เมื่อมาอยู่ในห้องน้ำไม่ใหญ่ไม่เล็กนักคนสองคนก็ยืนมองหน้ากันอย่างหยั่งเชิง กันตชัยรอดูท่าทีว่าเธอจะหวาดกลัวหรือเปลี่ยนใจอะไรหรือเปล่า ส่วนสายไหมนั้นมองหน้าคนตัวสูงกว่าว่าเขาจะทำอย่างไรต่อไป ไม่มีการกลัว ไม่มีการอายเพราะเธอพร้อมที่จะเรียนรู้แล้วถ้าเธอเลือกที่จะทำไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอก็จะไม่มาเสียใจภายหลัง สายไหมเป็นคนเด็ดเดี่ยวมากจึงคิดอย่างนี้...
“แน่ใจนะว่าจะทำฉันถามเธออีกครั้ง ถ้าหลังจากนี้ไปเธอจะเปลี่ยนใจไม่ได้แล้วนะ สายไหม” เขาถามดวงตาเขาจริงจังไม่มีแววหลุกหลิกแต่อย่างใด
“ฉันพร้อม และก็แน่ใจ...” เธอตอบอย่างจริงใจเช่นกัน
“ถ้าอย่างนั้น ฉันเริ่มล่ะนะ” เขาบอกก่อนจะเดินเข้ามาสวมกอดคนร่างเล็กไว้ในอ้อมกอด ตัวเธอแทบจมมิดเข้าไปในแผ่นอกกว้างของเขา วงแขนเล็กๆ ของสายไหมก็กอดตอบอย่างเงอะๆ งะๆ จนกันตชัยอมยิ้มอยู่คนเดียว เขาคิดว่าเธอนั้นช่างน่ารักเหลือเกิน
หมอหนุ่มก้มลงมาหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ ความหอ
