1
1522 คำ
สาวสวยวัย 20 ปีนั่งไขว้ห้างในห้องทำงานหรูมองสัญญาต่างๆที่ต้องตรวจสอบให้เรียบร้อย เธอขึ้นแท่นกรรมการผู้บริหารด้วยอายุที่น้อยจนใครคาดไม่ถึง เธอไม่ได้ตำแหน่งนี้มาด้วยความสามารถแต่ได้มาเพราะพ่อแม่ตามใจแค่นั้น
เธอเป็นคนเก่งเรียนจบปริญญาตั้งแต่อายุ 20 ปีแต่ใครจะรู้ว่าทุกอย่างที่ทำนั่นเพื่อแก้แค้นใครบางคนให้รู้สำนึกบ้าง ไอ้ผู้ชายเฮงซวยเคยดูถูกเธอเอาไว้อย่างเจ็บแสบ
“อย่างเนเน่นี่นะจะมีปัญญาเรียนจบไม่มีทางหรอก!”
เธอจำได้ขึ้นใจเลยว่าคชตอนนั้นรู้สึกยังไง ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นคือ ทรงโปรด ไอ้ผู้ชายหน้าตาดี สูงเหมือนเปรตและห่ามเถื่อนยิ่งกว่าคนคุกซะอีก เธอเกลียดมัน!
“มีเสนอพรีเซนเตอร์มา 2 คนคืนคุณโยชิ กับ คุณเอกค่ะ” เปรี้ยวเลขาสาวสุดมั่นส่งประวัติต่างๆร่วมถึงราคาค่าตัวด้วย
“พี่เปรี้ยวเอกนี่เป็นเสือผู้หญิงไหม?” ดาราชายไทยแท้หุ่นหมีผิวเข้มมีข่าวเกี่ยวพันกับดารานางแบบเยอะพอตัว แต่ก็ดังเปรี้ยงจากละคร 2 เรื่องติดที่เล่น
“ตัวพ่อเลยค่ะน้องเนเน่ แต่คุณโยชิก็ไม่เบานะคะ” เปรี้ยวรายงานเพิ่มตามที่รู้มา เธอแก่กว่าเจ้านายสาวถึง 3 ปีและค่อนข้างสนิทกับเจ้านายมากพอสมควรตามประสาผู้ช่วยประจำตัวตั้งแต่เริ่มทำงานจนถึงตอนนี้
“น้องเนเน่คะ วันนี้คุณทรงโปรดนัดไปกินอาหารเที่ยงค่ะ พี่ลืมบอกไปเลย”
“พี่น่าจะลืมไปเลยนะคะ เนเน่ไม่อยากเจอเขา” แค่นึกถึงใบหน้าที่ลอยสูงเหนือหัวเธอตลอดก็อยากจะยืนบนเก้าอี้เขกหัวสักทีโทษฐานที่สูงเกินไปแล้ว
“คุณทรงโปรดเธอน่ารักนะคะ” อีกหน้าทีหนึ่งที่เลขาอย่างเธอต้องทำคือช่วยให้เจ้านายสาวแสนเอาแต่ใจลงเอยกับรองประธานสุดหล่อให้ได้ตามคำสั่งของเบื้องบน
“พี่ก็เอาเขาไปสิคะเนเน่ยกให้!” เธอหยิบประวัติของนักแสดงทั้งสองคนมาอ่านอีกครั้ง เธอเบื่อจะฟังคำพูดเพ้อฝันของเลขาที่ดูจะหลงไอ้ผู้ชายเฮงซวยเอามากๆ
ขณะที่ทรงโปรดนั่งทำงานตามปรกติแต่ไม่รู้ทำไมถึงได้จามหลายครั้งเหลือเกิน วันนี้เขานัดเนเน่ไปกินข้าวจะฉลองที่ได้รับปริญญาแต่ว่าจนตอนนี้ 11.45น. ยังไม่มีข้อความตอบมาสักนิด
“สงสัยมึงต้องไปแดกข้าวกับกูแล้วแหละ กูว่าน้องเนเน่ไม่น่าจะว่างไปกับมึงหรอก” เวฟเพื่อนกลุ่มเดียวกันพูดขึ้น วันนี้เขามาธุระแถวนี้เลยมาชวนเพื่อนไปปาร์ตี้นีออนด้วยกัน แต่มันมัวแต่รอเนเน่อยู่นั่นแหละเลยไม่ให้คำตอบเขาสักที
“เนเน่แม่งเล่นตัว!” ทรงโปรดสถบขึ้นอย่างไม่พอใจเขาเทียวไล่เทียวขือเธอมานานแล้วจนตอนนี้ยังทำได้แค่มอง
แม่ง! เหมือนหมามองเครื่องบินฉิบหาย!
“ก็มึงชอบด่าน้องเขา”
“มึงหุบปากเลยถ้าไม่รู้จักยัยเด็กบ้านี้ดี!” เนเน่คุณหนูแสนเอาแต่ใจที่มีหน้าตาใสซื่อ รูปร่างบอบบางน่าทะนุถนอม แต่ว่าใครจะรู้ว่าจริงๆแล้วเธอมันคือนางร้ายชัดๆ
“ไปแดกข้าวเหอะน้องเขาไม่มาหรอก!”
“เออ”
ห้องทำงานเขาอยู่ห่างจากห้องทำงานเนเน่หนึ่งชั้นถ้าจะเดินมาหาก็ได้ แต่ยัยบ้าเนเน่จะต้อนรับรึเปล่าเถอะ! เขาเห็นวันๆมาทำงานเหมือนมาเดินแบบ แต่ละชุดเห็นแล้วแทบประสาทกิน นี่ถ้าเขาทำอะไรได้มากกว่านี้คงจะดี
พ่อจะฉุดมาปล้ำทั้งวันทั้งคืนเลย
ติ่ง!
ประตูลิฟท์เปิดออกที่ชั้น 19 และผู้หญิงตัวเล็กๆใส่ชุดเดรสสั้นจิ๋วยืนคุยโทรศัพท์ไม่ได้มองคนในลิฟท์สักนิด
หึ! เขาสูงขนาดนี้เนเน่มองข้ามได้ไง
“เตี้ยหันมาคุยกันก่อนดิ”
“พี่โปรด!!” นี่คุยกับเพื่อนจนลืมดูเลยเหรอเนี่ย
“เออ คุยกับใครนักหนาแล้วเรื่องพรีเซ็นเตอร์จะเอายังไง?” เขาเป็นคนส่งให้เธอเลือกเองเพราะยัยบ้าเนเน่มีเซ้นส์เรื่องนี้ดีมาก
“ก็น่าสนใจ!” เธอหันไปยิ้มมุมให้เขา
“สนใจ!!” คิ้วหนาขมวดเป็นปมถามอย่างไม่ชอบใจ
“ทำไม?” เธอเงยหน้าถามเขาต่อ
“เห้ย! ใจเย็นก่อน!” เวฟแทรกตัวมาคั้นกลางเอาไว้ก่อนจะเกิดสงครามในลิฟท์
“เห็นแก่พี่เวฟนะ!” เธอจะไม่อารมณ์กับไอ้ผู้ชายเฮงซวย
“โธ่...เตี้ย!” โปรดแค่นเสียงออกมา
“เตี้ยตรงไหนห่ะ?” เขามันปากเสียแบบนี้ใครจะอยากไปไหนมาไหนด้วย คอยดูเถอะเธอจะต้องหาทางเอาเขาออกจากชีวิตไปให้ได้เลย
“หัวหนูยังไม่พ้นไหล่พี่เลยนะ”
“กรี๊ด! พี่มันสูงเกินไปเอง!”
มีเหรอเขาจะปล่อยเนเน่ไปมันง่ายเกิน แล้วไหนๆก็บังเอิญเจอกันแล้วไปกินข้าวด้วยกันมันจะเป็นอะไรไป
“เนเน่หยุดก่อนรอพี่ด้วย!” เขาวิ่งมาจับเธอไว้ทันจนได้
“ตามมาทำไม?”
“ไปกินข้าวเที่ยงกัน” เขาแย่งกระเป๋าเธอมาถือดื้อๆป้องกันไม่ให้เธอหนีเขาได้ เนเน่หันมามองเหมือนจะหาเรื่องแต่ก็ไม่พูดอะไรสักคำเดินหน้าบูดไปที่รถเร็วจนไม่น่าเชื่อว่าใส่ส้นสูง เขาอยากจะพูดดีด้วยอยู่นะแต่ว่ามันยากวะ ดูเธอทำตัวสิ! นอกจากไม่กลัวแล้วยังจะมาท้าทายกันอีก!
“น้องเนเน่คืนนี้ไปปาร์ตี้นีออนไหม?” เวฟได้โอกาสถาม
“ไปค่ะ” เธอหันไปยิ้มหวานตอบไป
“ทีกับกูเนี่ยหน้าบูดเหมือนตูดหมาเลยนะ” โปรดพูดลอยๆหวังว่าจะลอยไปเข้าหูใครบางคน
“แล้วเพื่อนพี่ไปไหม?” เธอไม่อยากจะคุยกับเขาสักนิด
“ไม่รู้สิครับ แต่ถ้าน้องไปไอ้โปรดต้องไปแน่” เวฟพูดทีเล่นทีจริงจนได้ค้อนวงใหญ่จากเพื่อน
“เห้อ…น่าเบื่อ!”
เวลา 00.45 น. ที่ปาร์ตี้นีออนเต็มไปด้วยความสนุกสนานและเมามากมายจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ หญิงสาวโกงคออาเจียนอย่างหนักแล้วนั่งลงกับพื้นหมดแรงอย่างบอกไม่ถูกว่าเพราะอะไร ปรกติก็ดื่มและไม่ใช่คนคออ่อนด้วย แต่คืนนี้มันแปลกๆไปหมดจนน่าหวั่นใจเลยว่าจะโดนดีเข้าแล้ว
“ไหวปะเนี่ย!”
“อย่ามายุ่ง!”
โปรดรีบเดินตามสาวน้อยคนสวยที่อาเจียนออกมาอย่างหนักไปจนถึงรถ เขาส่ายหน้านิดๆเมื่อเธอจะขับรถกลับบ้านทั้งที่ตาแทบจะลืมไม่ขึ้นอยู่แล้ว
“เธอมันปัญญาอ่อน!” เขาได้แต่บ่นนิดๆ
“ฉันร้อน อื้อ...ร้อน…”
“เตี้ยเป็นอะไรวะ!?” อาการแบบนี้มันคุ้นๆนะ
“พี่โปรด...อื้อ...ร้อนอ่า…” เนเน่ถอดเสื้อออกโยนทิ้งเหลือเพียงชุดชั้นในตอนนี้เธอร้อน เธอต้องการให้เขาช่วย
“เห้ย!! เนเน่อย่าพึ่งถอดยังไปไม่ถึง” นาทีนี้เขาพร้อมเหยียบเต็มที่เลี้ยวรถไปคอนโดตัวเองจะดีกว่า
“ไปโดนใครวางยามาวะ!!”
เขาจำเป็นต้องถอดเสื้อคลุมตัวเธอก่อนจะรีบอุ้มลงไปขึ้นลิฟท์ทันที ยัยบ้านี่มือก็ไม่สงบมาลูบหน้าอกเขาอยู่นั่นแหละ นี่ถ้าเวลาปรกติคงทำหน้าตาบูดบึ้งใส่แล้ว เด็กดื้อต้องโดนบ้างแล้ว
“พี่โปรด...ช่วยหนูด้วย”
“เนเน่หยุดก่อน!”
“พี่โปรด!”
“แล้วพรุ่งนี้อย่ามาร้องไห้โอดครวญแล้วกัน!” เขาถอดกางเกงโยนทิ้งหมดมองเธอที่ตัวเปล่าบิดไปมาอย่างยั่วยวน เสียจิ้นให้เขาดีกว่าโดนคนอื่นแล้วกัน
ส่วนนั้นของเธอแฉะไปหมดแล้วเพราะยาปลุกเซ็กซ์ เขาไม่รอช้าจับตัวตนยัดเข้าช่องรักร้อนฉ่า เพียงแค่เสียบยังเสียวมากขนาดนี้ เขาไม่อยากจะคิดเลยถ้าคนอื่นได้ไปมันจะหวงเธอมากขนาดไหน หรือไม่เขาก็หมดสิทธิ์จะแตะต้อง
เขาเห็นสีหน้าเจ็บของเธอแต่แค่แป๊ปเดียวก็กัดปากยั่วกัน เออดี! คืนนี้ไม่ต้องนอนมันหรอก! จังหวะรักกระหนำหนักขึ้น เขาสัญญาเลยว่าเธอจะไม่สามารถรักใครได้อีก
“อื้อ…อ่า…” ตัวเธอสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แล้วบิดตัวเกร็งจิกแขนเขาอย่างหนัก เธอครางลั่นไม่เป็นภาษาแอ่นเอวรับเขาด้วยความต้องการมากขึ้น
“ย***าอะไรวะแรงขนาดนี้!”
เขาเอาเท่าไรเธอก็เรียกร้องมากขึ้นคอยดูเถอะฉีกจะรู้สึก ทรงโปรดออกแรงโยกเอวกระหนำใส่เธอแรงมากจนกลายเป็นความป่าเถื่อนได้เลย เขาล็อคเอวเธอยกให้รับเขาได้เต็ม เขากัดฟันแน่นจนกรามขึ้นอัดแรงกระแทกเข้าอย่างหนัก
เอาวะ! แหกเป็นแหก!
- ผู้เขียน
