3 ชั่วโมงผ่านไป เสียงโทรศัพท์ของหญิงสาวก็ดังขึ้น ไอลดาก็งัวเงียตื่นขึ้นมารับสายเมื่อเห็นว่า แม่ของเธอโทรเข้ามา..."กริ้งๆ~~ กริ้งๆ~~" ไอลดาไอปรับเสียงให้เป็นปกติ แล้วกดรับสาย
"ฮัลโหล ยัยไอ..เป็นยังไงบ้างลูก หายเงียบไปเลยนะแม่เป็นห่วง "
"ไอสบายดีค่ะแม่!! พอดีไอมีการบ้านเยอะน่ะค่ะ เลยไม่ค่อยได้โทรไปหาแม่ ~" หญิงสาวพูดปลดมารดาไปเพราะไม่อยากให้แม่ของเธอเสียใจ
"อ่อๆ แล้วนี่ตาแอลโทรหาเราบ้างไหม?
แม่โทรหาก็ไม่รับ..เหลวไหลจริงๆเด็กคนนี้" ปลารนีเอ่ยบ่นลูกชาย
"ไอขอโทษนะคะแม่ พอดีไอลืมบอกแม่น่ะค่ะ แอลไปสัมนาที่กระบี่1อาทิตย์ค่ะ.. แอลโทรหาแม่แล้ว แต่แม่ไม่รับ แอลเลยโทรมาหาไอให้บอกแม่น่ะคะ"
"อ่อ งั้นก็แล้วไป.. แม่นึกว่าตาแอลจะเที่ยวจนลืมแม่ซะแล้ว"
"แล้วแม่มีอะไรรึเปล่าคะ ?"
"ไอ..คือ..แม่มีเรื่องจะบอกลูกทั้งสองคนน่ะ แต่รอตาแอลมาก่อนก็ได้ลูก แม่อยากจะบอกลูกพร้อมๆกัน "
"บอกไอมาเถอะค่ะแม่ เดียวไอจะ
