับตัวเองก่อนจะหันไปตอบสื่อมวลชนอย่างมั่นใจ ไม่เว้นช่องว่างและจังหวะให้นายหัวหนุ่มได้ตอบแม้แต่นิด
“เรากำลังวางแผนงานเเต่งงานกันค่ะ อีกไม่นานคงจะได้ร่อนการ์ดเชิญ เชิญพี่ๆ ล่วงหน้าไว้ก่อนเลยนะคะ” หญิงสาวจีบปากจีบคำตอบ เหลือบหางตาไปมองปฏิกิริยาของลูกกวางเป็นระยะอย่างพอใจ
ชายหนุ่มก้มลงกระซิบถามหญิงสาวเบาๆ เขาไม่อยากฉีกหน้าเธอต่อหน้าสื่อมวลชน และต้องปกป้องชุดสีเขียวมรกตบนตัวของเธอไม่ให้เลื่อนหลุดไปกองอยู่ที่พื้น อกไม่มีให้เกาะ ยังอยากจะใส่เกาะอก
“ทำอะไรของเธอ”
“อยู่เฉยๆ น่า” หญิงสาวกระซิบตอบกลับเสียงเบาไม่แพ้กัน ก่อนจะหันไปฉีกยิ้มให้กล้อง
“ถ้าพี่ๆ เก็บภาพหวานๆ เสร็จแล้ว ขออนุญาตเข้าไปทักทายแขกข้างในก่อนนะคะ” หญิงสาวโปรยยิ้มหวานบอกสื่อมวลชน ควงแขนชายหนุ่มเดินเข้าไปข้างใน ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษทำให้เขาจำต้องเดินตาม เพื่อปกป้องเธอให้รอดพ้นจากสายตาบุคคลอื่น
ชายหนุ่มจำเป็นต้องใช้มือข้างหนึ่งโอบรอบเอวเธอเอาไว้เหมือนเดิม เพื่อปกป้องแผ่นหลังของหญิงสาวที่ชุดสวยของเธอกำลังเลื่อนหลุดลง เกาะอกโนบราของเธอคงไม่น่ามองนักหากจุกโผล่ออกมา
สองหนุ่มสาวเดินผ่านหน้าลูกกวางไป เธอหน้าเจื่อนเล็กๆ เมื่อเห็นมือหนาของชายหนุ่มประคองที่บั้นเอวของเพื่อนร่วมสายอาชีพ ตอกย้ำให้เธอรู้ว่างานครั้งนี้ เธอเองคงเป็นฝ่ายก้าวตามหนึ่งก้าว
- ผู้เขียน
