ตอนที่ 13
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ทั้งคู่ก็นอนพักด้วยกัน เขมทัศน์เริ่่มคุยก่อน เพราะกลัวหญิงสาวจะอึดอัด
“พี่อยากรู้ว่าเมื่อห้าปีที่แล้ว...เราเลิกกันยังไง”
“ไม่รู้สิคะ หลังจากที่เบญมอบดอกไม้ในวันที่พี่เรียนจบ พี่ก็เงียบหายไปเลย”
“ก็พี่คิดว่า..เบญตัดสัมพันธ์พี่หลังจากที่พี่ทารุณเบญคืนนั้น”
“เปล่าหรอกค่ะ เบญแค่สับสน แล้วก็กลัวว่ามันจะรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ”
“พี่ขอทำอีกครั้งได้มั้ยล่ะ เบญ!!!” หญิงสาวอ้าปากค้างมองเขา หัวใจเต้นโครมคราม..... คืนนี้เธอคงต้องมีเซ็กซ์กับเขาสินะ!! คิดได้ดังนั้นเธอก็ตอบเขาไปด้วยความสัจจริง
“อันที่จริง..พี่เป็นคนเดียวที่ทำให้เบญถึงจุดสุดยอดทุกครั้งที่มีอะไรกันค่ะ” เขายิ้มเมื่อได้ยินคำตอบเธอ
“พี่ก็มีความสุขทุกครั้งเหมือนกันครับ” เขากระซิบบอก เบญญาภาฉีกยิ้มอย่างอาย ๆ เพื่อแก้เขิน ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองคุยอะไรกับเขาออกไป มันช่างทะลึ่งสิ้นดี เธอลุกขึ้นยืน แล้วบอกกับเขาด้วยความใจกล้า
“พี่รูดซิปด้านหลังออกให้เบญหน่อยสิคะ” ถึงเธอจะอาบน้ำไปแล้วเมื่อสักครู่ แต่เธอก็ใส่ชุดเดิมของเมื่อเช้าอยู่ สิ้นเสียงมือหนาของเขาก็เลื่อนขึ้นรูดซิปชุดเดรสออกให้เธอ นิ้วแสนเชี่ยวชาญของเขาทำหน้าที่ของมันเสร็จอย่างรวดเร็ว เบญญาภาดึงที่รัดผมออกปล่อยลงมาสยายประบ่า เธอพยายามยืนนิ่งและไม่สั่น แต่ก็ปรารถนาสัมผัสจากเขามากเหลือเกิน เธอเพิ่งรู้หัวใจตัวเองก็วันนี้ว่าต้องการเขามาตลอด เบญญาภาคิดไปถึงเรื่องในอดีตอันแสนยาวนานที่น่าตื่นเต้นที่เคยมีร่วมกันกับเขา
“เบญของพี่ยังสวยเหมือนเดิม” ริมฝีปากของเขาอยู่ใกล้กับใบหูจนเธอ เบญญาภาสัมผัสลมหายใจของเขาได้ แม้ริมฝีปากเขาจะไม่ได้สัมผัสตัวเธอก็ตาม เขมทัศน์สอดมือเข้าไปสางผมพร้อมกับนวดหนังศีรษะให้เธออย่างนุ่มนวล
หญิงสาวหลับตาพริ้มและดื่มด่ำไปกับรสสัมผัสนั้น นิ้วของเขาเคลื่อนต่ำลงไปก่อนจะกระตุกเบา ๆ เพื่อดึงให้ศีรษะของหญิงสาวแหงนเงยไปข้างทางด้านหลังเพื่อเผยลำคอขาวเนียน
“เบญจ๋า เป็นของพี่อีกครั้งเถอะนะ” เขากระซิบและฟันของเขาก็ขบเบา ๆ ที่ติ่งหูเบญญาภาครางในลำคอเบา
“เบญรู้มั้ยว่าพี่คิดถึงเบญตลอด” เขาพูดและพลางรวบผมของเธอมาพาดบ่าก่อนจะไล่นิ้วไปตามแผ่นหลังของเธอจากไหล่ข้างหนึ่งไปอีกข้างตามก่อนเลื่อนชุดเดรสนั้นออกไป เบญญาภาสั่นสะท้านจากการรอคอยด้วยความหวัง เขาจูบอย่างอ่อนโยนบนแผ่นหลังขาวเนียน
“หอมเหลือเกิน...ที่รัก” เขาพูดระหว่างที่เลื่อนชุดเดรสของเธออย่างช้า ๆ อย่างชำนาญ
“วันนี้พี่จะทำให้เบญมีความสุขอย่างที่เบญต้องการนะครับ” และด้วยความเชื่องช้าอย่างไม่สิ้นสุด เขาถอดชุดเธอออกจนหมดสิ้นลงไปที่ปลายเท้าเล็ก ๆ ของเธอ
“พี่รักและรอคอยเบญมาตลอดเลยรู้มั้ย” เขมทัศน์ไล่จูบจากต้นคอไปยังสุดขอบบ่า และระหว่างจูบ แต่ละครั้งนั้นเขาพึมพำไปเรื่อย ๆ แต่ละคำพูของเขานั้นช่างมอมเมาเธอให้เคลิบเคลิ้ม หญิงสาวหลับตาและเอียงศีรษะเผยลำคอให้เขาเข้าถึงได้ง่ายขึ้น หล่อนหลงลึกเข้าไปในมนตร์เสน่ห์ของเขาอย่างถอดตัวไม่ขึ้นเหมือนครั้งในอดีตไม่มีผิด
“พี่ไม่อยากเป็นแค่คู่นอนของเบญอีกต่อไป สัญญากับพี่ได้มั้ยว่าเบญจะให้พี่เป็นมากกว่านั้น” เขากระซิบข้างหูของเธอ เสียงของเขานั้นแตกพร่า ก่อนจะหายใจหอบถี่ ๆ
บราเซียร์สีชมพูระเรื่อที่รัดเต้านมอวบเต่งตึงเอาไว้ ส่วนด้านล่างสายรัดถุงน่อง และกางเกงชั้นในลายลูกไม้เข้าชุดกันกับถุงน่องผ้าไหมสีขาว สายตาของเขมทัศน์โลมไล้อย่างหื่นกระหายไปตามเรือนร่างของหญิงสาว เขาไม่เอ่ยคำใดอีกเลย เขาเอาแต่จ้องมองเรือนร่างของเธอ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความปรารถนา
“ชอบไหมคะ” เบญญาภากระซิบข้างหูชายหนุ่มอย่างเย้ายวน สีแดงระเรื่อบนแก้มเนียนบ่งบอกถึงความอายที่คืบคลานมาอยู่บนแก้ม อันที่จริงเธอตั้งใจใส่ชุดนี้มายั่วเขา
“ยิ่งกว่าชอบเสียอีก...ที่รัก เบญของพี่เร้าใจมากเหลือเกิน” เขายื่นมือออกมา ก่อนจะจับมือหญิงสาวให้พลางก้าวออกจากชุดนั้น
“อยู่นิ่งๆ นะ” เขาพึมพำ และไล่นิ้วกลางไปบนเต้านมอวบ ลมหายใจของเธอเกือบขาดห้วง แล้วเขาก็ใช้นิ้วปลดบราเซียร์ของเธอออกปล่อยให้ปทุมถันคู่งามเป็นอิสระ เพื่อเขาแล้ว ตอนนี้เธอยอมทำทุกอย่าง