คุณหญิงเข้าไปลูบหน้าลูบตาลูกชายด้วยความเป็นห่วง ไหล่ที่โดนยิงแม้จะถาก แต่ก็น่าจะเจ็บไม่น้อย
“ก้องล้มลงไปเลยครับ แรงกระสุนทำให้ก้องล้มลง ลูกน้องเลยยิงรัวสู้ดังลั่นป่าเลย ตอนแรกก้องก็คิดว่าจะเข้าเต็มๆ แต่โชคยังดีนะแม่ ที่เจ็บแค่นี้ “ คนฟังทั้งห้องใจหายวาบ ไปหมด ลูกชายคนเดียวของท่านนายพลโดนยิง
“รักษาตัวให้หาย แล้วย้ายเข้ากลับเถอะลูก แม่ทนไม่ไหวแล้ว ที่จะต้องมาฟังเรื่องแบบนี้ “ คุณหญิงมองสามี แล้วบอกเสียงอ่อน
“ย้ายลูกกลับเถอะค่ะคุณ ดิฉันรับไม่ไหวแล้ว “ ภรรยาน้ำตาปริ่มในดวงตา ทำเอาท่านนายพลถอนหายใจออกมา
“ก้องไม่กลับ ก้องจะอยู่ต่อ ตอนนี้ จับกุมเอาไว้หมดแล้วครับ “
“แต่ตัวการมันยังอยู่ “ ท่านนายพลแย้งออกมา
“ไม่แน่ มันอาจจะตายกลางป่าก็ได้ครับพ่อ “ สายตาคมกริบมองไปที่คุณหมอสาวแล้วสบตากันอย่างมีความหมายว่าคนที่พูดถึงหมายถึงใคร
ชายวัยกลางคนวิ่งกระหืดกระหอบ หนีตายกระเสือกกระสนออกจากจุดปะท
