Chapter 11 Party Day
ร่างบางเปิดปากหาววอด ๆ มือซ้ายยกขึ้นขยี้ตาส่วนมือขวาก็คว้าเจ้าตุ๊กตาไข่ขี้เกียจขึ้นมากอด แสงแดดยามสายที่รอดเข้ามาตามผ้าม่านทำให้ร่างบางลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินโซเซไปเปิดม่านออก
“ลุกมานอนที่เตียงตอนไหนเนี่ย”
น้ำเสียงงัวเงียเอ่ยพึมพำกับตัวเอง หนังยางสีดำที่วางอยู่บนโต๊ะถูกหยิบขึ้นมามัดฉันหน้าม้าที่ยาวจนทิ่มตาทำให้ใบหน้าหวานแสนน่ารักดูเด่นชัดขึ้น
“พี่เปอร์น้องหิวแล้ว”
ร่างของเด็กสาวตัวเล็กหน้าหวานยื่นอยู่หน้าห้องครัว มือขวากอดตุ๊กตาไว้แนบอกส่วนมืออีกข้างปล่อยลงไว้ข้างลำตัวโดยที่มีเสื้อแขนยาวกินมือเล็ก ๆ นั่นจนมองไม่เห็น ตาที่ยังลืมไม่เต็มที่ปิดลงอีกครั้ง ขนมปังในร่างน้องสาวขี้อ้อนมักจะมีให้เห็นทุกครั้งยามที่เจ้าตัวพึ่งตื่นนอนใหม่ ๆ สรรพนามที่ใช้แทนตัวเองก็ดูน่ารักจนพี่ชายอย่างเปอร์ต้องอมยิ้ม
“ลืมตาก่อนไหมยัยเด็กแสบ”
เสียงทุ้มเอ่ยกับน้องสาวของตัวเองที่ดูเหมือนจะยืน
