"วันครับ นั่นคุณจะไปไหน"เขียนฟ้าร้องถามทันทีเมื่อเธอกับเขาเดินทางกลับมาถึงบ้าน วันวานรีบเดินเข้าไปในห้องหญิงสาวรีบคว้ากระเป๋าเดินทางและเสื้อผ้าออกมาจากตู้
"คุณจะไปไหน ผมไม่ให้คุณไป"เขียนฟ้าเข้ามาขวางเขากระชากกระเป๋าและเสื้อผ้าเขวี้ยงไปทางอื่น ชายหนุ่มอุ้มร่างของแฟนสาวให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดน้ำตาของลูกผู้ชายไหลออกมาเมื่อคิดว่าเธอจะทิ้งเขาไป
"อย่าทิ้งเขียนไปไหนเลยนะ เขียนอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีวัน ฮึก"
"..."
"เขียนรักวันนะ เขียนสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว"
"..."
"วันให้อภัยเขียนจะได้ไหม"ชายหนุ่มสะอื้นร่ำไห้เขากอดร่างเล็กของคนรักเอาไว้ไม่คิดจะยอมปล่อยจนกว่าจะได้ยินคำว่าอภัย
"อย่าทิ้งเขียนไปเลยนะครับที่รัก เขียนมีชีวิตอยู่ได้เพราะคุณเท่านั้นนะวันวาน"
"ทานข้าวต้มร้อน ๆ หน่อยนะเขียนตั้งใจทำสุดฝีมือให้วันโดยเฉพาะเลย"ชายหนุ่มวานชามข้าวต้มกุ้งส่งกลิ่นหอมไว้ตรงหน้าของหญิงสาวในยามรุ่งเช้าของวันถัด
