คฤหาสน์รัตนกร
ประภาวดีละสายตาจากหนังสือนิตยสาร เงยหน้ามองน้องชายซึ่งเดินเข้ามาด้วยสีหน้าหงุดหงิด ไม่เพียงแต่สีหน้าที่แสดงความหงุดหงิดเท่านั้น แต่เสียงฝีเท้าที่กระทบพื้นดังบอกได้ชัดเจนถึงอารมณ์เดือดดาลภายในใจ หายไปครึ่งวันพอกลับมาถึงบ้านก็เป็นแบบนี้ ใครกันที่ทำให้น้องชายจอมอารมณ์ดีของเธอ หัวเสียได้ถึงเพียงนี้
คนที่อารมณ์เสียมาตลอดหลายชั่วโมง เดินกระฟัดกระเฟียดเข้ามานั่งข้างกายพี่สาว เอนกายพิงพนักโซฟา หลับตาลงอย่าง ยกมือทั้งสองข้างขึ้นนวดขมับเพื่อคลายความเครียด หลังออกมาจากบ้านของกชกร เขาก็ต้องรับมือกับความเอาแต่ใจของมนตรี ไม่ว่าเขาจะพูดหรือเตือนอะไรออกไป ไอ้เพื่อนโง่ของเขาก็ไม่ยอมฟังหรือเข้าใจอะไรเลย นอกจากไม่ยอมแพ้แล้ว ยังคิดแย่งกชกรมาจากหนุ่มต่างชาติคนนั้นอีก
“เกิดอะไรขึ้นนะธี”
“เรื่องเดิมๆ นั่นแหละครับพี่วดี ผมไม่รู้จะทำยังไงกับไอ้ตรีแล้ว”
“ตรีไปก่อเรื่องอะไรอีกล่ะ”
“ก็เรื่องของ
