บทที่11/2
"เอาตามนี้" เฉินเฟยอวี่ม้วนกระดาษยัดใส่มือองค์ชายใหญ่ " ป้าจงข้าฝากท่านดูแลฮูหยินข้าอย่างใกล้ชิดกว่านี้ แม้นางจะเข้ามาอยู่ในจวนสกุลเฉินแล้วก็ตาม ข้าก็ยังไม่ไว้ใจใครจนกว่าจะจบเรื่องนี้ได้"
"เจ้าค่ะ ข้าจะย้ำคนของข้าเป็นอย่างดี" ป้าจงรับคำ
“ข้าไม่เคยคิดว่าท่านถึงกับลงมือวางยาสตรี” เมื่อป้าจงออกจากเรือนหนังสือไป องค์ชายใหญ่ก็ยกชาขึ้นจิบ ยกยิ้มมุมปาก เรื่องคืนเข้าหอใช่ว่าเขาไม่รู้ ป้าจงรู้เขารู้
“ยาสงบใจ ข้าให้ป้าจงเอายาสงบใจให้นางกิน”
ไอ้พวกนี้ เขาแค่ไม่อยากให้นางตื่นกลัวในคืนแรกจนเกินไป แล้วป้าจงเปรยว่าเจ้าสาวส่วนใหญ่ก็ใช้วิธีนี้ เขาก็แค่เห็นด้วย คนอย่างเขาไม่เคยหักหาญน้ำใจสตรี ที่ผ่านมาคุณหนูพวกนั้นเสนอเขาก็แค่สนอง อีกทั้งยังตัดกำลังฝ่ายนั้นด้วยหากตระกูลฝ่ายตรงข้ามเกี่ยวดองกันมากไปกว่านี้คงทำลายได้อยาก แม้เขาจะรู้สึกผิดที่ใช้พวกนางเป็นเครื่องมือ แต่พวกนางก็หวังทรัพย์สินและอำนา
