ตลอดสองวันที่ผ่านมานี้ ไป๋โม่เอาแต่หลบหน้าฉางคุน เพราะนางไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับเขาเช่นไร เป็นเพราะความว้าวุ่นภายในใจ วันนี้นางจึงไปที่ป่าหลังสำนักเพื่อฝึกฝนกระบี่ แต่เป็นเพราะว่าจิตใจไม่มั่นคง กระบี่ที่นางฟันออกไปจึงค่อนข้างสะเปะสะปะทำให้ต้นไม้บริเวณนั้นพลอยรับเคราะห์ไปด้วย กิ่งก้านของมันถูกตัดกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ หญิงสาวยังรู้สึกไม่สาแก่ใจเท่าใดนัก นางต้องการที่จะแกว่งกระบี่อีกครั้งแต่ก็มีคนคว้าข้อมือของนางเอาไว้ก่อน ชายหนุ่มคนนั้นจับข้อมือของนางด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างก็โอบเอวของนางพลางบีบเบาๆ ฉวยโอกาสกินเต้าหู้ (ลวนลาม) ไปด้วย “ศิษย์พี่หญิง..ท่านอยากจะตัดต้นไม้จนหมดป่าหรือ” ชายหนุ่มเอนตัวมาแนบด้านหลังแล้วพูดกระซิบข้างหูนาง ไป๋โม่หันกลับมา นางปัดมือของฉางคุนออก และไปยืนอยู่ตรงข้ามเขา ฉางคุนกำหมัดแน่นเขาพยายามควบคุมไม่ให้ตนเองดึงนางกลับเข้ามาในอ้อมกอด ตั้งแต่กลับมาจากเ