“ถ้าไม่ยอมออกมาดีๆ ผมจะเข้าไปลากคุณออกมาเอง คิดดูให้ดีๆ ว่าแบบไหนจะดีสำหรับเราทั้งคู่” เสียงน้ำเงียบลงในทันที กึก และหญิงสาวก็เดินออกมาโดยที่ร่างกายยังคงมีหยดน้ำเกาะอยู่เต็มไปหมด “ฉันไม่เต็มใจ” น้ำขิงเอ่ยพร้อมกับกำปมผ้าขนหนูผืนใหญ่ที่พันร่างกายไว้แน่น
“ผมไม่ถือ” ไม่มีวี่แววของความไม่พอใจจากชายหนุ่มเลยสักนิด กับประโยคที่ตรงกับใจของเธอ ซึ่งความจริงก็ดีเหมือนกันเพราะทั้งชีวิตของเขาที่ถึงวัยเกี่ยวข้องกับผู้หญิงได้ เขายังไม่เคยเจอผู้หญิงที่ไม่เต็มใจมีเซ็กส์กับเขาเลยสักคน
อุ้ย! น้ำขิงถูกอุ้มเข้าสู่อ้อมแขนและพาไปยังเตียงนอนอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เธอรู้ดีว่าคงไม่รอดจากเขาไปได้แล้ว แต่เมื่อกี้นี้เธอต้องการเข้าห้องน้ำจริงๆ ความรู้สึกที่วาบหวามชวนอยากให้เขาหยุดเพื่อให้เธอได้พักหายใจมันทำให้เธอคิดว่าเธอปวดห้องน้ำ
“คุณใช้แปรงสีฟันของฉัน”
“เป็นผัวเป็นเมียกัน ก็ถือว่าเป็นคนคนเดียวกัน ต้องแยกของฉันของเ
