เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเธอกำลังจะรับแต่ว่าเขาเริ่มยกเค้กมากันแล้ว เธอวางสายไปก่อนแล้วเดินไปร้องเพลงวันเกิดกับคนอื่นด้วยความสนุกสนาน สิ้นสุดเสียงเพลงพี่คิมเป่าเทียนแล้วตัดแบ่งเค้กก้อนใหญ่น่าจะ 3 ปอนด์ได้มาแจกทีละคนได้อย่างทั่วถึง
“ของเนเน่แล้วก็คิท แก้มแดงเชียวนะ โทรให้แฟนมารับนะอย่าขับรถเองมันอันตราย” คิมหยิกแก้มเนเน่เบาๆแล้วเดินไปหาคนอื่นต่อ
Rrrrrr…
“ไม่รับสายเหรอเนเน่?”
“รับก็ได้” เธอเริ่มรู้สึกว่ามึนบ้างแล้วละ แล้วหยิบโทรศัพท์เขาขึ้นมารับสายเดินออกไปคุยข้างนอก
[เมื่อไรจะกลับ!?]
“พี่กลับแล้วเหรอ?”
[นี่หนูเมาเหรอ แม่ง! เดี๋ยวไปรับส่งโลเคชั่นมา]
“หนูขับรถกลับเองได้”
[อย่าดื้อน่า! พี่บอกให้ส่งมาอีกสักพักจะไปตอนนี้งานใกล้เลิกแล้ว]
“เอ้า!” อยู่ดีๆก็วางสายไปเลยเธอส่งโลเคชั่นไปให้แต่พี่โปรดยังไม่มารับทันทีเพราะงานยังไม่จบ คงจะเหลือฉลองกันกับเพื่อนต่อแน่เลย
เธอยืนรับลมริมระเบียงคิดเรื่อง
