น้ำขิงก็คือลูกสาวพ่อคนหนึ่ง

779 คำ
“ตอนนี้ยังมีเวลาตั้งชั่วโมง ผมสั่งอาหารจากครัวบ้านคุณพ่อมาส่งก็ได้นะครับ” “ฉันว่าแกเอาเวลานั้นไปเครียร์คนร่วมบ้านของแกดีกว่า”เรโนลต์ไม่ได้มีทีท่าเคร่งเครียดทุกข์ร้อนแต่อย่างใด กับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ทั้งๆที่รู้ว่า คุณพ่อตั้งใจเลือกวันที่เขาหยุดพักอยู่บ้านพาทนายมาทำเรื่องจดทะเบียนสมรส “ก็จริงอยู่ครับ ว่าผมต้องจัดการเคลียร์” แต่ตั้งแต่ที่เขาสร้างบ้านอีกหลัง เขาก็ไม่ได้เอ่ยหรือให้รายละเอียดใดๆ กับงามตาสักคำ เธอยังเป็นงามตาคนเดิมที่ยังดูแลเขาโดยเฉพาะเรื่องบนเตียง เมื่อเขาต้องการเธอ เธอก็จะทุ่มเทให้เขาอย่างไม่มีบกพร่อง คุณอำพลมองใบหน้าลูกชายอย่างวิเคราะห์ เฮ้ย! ทำไมกันนะ เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนเขาถึงดูไม่ออกเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างลูกเลี้ยงแม่เลี้ยง เจ้าเด็กคนนี้ก็ปิดปากเงียบ “คุณหนูเป็นอะไรไปคะ” พี่จินอดไม่ได้ที่จะต้องถามเมื่อหลายวันแล้วที่นายสาวถูกความกลุ้มกัดกินจนปิดไม่อยู่เสียแล้ว น้ำขิงไม่ได้ตอบอะไรกับพี่เลี้ยงที่อยู่และติดตามเธอมาหลายปี เธอทำเพียงยิ้มให้และหันไปมองวิวนอกผนังกระจกมุมสูงของคอนโดริมแม่เจ้าพระยาเธอมองผิวน้ำเพื่อคิดกลัดกลุ้มอีกครั้ง เธออดยอมรับอยู่ลึกๆ ว่าตั้งแต่ที่เจอกับเขาแบบระยะพูดกันสองประโยคในวันนั้นเธอรู้สึกหวาดหวั่นแปลกๆ ใจหนึ่งก็อดคิดไม่ได้ว่าเหมือนเขารู้ว่าเธอเป็นใคร แต่ใจหนึ่งก็ประท้วงว่าจะเป็นไปได้อย่างไรกัน แบบนี้หลายครั้งหลายวันที่ผ่านมา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเธอจนถึงวันนี้ ถ้าเขาสงสัยหรือใส่ใจว่าภรรยาตามกฎหมายของเขาชื่อแซ่อะไรวันนี้เขาก็ได้เห็นแล้ว ซึ่งความจริงแล้ววันนี้ทางทนายสามารถให้เขาเป็นฝ่ายเซ็นต์ก่อนได้ แต่เพราะคุณพ่ออำพลอยากจะสังเกตุพฤติกรรมของเขา เพราะเธอบอกคุณพ่ออำพลว่าเธอรู้สึกเป็นกังวลแปลกๆ จากเหตุการณ์เข้าถ้ำเสือในวันนั้น ท่านเลยเสนอให้ดำเนินการแบบนี้เปิดเผยชื่อนามสกุลไปก่อน และท่านจะสังเกตุท่าทีของเขาให้เอง ซึ่งเธอรอฟังการแจ้งข่าวอยู่ “คุณท่านเชิญค่ะ” เสียงพี่จินเชิญแขกคนสำคัญที่น้ำขิงกำลังคำนึงถึงอยู่พอดิบพอดี “สวัสดีค่ะคุณพ่ออำพล” เธอทำความเคารพและหลังจากนั้นก็หันไปสั่งให้พี่จินเตรียมตั้งโต๊ะ และเธอก็นั่งลงรอข้อสรุป “เรโนลต์มันเหลี่ยมจัดและฉลาดเป็นกรด แม้เราจะปกปิดการสืบค้นมาได้ระยะหนึ่งนั่นก็เพราะเขาไม่รู้อะไรเลย แต่วันนี้เรามีการเปิดเผยชื่อของหนูออกไปแล้วท่าทางสงบมาก...มากเกินปกติ พ่อว่าเรื่องสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับตัวหนูเจ้านั่นต้องสืบแน่ แต่เพราะเราใช้หนามยอกเอาหนามบ่งมันอาจจะไม่เชื่อข้อมูลที่ได้มาทั้งหมดแม้จะเป็นความจริงก็ตาม เพราะมันก็ต้องคิดว่าเราตลบหลังอยู่” พี่จินที่อยู่ไม่ไกลตั้งโต๊ะมื้อกลางวันไปฟังไป จนเธอเริ่มมึนไปกับซ่อนกลซ้อนแผนกันไปมาของสองพ่อลูกเสียแล้ว “แล้วถ้าเขาสืบไปถึงคุณแม่ได้จริงๆ ละคะ” “ไม่ง่ายนักเพราะสูจิบัตรเท่านั้นที่ระบุไว้ แม่บุญธรรมของหนูเป็นผู้ปกครองของหนูมาโดยตลอด ซึ่งไม่มีความแค้นใดๆ กับเจ้าเรโนลต์” น้ำขิงยิ้มแม้จะไม่เต็มที่นักแต่เหตุผลของคุณพ่ออำพลก็สมเหตุสมผล “ขอบคุณคุณพ่อมากนะคะ” “อย่าเกรงใจกันเลย น้ำขิงก็คือลูกสาวพ่อคนหนึ่ง พ่อเองก็มีส่วนทำร้ายแม่ของหนูเช่นกัน” น้ำขิงไม่รู้จะเอ่ยคำใดได้ เรื่องของพวกท่านทั้งสองเกินกว่าที่เธอจะล้วงล้ำเข้าไปทำความเข้าใจ แม่ของเธอเป็นแม่ที่ดีและใจดีมากแม้ท่านจะไม่มีเวลาให้กับเธอนักก็ตาม แต่เธอก็เข้าใจได้ก็แม่ต้องทำงานเพียงลำพังตั้งแต่ที่พ่อเธอเสียไปหลังจากที่เธอเกิดได้ไม่นาน การเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่ง่ายเลยแต่เธอก็ยังดีที่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็มีแม่บุญธรรม ท่านดูแลเธอเป็นอย่างดีไม่ต่างกับแม่แท้ๆ ที่ให้กำเนิดเธอมาเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม