“เหอะ! แค่นี้ก็ต้องให้ถึงมือกู อ่อน!”
“มึงหุบปากไปเลย!”
“กูไปรอที่คณะ!”
“จะเสนอหน้าไปตรงไหนก็ไป! ไอ้คนเอาแต่ใจตัวเอง!”
“มึงชมซะกูไม่อยากบินไปเรียนเลย”
“ไอ้สันขวาน!”
“ฮ่าๆ”
เสียงหัวเราะของฟาโรห์ยังดังอยู่ จนกระทั่งรถมันเคลื่อนออกไปนั่นแหละถึงไม่ได้ยิน ผมเปิดประตูรถออก สอดตัวเข้าไปนั่ง พยายามไม่มองคนข้างๆ เพราะยังเคืองที่เธอทำตัวห่างเหินใส่
“รถใหม่?”
“อือ ไปรับมาเมื่อวาน สวยไหม?”
“คันนั้นล่ะ?”
“ขายแล้ว สวยไหม?”
“ก็ สวยดี”
ผมยกมุมปากขึ้นนิดๆ ยัยเตี้ยนี่จะรู้ไหม ว่าทำไมผมถึงเลือกซื้อรถสีแดง นั่นก็เพราะเธอชอบสีนี้ยังไงล่ะ ก็นะ! อะไรที่เธอชอบ ผมซื้อหมด ไม่รู้ว่าซีจะสังเกตเห็นมันไหม
“…กับเขา เป็นยังไงบ้าง”
เพราะไซซีหันไปสนใจการพิมพ์ข้อความใส่โทรศัพท์ ผมจึงอยากรู้ว่าเธอกับผู้ชายคนนั้น ความสัมพันธ์เป็นยังไง เขาดูแลเธอดีไหม ไม่ๆ! อยากรู้ว่ามันทำตัวแย่ใส่เธอบ้างไหมต่างหาก ผมจะได้แยกเ
