บทที่ 15 หน้าที่ผู้ปกครอง

1702 คำ

หลายวันแล้วที่คุณใหญ่ให้คนมาติดต่อเพื่อให้เธอเลิกติดต่อกับเขา ยาหยีเซ็นสัญญาว่าจะไม่ออกมาเปิดโปงว่าเขามีเมียน้อยให้ชาวบ้านได้รู้ ไม่ให้เขาเสื่อมเสียชื่อเสียง ชาติตระกูลของเขาไม่แปดเปื้อน ซึ่งเธอก็ไม่สามารถใช้ข้ออ้างว่าจะออกมาแฉได้ เพราะเขาจะถือว่าเธอทำผิดสัญญา “จริง ๆ คุณใหญ่ไม่ต้องยื่นความช่วยเหลืออะไรเลยก็ได้ครับ เพราะถือว่าได้ทำตามสัญญาแล้ว ถ้าหากว่าคุณไม่หยุดโทรหาเขา เขาจะหยุดส่งค่าเทอมให้คุณ” ยาหยีคว่ำปากลงอย่างนึกหมั่นไส้ อะไรหนักหนาแค่รับโทรศัพท์ก็ไม่ได้ “ทำไมคะ ฉันไม่เข้าใจว่าฉันทำผิดตรงไหน” “ไม่มีใครผิดอะไรหรอกครับ เขาแค่เบื่อ คุณคาดหวังอะไรกับเขาครับ อย่าคิดหลงรักเขาเลยครับ คิดเสียว่าเขาก็เป็นแค่ลูกค้าคนหนึ่ง” ยาหยีกำฝ่ามือเข้าหากันแน่น สองปีที่เขาเลี้ยงเธอเป็นอีหนู พาไปเที่ยวนั่นนี่ ความรักก่อตัวขึ้นโดยที่เธอไม่รู้ตัว “ถ้าหากว่ายังไม่หยุด อาจจะมีการทำร้ายร่างกายกันเกิดขึ้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม