คนไม่มีสิทธิ์
428 คำ
ตอนที่ 1
“คุณพ่อครับ ผมขอเลือกเลขาฯ ของผมด้วยตัวเองไม่ได้เหรอครับ” วายุโอดครวญกับบิดา หลังจากที่วันพรุ่งนี้ เลขาฯ คนใหม่ของเขา จะเข้ามาทำงานที่บริษัท
“เลือกเองแล้วเป็นไง แกเกือบเอาตัวไม่รอด ยังจะกล้ามาปากดีกับฉันอีก” ผู้เป็นบิดาต่อว่าลูกชายทันที
“โถ่วว!.. คุณพ่อครับ ต่อไปนี้ผมก็จะระวังตัว” วายุต่อรองกับผู้เป็นบิดาอีกครั้ง เพราะรู้ว่าเลขาฯ ที่ิบิดาเลือกให้ หล่อนจืดชืดสักแค่ไหน
“ไม่ได้ ครั้งนี้ฉันต้องเป็นคนเลือกให้แกเท่านั้น”
“แต่ว่า..”
“ไม่มีแต่ ถ้าแกไม่เอาก็ทำงานคนเดียวไปเลย” พูดจบบิดาก็เดินออกจากห้องทำงานของลูกชายไป
ยายเด็กเนิร์ดแว่นหนาเตอะ ที่บิดาพยายามยัดเยียดให้มาเป็นเลขาฯ ของเขา จะไม่รับก็ไม่ได้เพราะเป็นคำสั่งของบิดาที่เป็นถึงประธานบริษัท วายุถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ทำงาน
บุคลิกของตรีอัปสรนั้นไม่ใช่ผู้หญิงสไตล์ที่วายุจะชอบหล่อนได้ เพราะเธอใส่แว่นหนาเตอะเหมือนคนแก่ แถมยังแต่งตัวเรียบร้อยมิดชิดเหมือนผ้าพับไว้ เพียงแค่นึกถึงหน้าว่าที่เลขาฯ ส่วนตัวที่ไม่สวยแถมมองเมื่อไรก็ชวนให้หัวใจแห้งเหี่ยวแล้ว วายุก็แทบจะเบื่อการทำงานไปเลย ผิดกับเลขาฯ คนเก่าที่บิดาของเขาเพิ่งจะจ้างหล่อนออกไป เพราะตั้งใจจะจับเขา แล้ววายุก็เกือบพลาดท่าเสียแล้ว ดีว่าคุณวาทิตส่งลูกน้องไปช่วยเอาไว้
ในคืนหนึ่ง ทรงกลต เลขาฯ ของคุณวาทิต โทรมาบอกว่า เห็นลูกชายของเขากำลังเมาไม่ได้สติ และถูกบริกรสองคนหิ้วปีกออกมาจากผับชื่อดัง จึงรีบสั่งให้ลูกน้องอีกสองคนตามไปช่วยก็ปรากฏว่า ถูกแม่เลขาฯ ตัวดีมอมยาจนหลับสนิทและกำลังจะลากขึ้นคอนโด แล้วพอลูกน้องสองคนไปช่วยกันพาวายุออกมาได้สำเร็จ ลูกชายของคุณวาทิตก็ไปฟื้นที่โรงพยาบาล
คุณวาทิตตัดสินใจไล่เลขาฯ ของลูกชายออก โดยจ่ายเงินล่วงหน้าให้หล่อนสามเดือนตามกฎหมาย แล้วหล่อนก็ยอมรับว่าเป็นคนวางยาเจ้านายของเธอจริง ๆ เพราะต้องการจะจับเขาเป็นสามี วาทิตอัดคำรับสารภาพของหล่อนเอาไว้ เพราะกลัวลูกชายไม่เชื่อ ก่อนจะให้เงินเธอไปอีกหนึ่งก้อนเป็นค่าที่เธอยอมเปิดปากพูดความจริง
- ผู้เขียน
