รอยแค้นซาตาน

สมาชิกตัวน้อย

9 เดือนผ่านไป

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วอีกไม่กี่วันก็ถึงกำหนดคลอดของคลาร่า ตอนนี้หญิงสาวท้องใหญ่จนไม่สามารถเหาะเหินได้สะดวก แม่ภัทรจึงหยุดขายของเพื่อมาดูแลลูกสาวที่กำลังท้องแก่ใกล้คลอด ตลอดเวลาที่แพ้ท้องคลาร่ามักจะอยากจะกินของแปลกๆ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อสัตว์ป่า ซึ่งไม่ได้หากันง่ายๆ เลย แต่ยังโชคดีที่เธอมีเพื่อนเป็นนักล่าสัตว์เลยพลอยได้รับผลประโยชน์ด้วย ส่วนเรื่องมะม่วงเบาพอเริ่มเข้าสู่เดือนที่สองอาการแพ้เริ่มไม่หนักมากขึ้น สามารถกินอาหารได้หลากหลายแต่ต้องมีของเปรี้ยวแทบทุกมื้อไม่อย่างนั้นกินไม่ลง เธอต้องขวนขวายหาผลไม้อะไรก็ได้ที่มีรสเปรี้ยวจัดเหมือนมะม่วงเบา ไม่อย่างนั้นลูกสาวตัวแสบของเธอได้ร้องไห้งอแงแน่นอน

“แม่ภัทรขา.... เมื่อไรเจ้าตัวเล็กจะออกมาสักทีหนูอยากจะเห็นหน้าแล้ว”

“ใจเย็นๆ ลูก แม่ก็อยากจะเห็นหน้าเหมือนกัน”ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นเธอ คลาร่า แม้กระทั้งลิลลี่ก็ต่างอยากจะเจอหน้าเจ้าตัวน้อยแล้ว ยิ่งเพื่อนๆ ของเธอในอังกฤษนะต่างแวะเวียนมาเยี่ยมบ่อยๆ บ่นอยากจะเจอหน้าหลานไวๆ แต่คนต่างแย่งกันเป็นแม่ทูนหัวเป็นพ่อทูนหัวกันทั้งนั้น ทำให้เธออดรู้สึกดีใจไม่ได้ที่เพื่อนของเธอให้ความเอ็นดูหลานตัวน้อยตั้งแต่อยู่ในท้องและที่สำคัญ

เธอได้หลานแฝดชายหญิง คราวนี้ได้ปวดหัวคูณสองแน่นอน

“จ๊ะเอ๋ สองสาวทำอะไรกันอยู่เอ๋ย”เพื่อนสนิทของแม่ภัทรชื่อว่า “แสงดาว” ซึ่งมีธุรกิจร้านอาหารอยู่ที่เมืองนี้แวะมาเยี่ยมสองแม่ลูกเป็นประจำทุกวันและวันนี้ก็หอบหิ้วผลไม้มาฝากเช่นเคย

“สวัสดีค่ะน้าแสงดาว สบายดีหรือเปล่าคะ”เธอกล่าวทักทายคุณน้าแสงดาวคนสวยสายเปย์และใจดีอีกต่างหาก ถ้าไม่ได้คุณน้าขึ้นมาเธอคงได้ลงแดงเพราะอยากกินของเปรี้ยวๆ แน่นอน มีคุณน้านี่แหละที่คอยสรรหาของแก้แพ้ท้องมาให้เธอรวมทั้งสามีของลูกๆ ของคุณน้าก็ต่างต้อนรับครอบครัวของเธอเป็นอย่างดี และได้ช่วยสอนงานให้กับลิลลี่จนตอนนี้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าเชฟไปแล้ว

“สบายดีจ้ะลูก น้าเอาผลไม้มาฝากลูก เป็นยังไงบ้างอึดอัดตัวมากไหม”เธอยื่นผลไม้กับภัทรธิดาแล้วเดินเข้าไปหาคลาร่าจากนั้นก็ลงลูบท้องนูนอย่างแผ่วเบาด้วยความเอ็นดู

“มากที่สุดเลยค่ะ แทบนอนไม่ได้เลย”เธอไม่คิดเลยว่าการที่คนเราจะอุ้มท้องเด็กสักคนจะลำบากขนาดนี้ แค่คนเดียวเธอก็ว่าลำบากแล้วนะ แต่นี่เด็กน้อยสองคนอยู่ในท้องของเธอ คิดดูแล้วกันว่าอึดอัดและทรมานมากแค่ไหน เหาะเหินเดินลำบาก ยิ่งตอนนอนไม่ต้องพูดถึงเลย อยากจะร้องไห้ แต่ถึงยังไงแล้วเด็กน้อยทั้งสองก็คือของขวัญล้ำค่าสำหรับเธอ

“เมื่อไรหลานน้าจะออกมาสักทีน่า.... น้าเตรียมของรับขวัญไว้แล้ว”แสงดาวทาบใบหน้ากับหน้าท้องของหลานสาวแล้วพูดคุยกับเหลนตัวน้อยในท้อง ไม่อยากจะบอกเลยว่าเธอเห่อเหลนคนนี้มากแค่ไหน ลูกๆ ของเธอก็เอาแต่ทำงานไม่ยอมแต่งงานหาสามีสักที พอเธอรู้ว่าหนูคลาร่าก็ดีใจยกใหญ่จนแทบถวายตัวเป็นแม่ทูนหัวไปเลย

“เห่อเกินไปแล้วนะยัยแสงดาว”แม่ภัทรพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้เมื่อเพื่อนสาวของเธอออกหน้าออกตาเห่อเจ้าตัวน้อยมากเกินไปแล้ว

“ใครบอกว่าฉันเห่อคนเดียวล่ะ นู่นนปีเตอร์นะเห่อยิ่งกว่าอีก บ่นกับฉันทุกวันว่าเมื่อไรจะได้เจอหน้าหลาน”ขนาดเธอที่ว่าเห่อหลานหนักแล้วนัก สามีของเธอยิ่งกว่าเสียอีก ลากพาเธอออกไปซื้อของเตรียมรับขวัญหลานเยอะแยะมากมายจนเต็มปากยังไม่รวมกับของลูกๆ เธอที่ต่างพากันซื้อมาอีกนะ แต่คนละคนเห่อกันไม่มากเลย

“โอ๊ะ!”คลาร่าร้องออกมาขึ้นเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเจ็บท้องหนักขึ้นมา

“เป็นอะไรลูก”แม่ภัทรหันไปถามขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงของลูกสาวร้องออกมา แล้วสังเกตเห็นน้ำใสๆ ไหลออกมาจากหว่างขา ทำให้เธอและแสงดาวรีบลุกเข้าไปหาคลาร่าทันทีด้วยความตกใจ

“เจ็บ... หนูเจ็บท้องค่ะ โอ๊ยย...”ใบหน้านวลบิดเบี้ยวร้องขึ้นด้วยความทรมาน เมื่อเธอเริ่มปวดท้องหนักขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะรับไม่ไหว

“ดะ... เดี่ยวฉันไปเรียกปีเตอร์ให้พาไปโรงพยาบาลนะ หนูคลาร่าจะคลอดแล้ว”แสงดาวรีบวิ่งออกไปตามสามีของเธอมาทัน ซึ่งตอนนี้กำลังเดินเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน

“หายใจเข้าลึกๆ นะลูก ใจเย็นๆ”แม่ภัทรพยายามพูดให้ลูกสาวของเธอผ่อนคลายความเกร็งและความกลัวลง เดี่ยวเผลอเกิดคลอดกลางคันขึ้นมาได้ยุ่งยากกันพอดี

“โอ๊ยย.... แม่ภัทรขา... หนูเจ็บปวดท้อง... โอ๊ยยยย”เธอส่งเสียงร้องโอดโอ๊ยอย่างทรมานอย่างไม่เคยเป็นมากก่อน ปวดจนแทบร่างจะแตกสลายออกเป็นเสี่ยงๆ

“ปีเตอร์! ยูอุ้มหนูคลาร่าเร็วๆ”แสงดาววิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาพร้อมกับสามีของเธอแล้วสั่งให้อุ้มคลาร่าขึ้นรถไปยังที่รถ จากนั้นแม่ภัทรก็รีบวิ่งมาพร้อมกับของที่เตรียมไว้แล้วมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลทันทีด้วยความตื่นเต้น

ณ โรงพยาบาล

คลาร่าถูกนำตัวเข้าห้องคลอดทันทีเมื่อปากมดลูกเปิดพร้อมสำหรับคลอด พยาบาลและหมอต่างเร่งรีบเพื่อมาทำคลอดคนไข้คนสำคัญของหุ้นส่วนโรงพยาบาล เมื่อทุกอย่างเตรียมพร้อมทั้งหมอและพยาบาลต่างเริ่มลงมือทำคลอด

“คุณแม่หายใจเข้าลึกๆ นะคะ แล้วเบ่งออกมาสุดแรง”แพทย์สาวบอกคนไข้คนสวยขึ้นเมื่อปากมดลูกเปิดกว้างพร้อมที่จะทำคลอด

“กรี๊ดดดดดดดด”เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ตามที่แพทย์สาวบอกแล้วออกแรงเบ่งอย่างสุดแรง

“อีกนิดค่ะ อีกนิด”แพทย์สาวขึ้นเมื่อหัวของเด็กเริ่มโผล่ออกมา

“กรี๊ดดดดดดดด”คลาร่าออกแรงเบ่งอย่างสุดแรงจนแทบขาดใจตาย

“แฮ่กๆ”

“พยาบาลเช็ดเหงื่อให้คนไข้หน่อย”

“สูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ เลยนะคะคุณแม่ แล้วออกแรงเบ่งสุดๆ เลยค่ะ”

“กรี๊ดดดดดดด”เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ตามที่แพทย์สาวบอกแล้วออกแรงเบ่งอีกครั้ง

“อุแว๊ อุแว๊ อุแว๊ อุแว๊”เสียงร้องของทารกตัวน้อยดังลั่นเมื่อคลอดออกมาลืมตาดูโต ทารกน้อยด้วยแดงแผดเสียงดังลั่นห้องทำคลอด แพทย์สาวจัดการตัดสายสะดือแล้วอุ้มไปหาคนไข้เพื่อให้สัมผัสกับลูกน้อยจะได้มีแรงในการเบ่งคลอดอีกคน

“เด็กคลอดออกมาแล้วค่ะ เป็นลูกชายค่ะคุณแม่”

“ลูกแม่...”ความรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ทายาทตัวน้อยของเธอชั่งน่าเกลียดน่าชังเหลือเกิน เค้าโครงหน้าถอดแบบมาจากณอนพิมพ์เดียวกันเลย หนุ่มน้อยดวงตาสีดำสนิท จมูกโด่งสัน ล้วนเหมือนณอนตอนเด็กๆ ไม่มีผิด

“ยังเหลืออีกหนึ่งคนค่ะคุณแม่ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วออกแรงเบ่งเลยนะคะ”แพทย์สาวส่งทารกตัวน้อยให้กับพยาบาลเพื่อนำตัวไปชำระล้างร่างกายให้สะอาดจากนั้นเธอก็มาลงมือทำคลอดเด็กน้อยในครรภ์อีกหนึ่งชีวิต

“กรี๊ดดดดดดด”หยาดเหงื่อไหลรินออกมาท่วมตัวเมื่อเธอออกแรงเบ่งอีกครั้ง ความทรมานจวนขาดใจตาย แต่เธอก็ยังสู้ไม่ละความพยายาม อีกหนึ่งชีวิตยังอยู่ในท้องของเธอรอลืมตาดูโลก

“เอาใหม่อีกรอบค่ะ หัวเด็กออกมาแล้ว”แพทย์สาวบอกข่าวดีขึ้นเพื่อให้คนไข้มีกำลังใจ อีกอึดใจเดียวทารกตัวน้อยก็จะคลอดออกมาแล้ว

“กรี๊ดดดดด”เธอผ่อนคลายความกังวลลงแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็ออกแรงเบ่งอีกครั้งอย่าวสุดแรง

“อุแว๊ อุแว๊ อุแว๊ อุแว๊”เสียงกรีดร้องดังลั่นของเด็กน้อยเมื่อคลอดออกมาลืมตาดูโลกใบใหม่ คลาร่าหมดแรงลงอย่างเหนื่อยล้ากับการคลอดเกือบชั่วโมง จนเธอแทบประคองสติไว้ไม่อยู่ แต่พยายามฝืนตัวเองเพื่อเจอหน้าลูก

“เด็กคลอดออกมาแล้วค่ะ ยินดีด้วยนะคะคุณแม่ได้ลูกสาวค่ะ”

“คนสวยของแม่....”หยาดน้ำตาไหลรินออกมาจากด้วยตาคู่สวยด้วยความดีใจ ทายาทตัวน้อยๆ พยานรักของเธอกับณอน สาวน้อยคนสวยของแม่ เธอคลายยิ้มออกมาเบาๆ จากนั้นก็สลบไปด้วยความเหนื่อยล้า

พยาบาลนำตัวทารกน้อยทั้งสองไปชำระร่างกายให้สะอาดแล้วพาเข้าห้องปลอดเชื้อแล้วออกไปบอกข่าวดีให้กับญาติของคนไข้ที่มายืนรออยู่หน้าห้องทำคลอดด้วยความตื่นเต้น