“โอเค ผมเข้าใจแล้ว แต่ก่อนที่เราต้องคุยเรื่องลูกที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ผมว่าคุณกับผมต้องเปิดอกคุยกันใหม่ ผมไม่ชอบอะไรที่รวบรัดแบบนี้ มันทำให้ผมรู้สึกไม่ดี ที่สำคัญคุณเป็นผู้หญิง ถ้าจู่ๆ คุณท้องขึ้นมา พ่อคุณจะมองผมยังไง”
“อืมๆ มันก็เป็นปัญหาที่น่าคิดเนอะ” บุษกรพยักหน้าเข้าใจ
“ผมอยากให้คุณเรียนจบก่อน แล้วค่อยคิดเรื่องลูก ยังไงผมก็ไม่หนีคุณไปไหนอยู่แล้ว ที่จริงผมแอบปลื้มคุณนะ” ชายหนุ่มบอกด้วยรอยยิ้มอบอุ่น เขามั่นใจว่าเขาชอบลูกศิษย์สาวผู้นี้ แม้ไม่รู้ว่าเริ่มชอบตอนไหน ที่แน่ๆ เขามั่นใจอีกไม่นานเขาคงรักเธอได้
“เปลี่ยนจากปลื้มเป็นรักเลยไม่ได้หรือคะ”
“รออีกหน่อยไม่ได้หรือครับ เอ่อ...ว่าแต่ตอนนี้ผมว่าเราออกไปทานข้าวกันก่อนดีกว่าครับ ผมเองก็ยังไม่ได้ทานข้าวเที่ยงเลยเหมือนกัน”
“หาทางหลีกเลี่ยงหรือคะ”
“เปล่าหรอกครับ ถ้าไม่ทานข้าว เดี๋ยวไม่มีแรงรักคุณไง” ดอกเตอร์หนุ่มกระซิบบอกเสียงเบาหวิว พร้อมผ
