"ไม่เป็นไรนะแก้ม"
"จีด้า ฮึก!" ร่างบางโผเข้ากอดเพื่อนอย่างรู้สึกกลัวจับใจ ถึงตอนนี้จะอยู่บนรถกันแล้วแต่เธอก็ยังกลัว สีหน้าและแววตาของเขา เหมือนกับจะฉีกเธอออกเป็นชิ้นๆให้ได้เลยในตอนนั้น ถ้าเพื่อนไม่มาแก้มใสเองก็นึกไม่ออกเลยว่าเธอจะเป็นยังไง เขาคนนั้นคงย่ำยีเธอไปแล้วใช่ไหม เขาดูโหดร้ายเหลือเกิน
"ไม่เป็นไรนะแก้ม ขอโทษที่ไปช่วยแกช้านะ" มือบางลูบที่หลังเพื่อนอย่างสงสารจับใจ ไม่รู้ว่าเพื่อนเจออะไรมาบ้างถึงได้อยู่ในสภาพสวมใส่เสื้อผ้าผู้ชายแทน สามวันที่เพื่อนหายไปเธอคิดดีไม่ได้เลยจริงๆ คนพวกนั้นทำไมถึงได้ใจร้ายกับแก้มใสนัก ทั้งที่เพื่อนของเธอก็ดูไม่มีพิษมีภัยเลยสักนิด
@ห้องพักแก้มใส
หญิงสาวทั้งสองลงจากรถแท็กซี่มาก็รีบพากันเดินเข้าห้องเลยหลังจากที่พวกเธอแยกทางกับคุณตำรวจ เธออยากพาเพื่อนมาพักก่อนเพราะเหมือนอีกคนจะไม่ไหว เธอมีคำถามอยู่ในหัวเต็มไปหมดเลยแต่คงต้องรอให้อีกฝ่ายพร้อมก่อน อีกทั้งยังรู้ส
