ร่างบางนอนตัวสั่นเทาเพราะความหนาวเหน็บของอุณหภูมิในห้อง ทั้งตัวเธอมีเพียงเสื้อยืดตัวบางที่ให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น อีกทั้งเมื่อคืนที่เธออาบน้ำสระผมในตอนดึก ส่งผลให้ร่างกายเหมือนจะจับไข้ในเช้านี้ แก้มใสได้แต่นอนขดกายเพื่อบรรเทาความหนาวให้ตัวเอง แขนเรียวค่อยๆกอดรัดตัวเองแน่นขึ้นเมื่อคราวที่พัดลมแอร์ตกกระทบลงที่ผิว
เปลือกตาคู่สวยค่อยเปิดขึ้นช้าๆเมื่อไม่อาจข่มตานอนต่อได้แล้ว สัมผัสได้ถึงแสงสว่างด้านนอกที่ส่องเข้ามา บ่งบอกว่าตอนนี้ย่างเข้าสู่เช้าวันใหม่ได้เวลาตื่น คนที่ไม่เคยนอนตื่นสายเลยทำให้เธอค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบาก ปวดระบมตามตัวไปหมด ร่างกายแทบไม่มีแรงมากกว่าเมื่อคืน เธอหนาว ทำไมในห้องนี้มันถึงหนาวเหลือเกิน
ดวงตาปรือมองหารีโมทแอร์ที่เป็นสาเหตุทำให้ร่างกายเธอเป็นขนาดนี้ ริมฝีปากบางที่แดงซีดอีกทั้งใบหน้าที่เศร้าลงเพราะเห็นตัวเลขอุณหภูมิมันอยู่ที่สิบแปดอง
