ตอนที่ 15 ระหว่างเขาและคนอื่นไม่ได้มีอะไร
ลมฤดูหนาวพัดเอื่อย หอบเอากลิ่นควันไฟที่จุดอยู่ไกลๆ ลอยเข้ามาปะทะนาสิก มะนาวนั่งกับพื้น ใช้เสื่อผืนหนึ่งปูรองและนั่งมองดาวบนท้องฟ้า ความมึนเมาที่เกิดจากการดื่มแอลกอฮอล์แข่งกันทำให้ดวงตาคู่สวยเป็นประกายฉ่ำชื้น เธอเอนพิงกับต้นไม้สูงเหม่อมองไปยังสันเขาที่ไกลลิบ เห็นดวงจันทร์ที่เพิ่งโผล่พ้นขึ้นมาและดวงดาวประจำฤดูหนาวที่ทยอยปรากฏขึ้น
เสียงกรอบแกรบดังขึ้นใกล้ๆ เมื่อเธอหันกลับไปมองก็พบว่าเป็นชายหนุ่มร่างสูงชะลูด เขาเดินโซเซ ท่าทางโงนเงนราวกับจะล้ม เมื่อเขาเห็นว่าเป็นมะนาวที่นั่งอยู่จึงทิ้งตัวลงข้างกายเธอ เกาะแขนของเธอแล้วพูดงึมงำในลำคอ “จับหน่อยจะล้ม”
“ดื่มเยอะขนาดไหนวะเนี่ย” มะนาวบ่นพึมพำ แต่ก็ยังคอยประคองธันวาให้นั่งนิ่ง
อีกฝ่ายเหมือนไม่พอใจ ทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดไว้บนบ่าเล็ก สุดท้ายก็ปล่อยให้เขานอนหนุนตักเพื่อพักสายตา
“ของีบหน่อยเดี๋ยวจะไปกินต่อ” น้
