หนึ่งเดือนต่อมา
ญาดาทำงานในบริษัทของครอบครัวมาร่วมเดือนแล้ว แม้จะยังไม่ได้รับตำแหน่งใหญ่โต แต่เธอก็ทำหน้าที่ทุกอย่างเทียบเท่ากับคนเป็นพ่อ
ช่วงนี้เธอต้องดูแลโครงการก่อสร้างเองทั้งหมด รวมถึงโครงการของธัญญาภิรมณ์ ที่เป็นโครงการใหญ่ ซึ่งใช้เวลาดำเนินงานเกือบทั้งปี งานทุกอย่างไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่ ถึงมีญาดาก็สามารถแก้ไขให้มันผ่านพ้นไปได้ แม้จะไม่ราบรื่นเท่าไหร่ มันก็ไม่ถึงกับแย่
“อะไรกัน!แบบที่ฉันเลือกไม่ใช่แบบนี้นี่ แล้วทำไมบ้านออกมาเป็นแบบนี้ ทุบทิ้งให้หมด!”
ญาดาที่กำลังจะเดินเข้าไปดูไซด์งานก่อสร้าง บ้านหลังแรกของโครงการเป็นต้องหยุดชะงักเท้า ตัวปัญหาของเธอกำลังยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยง บอกให้ช่างของเธอทุบบ้านที่สร้างมาทั้งเดือนลง
“นี่คุณ สมองปลาทองรึเปล่า แบบมันก็ตรงตามที่คุณเลือกเป๊ะๆเลยนะ แล้วมันเรื่องอะไร ถึงได้มาโวยวายใส่คนงานของฉันแบบนี้”
ญาดากอดอกมองอย่างไม่เข้าใจ ผู้ชายอะไรอารมณ์
