“สะ...สวัสดีค่ะ” พี่จินแม้จะอายุจะมากกว่าน้ำขิงหลายปี แต่ก็ไม่มากกว่าเรโนลต์และรวมถึงฐานะทางสังคมด้วยแล้วพี่จินแทบจะวางทุกอย่างในมือไม่ทันเพื่อยกมือไหว้เจ้านายใหม่อีกคน และเมื่อเห็นการแต่งตัวของเจ้านายใหม่พี่จินก็ต้องรีบก้มหน้าลงทันทีไม่ต้องบอกก็พอจะเดาได้ว่าตอนนี้เธอรู้สึกอย่างไรบ้างมันหลากหลายมากแต่ที่ไม่มีอย่างเดิียวคือความรู้สึกฉันท์ชู้สาว
“เอากาแฟดำไม่ใส่น้ำตาล ไข่ลวก 2 ฟองและน้ำเปล่าไม่เย็น” เขาไม่ถามหาภรรยาสักคำ เพราะเขารู้ดีว่าน้ำขิงไม่มีทางหนีออกจากบ้านไปได้นั่นไม่ใช่เพราะเขาแต่เป็นเพราะคุณพ่อ บางทีคุณพ่อก็เป็นเหมือนดาบสองคมทั้งสำหรับเขาและน้ำขิง
พี่จินขานรับตามสั่งและรีบเข้าไปจัดการให้ทันที ไม่นานสิ่งที่เรโนลต์ต้องการก็ถูกนำมาเสิร์ฟและอย่างอื่นที่เป็นอาหารมื้อเช้าของที่บ้านหลังนี้ในวันนี้ “พอดีมีข้าวต้มหมูสับด้วยค่ะ” พี่จินเอ่ยบอกและวางถ้วยเซรามิคสีขาวที่มีฝาปิดไว้ให้เขาพร้อมด้
