EPISODE 06
“ไม่เป็นไร...แต่ครั้งหน้าก็เดินมองทางหน่อยแล้วกัน”
เสียงห้าวแต่ฟังดูแล้วดุพูดกับฉันในตอนที่ฉันก้มหน้าไหว้อีกฝ่าย ก่อนที่ร่างสูงจะเดินผ่านฉันไปอย่างไม่ถือสาหาความอะไรกับคนซุ่มซ่ามอย่างฉัน แต่จังหวะที่เดินผ่านฉันกลับได้กลิ่นน้ำหอมยี่ห้อดังจากตัวของเขา และนั้นทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะหันกลับไปมองทางด้านหลังที่ตอนนี้
ปรากฏร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่งที่สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ ผู้ชายคนนั้นตัดผมรองทรง และมีความสูงที่สูงกว่าฉันมาก เขาค่อยๆเดินไปข้างหน้าและปะปนไปกับฝูงชนที่เดินสัญจรไปมาภายในห้าง แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็ยังดูเด่นเป็นสง่ามากกว่าคนอื่นๆอยู่ดี...
...คิดมากน่า ผู้ชายที่ใช้น้ำหอมกลิ่นนี้มีเยอะแยะไป ฉันบอกกับตัวเองอย่างต้องการตัดปัญหา และอีกอย่างถึงจะเป็น ‘ผู้ชายคนนั้น’ จริงเขาก็ไม่มีทางจำฉันได้แน่นอน เพราะฉะนั้นฉันก็ควรทำใจให้สบาย ห้ามคิดอะไรในสิ่งที่มันไม่มีทางเกิดขึ้นก่อนจะ
