ตอนที่ 20
ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิดกันมากขึ้น ขณะที่ปากก็ยังคงจูบกันไม่ยอมห่าง ตรีอัปสรแทบจะหลอมละลายอยู่บนตักของเขาอุณหภูมิของน้ำบวกกับความร้อนในกายทำให้อารมณ์ของทั้งสองพุ่งขึ้นสูงได้อย่างรวดเร็ว
“พี่วายุ!!” หญิงสาวเรียกแผ่วเบาเมื่อเขายอมถอนจูบออก สายตาของทั้งสองที่ประสานกันนั้นเต็มไปด้วยไฟแห่งตัณหา
“อัปสรรู้ใช่ไหมว่าพี่ต้องการอะไร”
“รู้ค่ะ แต่อัปสรกลัว”
“กลัวอะไร” เขาเกลี่ยไรผมเธอพลางไล้มือไปบนแก้มที่แดงก่ำเพราะความร้อนจากน้ำในอ่างและความเขินอาย
“กลัวพี่วายุจะไม่ถูกใจเพราะอัปสรไม่เคย”
“อย่ากลัวไปเลย เดี๋ยวพี่สอนให้” เธอมองหน้าเขาอย่างลังเลขณะที่เขาก็จับสะโพกของเธอโยกไปกับความแข็งร้อนที่ขยายตัวพร้อมใช้งานอยู่เบื้องล่าง เพียงแค่ได้สัมผัสเพลิงพิศวาสก็โหมกระหน่ำขึ้นอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าของทั้งสองก้มเข้ากันอีกครั้ง วายุครางในลำคออย่างพอใจที่เด็กในคลาสเรียนคนใหม่ของเขากำลังจูบกลับมาอย่างเร่าร้อนและยั่วยวน
“เราอยู่ในน้ำนานแล้ว เข้าไปข้างในเถอะ” พูดจบเขาดันร่างบางขึ้นจากบ่อน้ำจากนั้นก็รีบเช็ดตัวให้แห้งก่อนจะอุ้มคนที่หมดเรี่ยวแรงจะเดินกลับเข้ามายังห้องพักซึ่งเปิดไฟหัวเตียงไว้แค่พอเห็นทางเท่านั้น
เขาวางหญิงสาวลงก่อนจะตามไปทับทาบร่างของเธอที่กำลังพยายามเอามือปิดหน้าอกทั้งสองข้างเอาไว้ วายุรีบแกะมือเล็กที่กอบกุมทรวงอกอวบอิ่มเอาไว้ออก แล้วรวบข้อมือเล็กๆ นั้นไว้เหนือศีรษะของเธอ
“นมสวยจังเลยที่รัก ขอพี่กินให้อิ่มเถอะนะ” วายุจ้องหน้าอกขนาดพอเหมาะ ถึงแม้จะนอนหงายแต่มันก็ยังเป็นรูปทรงที่สวยงาม ยอดอกที่กำลังแข็งชูชันนั้นก็ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะดูดกลืนเต้าเต่งตึงทีละข้างอย่างเท่าเทียม
“พี่วายุ!! อื้อ ๆ ” ตรีอัปสรเรียกเขาราวคนละเมอตอนนี้ทุกอย่างมันเป็นไปตามอารมณ์จนไม่คิดถึงอะไรอื่นอีกแล้ว
“เป็นของพี่นะครับ..คนดี” เขาขอเธออีกครั้งแต่ไม่รอฟังคำตอบเลยสักนิด ใบหน้าก้มลงจูบเธอขณะที่มือใหญ่ก็กอบกุมเต้าอวบทั้งสองข้างบีบเคล้นหนัก ๆ สลับเบา พร้อม ๆ กับปลายนิ้วที่บีบขยี้เม็ดทับทิมที่แข็งสู้มืออย่างไม่ปรานี
“อื้อ..พี่วายุขา” ตรีอัปสรครางฮือเมื่อปากร้อนลากไล้ความเปียกชื้นไปตามใบหูและซอกคอก่อนแล้วดูดผิวเนียนเบาๆ จนขึ้นรอยไปทั่ว
“อือ ตัวหอมจังเลย พี่ชอบกลิ่นตัวของอัปสรที่สุด” วายุสูดดมกลิ่นกายสาวที่เขาแอบสูดดมมาตลอดเวลาที่ได้อยู่ใกล้ชิดกัน แต่วันนี้กลิ่นมันชัดเจนขึ้นจนทำให้เลือดในกายของชายหนุ่มสูบฉีดจนไม่อาจจะทนเก็บความต้องการของตนเองได้
“อื้อ..พี่วายุขา” เสียงหวานคางสะท้านเมื่อชายหนุ่มตวัดปลายลิ้นลงบนปทุมถันรัวเร็วก่อนจะรวบเข้าปากร้อนและดูดแรงอย่างหิวกระหาย หญิงสาวรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อยยิ่งเขาทั้งดูดทั้งบีบเคล้นเธอก็ยิ่งเสียวจนรู้สึกได้ว่าความเป็นหญิงของตนเองมันกำลังตอดตุบๆ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน สองมือเล็กปัดป่ายไปทั่วกายแกร่งที่กำลังดูดกินเรือนร่างเธออย่างไม่รู้เบื่อ
“พี่อยากกินอัปสรไปทั้งตัวเลยนะ” ชายหนุ่มยอมปล่อยเต้างามให้เป็นอิสระก่อนจะยืดตัวขึ้นมาจูบเธออีกครั้งแล้วขณะที่มือก็ยังคงลูบไล้ไปเอวคอด แล้ววกมายังต้นขาด้านในและนวดเบาๆ อย่างกระตุ้นอารมณ์ ปากร้อนลากต่ำมายังเต้างามอีกครั้ง เขาดูดกลืนเต้าอกอวบทั้งสองข้างจนเปียกชุ่ม ก่อนที่เขาจะลากลิ้นร้อนไปตามหน้าท้องแบบราบขณะมือหนาก็แยกขาเนียนออกจากกัน
“พี่ภู!!! ปิดไฟหัวเตียงก่อนได้ไหม” หญิงสาวพยายามจะเอามือลงมาปิดแต่เขาก็รวบข้อมือเธอไว้อีกครั้ง
“ทำไมละ สวยงามขนาดนี้ จะอายทำไมกัน” วายุผ่านผู้หญิงมาก็มากไม่ว่าจะชาวไทยหรือชาวต่างชาติแต่วายุไม่เคยรู้สึกว่าส่วนนั้นของใครจะสวยสะกดสายแบบนี้มาก่อน กลีบกุหลาบงามของเธอมีเพียงแค่ไรขนบาง ๆ ปกคลุมเอาไว้เล็กน้อยเท่านั้นและยังปิดสนิทจนเขาอยากจะเห็นว่าด้านเกสรจะสวยงามมากแค่ไหน
“อ๊ะ! อย่านะคะ” เธอร้องห้ามและสะดุ้งเมื่อเขาก้มลงต่ำและใช้ปลายลิ้นลากขึ้นลงราวกับว่ากำลังลิ้มเลียอาหารจานโปรด
“อืม...อย่าดิ้นสิจ๊ะ” วายุเรียกราวคนละเมอก่อนลากไล้ลิ้นไปตามกลีบกุหลาบขึ้นลงซ้ายขวาฉกชิมน้ำหวานที่เธอกำลังผลิตออกมาให้เขาได้ลิ้มรสอย่างที่ใจปรารถนา
สองขาเรียวเริ่มแยกออกจากกันมากขึ้นเมื่อรู้สึกถึงความเสียวซ่านที่แล่นปราดไปทั่วทั้งร่างกาย เธอยืดลำตัวขึ้นมามองเขาในจังหวะที่เขาเงยหน้าขึ้นพอดี
ตรีอัปสรไม่เห็นสีหน้าหรือท่าทางรังเกียจของเขาเลยหากแต่ว่ามันเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ส่งผ่านมาทางสายตา เธอเอนตัวลงบนที่นอนอีกครั้งพร้อมกับส่งเสียงครางหวานเมื่อลิ้นร้ายกาจและปากร้อนของเขาปรนเปรอความเป็นหญิงของเธออย่างไม่ลดละ
ความรู้สึกบางอย่างกำลังก่อตัวและมารวมกันที่จุดกลางกาย เธอเสียวซ่านจนได้แต่ร้องครางเรียกชื่อเขาซ้ำไปซ้ำมา สองมือจิกไปบนผ้าปูดึงรั้งขึ้นมาอย่างหาที่ระบาย ขณะที่สะโพกก็เริ่มส่ายไปมาตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ร่างกายเธอสั่นสะท้าน เรียวขาและปลายเท้าเหยียดเกร็งไป ลมหายใจเริ่มหอบเหนื่อยอย่างหนัก
“พี่วายุขา...อัปสรใจจะขาดอยู่แล้ว” หญิงสาวครางเสียงสั่นรู้สึกเสียวเหมือนตอนขึ้นรถไฟเหาะแต่ความเสียวมากกว่านั้นหลายร้อยเท่า เธอไม่รู้ว่าจุดสิ้นจะอยู่ตรงไหนรู้แต่ว่าทุกอย่างมันเหมือนกำลังจะระเบิด
“เสียวใช่ไหม...ที่รัก ปล่อยมาสิอัปสรปล่อยอารมณ์ออกมา ไม่ต้องอายแล้วมีความสุขไปด้วยกันนะจ๊ะ”
“พี่วายุ อย่ารัวแบบนั้นได้มั้ยคะ อัปสรทนไม่ไหว มันจะ อื้อ...พี่วายุ!!!....กรี้ดดด”
หญิงสาวเกร็งสะท้านไปทั่วทั้งตัวเมื่อเดินทางมาถึงจุดหมายร่างกายรู้สึกเบาหวิว ทุกอย่างระเบิดออกมาเป็นครั้งแรกแค่เพียงเขาปรนเปรอให้ด้วยปากและลิ้นเท่านั้น น้ำหวานใสล้นทะลักออกมามากมายจนวายุได้ลิ้มรสชาตินั้นอย่างจุใจ
“ขอพี่กินให้ชื่นใจก่อนนะที่รัก”
วายุกระซิบข้างหูคนที่ยังหอบเหนื่อย เมื่อเขาจูบเธออีกครั้งหญิงสาวก็ตอบสนองเขาได้เป็นอย่างดีจนเขาพอใจที่เธอเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว
“มีความสุขไหม...ที่รัก” ตรีอัปสรได้แต่พยักหน้าไปแทนคำตอบจะให้เธอบอกไปตรงๆ ได้ยังไงว่าตนเองนั้นมีความสุขมากแค่ไหน