บทที่ 5
ทำหน้าที่ของมารดา
หลี่อันถิงย่อมไม่รู้ถึงข้อตกลงของสามพี่น้องตระกูลมู่ ในตอนนี้กลางกายสาวของนางปวดหนึบราวกับจะฉีกขาด ทว่าก็ยังคงขยับริมฝีปากดูดดึง พร้อมกับกระชับมือนุ่มชักนำปรนเปรอมู่หรงอี้และมู่หรงซานอย่างต่อเนื่อง
“อ่า... ช่างเป็นมารดาที่ถูกใจข้าจริงๆ”
มู่หรงสือมองดูความเร่าร้อนของหญิงสาวแล้วเอ่ยชมเสียงแหบพร่าโน้มใบหน้าลงตวัดลิ้มรสหวานที่ไหลอาบกลีบบุปผาสีแดงอ่อนของนาง
มู่หรงซานถูกมือบางชักนำจนร่างกายร้อนรุ่มก็ปล่อยริมฝีปากจากยอดอกหวาน แหงนหน้าร้องครวญเสียงสั่นระบายความซาบซ่านในกาย โดยมือข้างหนึ่งยังคงบีบเคล้นเนื้อนุ่ม ส่วนอีกข้างวางกระชับบนมือเล็ก เร่งจังหวะให้นางปรนเปรอเขาอย่างเอาแต่ใจ
เช่นเดียวกับมู่หรงอี้ที่ถูกริมฝีปากเล็กตอดรัดจนแทบขยับไม่ได้ มือหนาสอดจับท้ายทอยของหลี่อันถิงเอาไว้แน่น พร้อมกับกดเน้นเอวสอบเข้าหาริมฝีปากบางสุดแรง จนลำคอด้านในของ
หลี่อันถิงปวดระบม
“อ๊อก!
