ร่างสูงโปร่งของอัลฟ่ากำลังนั่งมองคนรักที่นอนอุดอู้อยู่ท่าเดิมในสภาพเปลือยเปล่าอย่างสุดรัก เขานั่งมองเธอนอนหลับตาพริ้มมาร่วมชั่วโมงด้วยความรู้สึกที่อยู่ในใจมากมายจนล้นอก
ในใจนึกโทษตัวเองเป็นร้อยครั้งที่พลั้งเผลอทำเรื่องไม่ดี รวมไปถึงเรื่องราวเก่า ๆ ที่เขาเคยเกือบลงมือสังหารคนตรงหน้าเพราะไม่รู้ว่าคือเด็กน้อยในวันวาน...
ตอนนี้ตัวของเขาอยู่ในเสื้อผ้าครบชุดเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทาง ส่วนคนที่เอ่ยร้องขอให้เขาเป็นกังวลนั้นก็อารมณ์ดีเริงร่าแล้วจากไปเสียแล้ว
เจ้าหล่อนทิ้งรถคันหรูแผ่นป้ายทะเบียนของผู้ทรงอิทธิพลของตระกูลเอาไว้ให้เรานั้นได้เดินทาง ส่วนเจ้าหล่อนก็ขอจากไปโดยการเรียกคนของตัวเองมารับไปเมื่อชั่วโมงก่อน
การันเอื้อมมือไปลูบกรอบหน้าของคนรักด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกันไปหมด เขาโกรธตัวเองที่ต้องพาให้เธอต้องมาพลอยตกระกำลำบาก แถมตัวเขามันยังเป็นคนไม่ดีไม่คู่ควรกับเธอเลยแม้เพียงสักนิด
“อื้อ..
