13 - เกลียดไม่ลง

1499 คำ

กว่าจะกรีดยางสวนนั้นครบ ฟ้าก็เริ่มสว่างแล้ว นางงามคนสวยเดินออกจากป่ายางมาด้วยสภาพสะบักสะบอม เธอล้มลุกคลุกคลานไปหลายหน จนขาสวยๆ เต็มไปด้วยรอยมากมาย แม้ว่าในวันนี้ดวงยิหวาจะไม่ได้กรีดยางเลยสักต้น แต่เธอก็เหนื่อยไม่น้อยไปกว่าคีรีเลยสักนิด ทันทีที่เดินกลับมาถึงรถ หญิงสาวก็หลับเป็นตาย คีรีพาเธอขับรถมุ่งหน้าไปที่แคมป์คนงานกลางป่ายางพารากว้างใหญ่ของเขา เพื่อที่จะฝากดวงยิหวาให้คนงานดูแลแทนให้ เขาไม่ได้กรีดยางตลอด เพราะมีงานอื่นที่ต้องดูแล งานกรีดยางนั้นเขาวางมือไปนานแล้วตั้งแต่มีคนงานทำแทน “นายหัว มาทำไรแต่เช้า” เสียงป้าเอียด คนงานในสวนยางพาราของคีรีเดินเข้ามาทัก เมื่อเห็นว่ารถกระบะสีแดงคันเก่าของนายแล่นเข้ามาจอด “เอาคนงานมาฝาก น้าเอียดน่าจะดูมันได้ ใจเย็นกับมันหน่อยก็แล้วกัน มันทำอะไรไม่เป็น” แม้ว่าจะเดินทางมาถึงแล้ว แต่คีรีก็ไม่ได้ปลุกดวงยิหวาให้ตื่น เขาสงสารเพราะเห็นว่าเธออดนอนมาตั้งแต่เมื่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม