33
“ทำไมไม่เดินไปหาณิชาล่ะพี่พล” ปารวีเพื่อนสนิทของณิชาเอ่ยถาม เพราะเธอสังเกตเห็นธนาพลมองไปที่โต๊ะวีไอพีนานแล้ว เธอจึงมองตามสายตาของเขาไป แล้วเธอก็ได้คำตอบธนาพลมองณิชานั่นเอง
“ไม่ล่ะ มองอยู่อย่างนี้ดีแล้ว” ธนาพลตอบแต่สายตายังจับจ้องอยู่ที่ณิชา
ปารวีมองธนาพลด้วยหัวใจที่เจ็บช้ำ ทำไมเขาไม่หันมามองเธอบ้าง ทำไม ปารวีคิดจะทำอะไรบางอย่างเพื่อให้คนที่เธอหลงรักมาตลอดห้าปี ได้มีความสุขในวันเกิดของเขา มันอาจจะเป็นของขวัญวันเกิดที่มีค่ามากที่สุดที่เธอจะมอบให้เขาได้ แม้ว่าเธอจะเจ็บปวดแค่ไหน เธอยอม...ยอมเพื่อคนที่เธอรัก
“เดี๋ยวมานะพี่พล” ปารวีเอ่ยบอกเจ้าของวันเกิด ธนาพลเพียงพยักหน้ารับโดยไม่ถามเธอสักคำว่าจะไปไหน ปารวีเก็บความน้อยใจไว้ภายใน ลุกเดินออกจากโต๊ะของพวกเธอ จุดหมายปลายทางคือโต๊ะวีไอพี
“ณิชา...”
ณิชาหันมาทางต้นเสียงที่อยู่ด้านหลัง รอยยิ้มผุดขึ้นมาที่ใบหน้าของหญิงสาว ปารวีเดินเข้ามาหาณิชา
