6
1748 คำ
เธอหมุนตัวจะเข้าห้องนอนแต่ว่าถูกเข้าดึงไปกอดแน่น ยิ่งเธอดิ้นเท่าไรเขายิ่งกอดเธอแน่นมากขึ้น เนเน่ยืนนิ่งปล่อยให้เขากอดตามใจเลยเพราะสู้ไปก็มีแต่แพ้คนแรงมากกว่าอย่างเขา
“พี่รักหนูมากนะ มีอะไรทำไมไม่คุยกับพี่ให้รู้เรื่องก่อนล่ะเนเน่” เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไปเด็ดขาด แค่เวลา 5 ปีที่ผ่านมามันก็นานเกินทนแล้ว เขาไม่รู้เรื่องที่เธอพูดสักนิดเดียว ไม่รู้ด้วยว่าเกิดขึ้นตอนไหน เนเน่ร้องไห้ออกมาเขายิ่งใจไม่ดีเลย คนเดียวที่จะให้คำตอบได้คงเป็นติญ่าสินะว่าทำเหี้ยอะไรลงไป
“ให้มันจบตรงนี้เถอะค่ะ หนูไม่อยากจะกลับเป็นเหมือนเดิมแล้ว หนูเจ็บมากเกินไปแล้วกับคนอย่างพี่” เธอแกะมือเขาออกเดินเข้าห้องนอนไปอย่างอ่อนแรงจะทำอะไรทั้งนั้น
เนเน่ทรุดตัวลงนอนร้องไห้ออกมาเบาๆ ใครจะคิดว่ารอยแผลที่เขาทำไว้จะยังคงอยู่ ความเจ็บปวดไม่หายไปไหนจากเธอเลย พี่โปรดคือคนที่ทำให้เธอไม่กล้าจะรักใคร เธอกลัวจะเจ็บแบบนี้เพราะว่ามันทรมานเกินไป ถึงเรื่องนี้มันจะผ่านมานานแล้วแต่ความรู้สึกเธอมันเหมือนพึ่งเกิดขึ้น
การที่เธอต้องเจอพี่โปรดทุกวันมันทำให้เธอลืมเขาไม่ได้ แล้วยังต้องเจอติญ่าที่พยายามจะทำดีกับเธอเหมือนตบหัวแล้วลูบหลัง เธอต้องกัดฟันทนแล้วย้ำกับตัวเองว่าความจริงคืออะไร ที่ผ่านมาเธอร้องไห้มามากเท่าไรกว่าจะเข้มแข็งได้ขนาดนี้ เธอผ่านคำดูถูกของเขามาได้ แต่เธอปล่อยผ่านเรื่องเขาไม่เคยได้เลย
ในตอนนี้เธอแค่อยากลืมว่าความจริงคืออะไร เธอจะหลงเผลอไผลไปกับความดีของเขาไม่ได้เด็ดขาดในเมื่อพี่โปรดก็ยังมีอีกคนอยู่ เธอต้องรักตัวเองให้มากขึ้นแล้วเรียนรู้ที่จะอยู่แบบนี้ด้วย
ก๊อกๆ ๆ
“เนเน่เปิดประตูให้พี่หน่อย” เขาเคาะเรียกเธอหลายครั้งแล้วเมียคนสวยก็ไม่ออกมาเปิดเลย
“เตี้ยเปิดประตูหน่อยครับ” เขาเรียกเธออีกครั้งแต่ก็ยังเงียบอีก
เขาก็รักเธอมากสุดหัวใจนะ เขาไม่สามารถจะปล่อยเนเน่ไปได้เด็ดขาด เขาทนไม่ไหวหรอกเพราะที่ผ่านมาก็ทรมานจนแทบบ้าอยู่แล้ว เรื่องที่ผ่านมาเขาจำได้หมดทุกอย่างและต่อให้พยายามลืมเท่าไรก็ไม่ได้ เมื่อ 5 ปีก่อนเป็นความรักที่ต่างวัยแต่กลับเข้าใจกัน เรารักกันมากจนคนอิจฉาแต่ทุกอย่างกลับพังลงหลังจากงานวันเกิดเนเน่ เธอบอกเลิกเขาก่อน เขาพยายามง้อทุกวิถีทางก็เหมือนเดิมจนต้องยอมรับว่าแพ้แล้ว แต่ตลอดเวลาที่เลิกกันไม่มีใครมาแทนเนเน่ได้ นั่นเลยทำให้เขายอมกลับมาและหาทางคืนดีกับเธออีกครั้ง เขาคิดว่าเรื่องมันน่าจะง่ายขึ้นที่เธอตกเป็นของเขาแล้ว แต่ว่าไม่ง่ายเลยแถมแย่กว่าเดิมอีก
ชีวิตแม่งโคตรเฮงซวย!
ทรงโปรดตัดสินใจโทรไปหาติญ่าทันทีและนัดเธอมาหาที่นอกออฟฟิศเพราะไม่อยากให้เมียเห็นเดี๋ยวจะมีเรื่องกันอีก แค่นี้เขาก็ง้อจนแทบตายแล้ว!
พรุ่งนี้ต้องรู้ความจริงทุกอย่างให้ได้
วันต่อมาทรงโปรดนั่งรอในร้านอาหารที่แบ่งโซนส่วนตัวได้ดี เขาจะคุยเรื่องส่วนตัวและอาจจะเสียงดังจะถ้ามีอารมณ์ร่วมด้วย ไม่นานติญ่าก็เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่น่ารำคาญมาก
“พี่โปรดมีอะไรรึเปล่าคะถึงนัดติญ่ามา” เธอถอดแว่นกันแดดออกมองผู้ชายหน้าหล่อที่ใส่แว่นอยู่เหมือนกัน
“เรื่องเนเน่” ไม่ต้องอ้อมค้อมมันหรอกเขาอยากรู้ก็ต้องรู้
“เนเน่? แล้วติญ่าเกี่ยวอะไรด้วยคะ?” เธอแทบไม่ได้คุยกับเพื่อนเลย แค่มองหน้าก็ยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ สิ่งที่เธอทำลงไปมันน่าละอายใจมาก แล้วตอนนี้เธอก็ท้องและยังเรียนไม่จบอีก
“เกี่ยวสิเพราะเนเน่บอกว่าติญ่าแทงข้างหลังมันหมายความว่ายังไง?” เขากับติญ่าไม่ได้เป็นอะไรกันเลยต่อให้เธอจะตื้อเขาขนาดไหนก็ตาม
“คือว่า...ติญ่าทำให้เนเน่บอกเลิกพี่โปรดค่ะ” เธอรู้สึกจะเป็นลมขึ้นมาเวลาที่ต้องเล่าความผิดของตัวเองที่ทำลงไป ตอนนั้นเธอยังเด็กเลยทำอะไรไม่ได้คิดมากมายแต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่ามันเป็นยังไง รู้แล้วว่าทำให้ใครเจ็บไปบ้างและเธอไม่เหลือใครเลย
“ทำยังไงบอกพี่มาติญ่า”
“พี่รู้ใช่ไหมคะว่าติญ่าชอบพี่โปรดมากขนาดไหน”
“แล้วยังไง แค่ชอบพี่แล้วเนเน่ก็เสียสละให้เลยเหรอ มันไม่ใช่นิสัยเตี้ยเลยนะ” เรื่องมันชักจะแปลกมากขึ้นแล้วไงล่ะ หรือว่ามีอะไรให้เขาต้องรู้อีก เนเน่เป็นคนทั้งหยิ่ง ทั้งดื้อ ทั้งเอาแต่ใจและขี้หวงด้วย เขาจำนิสัยเธอได้ดีมาก ดังนั้นถ้าติญ่าขอเนเน่ไม่มีทางให้แน่ๆมันต้องมีเหตุผลอะไรมากกว่านี้แน่
“เนเน่ไม่ได้เสียสละค่ะ วันนั้นพี่เมามากติญ่าจูบกับพี่แล้วเราก็เข้าห้องด้วยกัน” เธอรู้สึกผิดจนแทบบ้าแล้วนะตอนนี้ แต่การสารภาพผิดคงจะทำให้เธอได้รู้สึกโล่งขึ้นบ้าง
“เราจูบกัน!”
“แต่ไม่ได้มีอะไรกันนะคะ พอเข้าห้องพี่ก็หลับติญ่าเลยอาบน้ำห้องพี่ก่อนจะกลับ” มันไม่ใช่แค่อาบน้ำน่ะสิ วันนั้นเธอทั้งยีผมตัวเองให้ยุ่งนิดๆแล้วทำเสื้อผ้ายับด้วย เธอรู้ว่าเพื่อนเห็นทุกอย่างแต่ก็ตั้งใจทำให้เลิกกันเพราะคิดว่าพี่โปรดจะต้องหันมาสนใจเธอได้แน่นอน
“เนเน่เห็น?”
“ค่ะ เนเน่เห็นตั้งแต่ต้นจนติญ่าออกมาจากห้องพี่โปรด” เธอหลบตาเขารู้สึกผิดจริงๆ
“ติญ่าบอกเนเน่ว่าเราได้กันและขอเนเน่ให้เลิกกับพี่โปรดด้วย” เธอเล่าต่อไปเรื่อยรู้สึกคล้ายจะเป็นลมมากขึ้นทุกทีเลย
“โธ่เว้ยติญ่า!” เขาพูดเสียงดังโมโหจริงๆ
“ติญ่าจะบอกเนเน่เรื่องของเรานะคะ พี่โปรดกับเนเน่จะได้คืนดีกัน”
“คิดว่าเนเน่จะเชื่อเหรอ?”
“ต่อจากนี้เลิกยุ่งกับพี่นะติญ่า พี่รักเนเน่แค่คนเดียว”
“ติญ่ารู้ค่ะ ยังไงก็ขอโทษที่ทำลายความรักพี่โปรดนะคะ” เธอก้มหน้าสำนึกผิดอย่างมากได้ยินเสียงเก้าอี้เลื่อนออกก็รู้แล้วว่าเขาออกไป เรื่องนี้คนผิดมันคือเธอคนเดียวที่ทำให้ทุกอย่างมันพังเละเทะ เธอตั้งใจทำแบบนั้น เธอยอมเสียเพื่อนเพื่อผู้ชาย แล้วในตอนนี้ไม่มีเพื่อนและพี่โปรดก็ไม่ได้สนใจเลยด้วย
ทางด้านเนเน่นั่งดื่มไวน์กับเพื่อนรักตามที่นัดกันไว้ เธอเครียดจากงานยังไม่สาหัสเท่าเรื่องพี่โปรดเลย เขาทำให้เธอต้องรู้สึกถึงความรักแต่ก็ทำลายมันลงกับมือ วันนี้จะใช้สิทธิ์ความเป็นผัวที่พลาดมีอะไรกันจนเลยเถิดเรื่องถึงผู้ใหญ่ เขาพยายามจะผูกมัดเธอทำไมในเมื่อตัวเองก็มีเพื่อนเธอข้างกายไม่ห่าง
“3 ทุ่มแล้วนะ กลับเถอะเดี๋ยวจะเมามากกว่านี้” คิทจับมือเพื่อนเอาไว้เพราะเธอก็มีเรื่องให้เครียดเหมือนกันเพียงแต่ว่ายังไม่สาหัสเท่าเพื่อนรัก
“ไปส่งแล้วก็กลับเลยหรือจะนอนด้วยกัน” เนเน่ถามเพื่อนเสียงอ่อยรู้สึกเมาอยู่แต่ก็ไม่มากเกินไป
“กลับเลยวันนี้มีคนสำคัญมาหาแกก็รู้นี่”
“ค่อยๆคุยกันนะ ฉันเอาใจช่วยแล้วทริปรักทะเลวันไหนบอกนะจะไปด้วย” แค่นึกถึงการเก็บขยะรินทะเลกับแก็งเพื่อนเธอก็รู้สึกสนุกแล้ว ที่สำคัญยังมีการดำน้ำไปดูปะการังปนกับการเก็บขยะใต้น้ำ แค่คิดว่ามีอะไรให้ทำแล้วได้หนีห่างจากผู้ชายเฮงซวยที่ทำความรู้สึกเธอพังครั้งแล้วครั้งเล่ามันก็ดีใจทั้งที่หน่วงแบบนี้
คิทขับรถมาส่งเนเน่หน้าคอนโดก็ขับออกไป เธอเดินเซนิดๆขึ้นไปห้องที่ชั้น 10 ใช้เวลาไม่นานแต่เธอก็แทบจะหลับได้เลยกว่าลิฟต์จะเปิดออก เมื่อถึงห้องมันแปลกไปที่มีจานข้าว น้ำและเสียงคนในห้องนอนเธอ
ไอ้พี่โปรดมาอีกแล้วเหรอ?
“กลับดึกจังเตี้ย มากินข้าวสิ พี่ซื้อมาให้เต็มเลย” ทรงโปรดเดินออกมาจับมือคนรักจูงไปที่โต๊ะอาหาร
“มาทำไม?” เธอไม่เห็นเหตุผลที่เขาจะมาหาเลย
“คิดถึงเมีย เหตุผลพอไหม?” เขาคิดถึงเธอตลอดเวลานั่นแหละแต่เด็กดื้อไม่ยอมรับฟังเขาสักนิด
“เมียพี่คือติญ่า สำหรับหนูถือว่าเราแค่พลาดได้กันเฉยๆ” เธอจะไม่แย่งของเพื่อนมาเด็ดขาดต่อให้เขาจะเคยเป็นของเธอมาก่อนก็ตาม สำหรับพี่โปรดเธอให้มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
“พี่ยืนยันว่าไม่เคยมีอะไรกับติญ่าเลย พี่รู้ว่าทำไมหนูถึงคิดอย่างนั้นแต่เชื่อพี่บ้างได้ไหม” เขาจับมือเธอไว้แน่นมองใบหน้าที่ตรึงในใจเขามานานมาก
“พี่แค่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม พี่รักเนเน่มากนะคะ”
“หนูสัญญากับติญ่าว่าจะไม่แย่งพี่มาต่อให้พี่มาอ้อนวอนขอคืนดี พี่กลับไปเริ่มต้นกับคนที่รักพี่เถอะ เรื่องเรามันแค่อดีต” เธอกลั้นใจพูดทั้งที่ปวดร้าวไปหมดทั้งใจ เธอมองเขาผ่านม่านน้ำตาก่อนที่มันจะไหลแสดงความอ่อนแอออกมา เธอรีบเดินกลับเข้าไปในห้องนอนโยนทุกอย่างไว้บนเตียงตรงเข้าไปในห้องน้ำ
“ไม่เนเน่เธอต้องเข้มแข็งสิ”
- ผู้เขียน
