EP.11 ขยะติดรถ 2
1310 คำ
้เรา: อีบ้าอีนาโน ทำไมเธอเป๋อเเบบนี้ อกอีกเเล้ว// ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมอาการที่อยากเอาหัวตัวเองโขกพวงมาลัยรถตาย
เรา: ลืมไปได้ไง ว่ามากับพี่เจ้าป่า โอ้ย// ไม่น่าเล่นเกมส์ดึกเลยฉันจำได้ว่าฉันขึ้นมาบนรถ เเล้วบอกว่าจะไม่รบกวนพี่เขาเลยเเล้วตอนนั้นคิดว่าจะเปิดไอจีอัพรูปสักหน่อยเเล้วเปิดเพลงไปด้วยติดฟังเพลงใส่หูฟังไง หลังจากนั้นก็ อืม... หลับ ได้ไงเนี่ย!!
เรา: อุตส่าห์ว่าจะทำคะเเนน มึงท่าจะเอ๋อเหมือนที่พี่เขาพูดจริงๆ// เราพูดพร้อมกับมองไปรอบๆ พร้อมคำถามที่เกิดขึ้นมากมาย
เรา: เเล้วฉันอยู่ที่ไหนเนี้ย!// เเล้วพี่เขาหายไปไหน ฉันสะพายกระเป๋าใบเล็ก เเล้วค่อยๆ เปิดประตูรถลงมา สิ่งที่สัมผัสได้คือบรรยากาสยามเช้า โครตสดชื่นเลยฉันเผลอสูดบรรยากาศเหล่านั้นเข้าปอดอย่างเต็มที่!
เรา: อ่า สดชื่นจังง//ฉันยกมือขึ้นสองข้างเเล้วสูดบรรยากาศเข้าเต็มปอดเเล้วที่นี้มันที่ไหน มองไปมีเเต่ป่าเหมือนอยู่บนเขาเลยอ่ะ หรือเราอยู่บนเขา?
เราค่อยๆ ก้าวเท้าเดินไปตามทางหญ้าเล็กๆ เเต่รถก็มีจอดเยอะอยู่นะเเต่มันเห็นจะมีคนอ่ะ เหมือนอยู่สถานที่ท่องเที่ยวในยามเช้าอ่ะ ร้านค้าก็มี บ้านพักก็มี ที่ถ่ายรูปก็มีเเล้วคนอยู่ไหน? เราพยายามสอดส่องหาให้สุดสายตา เเต่มันก็ไม่เจอใครอ่ะ จะโทรหาพี่เจ้าป่าก็ไม่ได้ ไม่มีเบอร์อีกเรายกโทรศัพท์ขึ้นมาดู
เรา: ห้ะ! ไม่มีสัญญาน//ฉันกระโดดไปมาพยายามหาสัญญานเเต่มันก็ไม่ขึ้นเลยสักขีดบนเขาเเน่เเท้เลยอีนาโนเอ้ย! ฉันถูกลอยเเพบนบกหรือป่าวเนี้ย ฉันยกนาฬิกาขึ้นมาดูตอนนี้เป็นเวลา 7 โมงกว่าๆเเล้ว พวกเพื่อนก็ยังไม่มา คนที่มาด้วยก็หาย!
'ทำอะไร! 'ฉันค่อยๆหันไปมองตามเสียงเป็นพี่เจ้าป่า เเสดงว่าเขาไม่ได้เอาฉันมาทิ้งฉันฉีกยิ้มออกมาอย่างดีใจ
เรา:หนูนึกว่าพี่จะเอาหนูมาปล่อยป่า//ฉันพูดเขินๆ อยู่ด้วยกันสองคนอ่ะเเก คือเเบบ! พี่เเกหน้าใสม๊ากกก หล่อจนอีนาโนงงคนเหี้ยอะไรจะหล่อจะดูดีไปหมดทุกสัดส่วนขนาดนี้บ้าบอมันดีต่อใจอ่ะ
พี่ป่า:ปล่อยเธอ ปล่อยในสวนสัตว์ดีกว่า
เรา: โห่.....// อีหนึ่งดอกจุกๆจ้า ปากหมาได้ใจ เลย พี่เเกก็มองเรานิ่งๆตามเดิมเห็นถือโทรศัพท์ด้วย สงสัยจะใช้ไม่ได้เหมือนกัน ฮ่าๆ
เรา: พี่เจ้าป่า ที่นี้ที่ไหนคะ?// ชวนคุยไปอีกจ้า ถ้าเมินจะโดดกัดหูเเล้วนะ
เขามองเราด้วยหางตาก่อนจะตอบเเบบไม่อยากตอบอ่ะ ชั่งเถอะหล่อให้อภัยย..
พี่ป่า: มีตาไหม? อ่านหนังสือไม่ออกหรอ//ฉันทำหน้างงๆ ก่อนจะมองไปรอบๆตัว อ๋อป้ายก็มีนี้เนอะ ใครพึ่งเอามาติดว่ะ ถูกมองว่าโง่เเล้วเนี่ยขออายได้ไหมล่ะ
เรา: อุทยานงั้นหรอพามาทำอะไรที่นี้อ่ะ// สาบานว่ามึงไม่รู้ รู้สิ ฮ่าๆ
เเต่เห็นพี่เขาหงุดหงิดยิ่งหน้ามองอ่ะ เขินวุ้ย
พี่ป่า: ดำน้ำดูปากการัง // เเหะๆ เหว๋อครั้งที่ร้อยเเล้วจะพ่อคุณอีนี้ก็หน้าด้านยิ้มสู้ไง เอาน่าดำน้ำดูปากการังบนเขาก็ได้ว่ะ
หลังจากนั้นพี่เเกก็เดินหนีเราเลยอ่ะอีนี้ก็เดินตามสิจ้ะรออะไร บรรยากาสดีมากอ่ะให้ตายเถอะ ไม่ยักกะรู้ว่าจะมีสถานที่ที่สงบ เเละบรรยากาสที่ขนาดนี้เลย
เรา: หุ้ย ทุ่งนา//ฉันเดินตามพี่เเกมาถึงตรงที่มันเป็นชั้นบนเเละด้านล่าง จะเป็นทุ่งนาขนาดกว้างสีเขียวขจี เกษตรจริงไหมล่ะทีนี้!
ขายาวๆนี้ก็ก้าวไม่รอกันเลยเนาะ พี่เขาพาเรา เอ้ย! ไม่ใช่ ต้องบอกว่า เราเดินตามพี่เขามาจนถึงที่มันเป็นอาคารที่พักอีกด้านหนึ่งอ่ะ เป็นอาคารไม้สองสั้นทาสีขาว ตั้งอยู่สองอาคารใกล้ๆกัน ห้องน้ำอยู่ด้านล่าง ก็น่าจะอยู่ได้น้ะปลอบใจตัวเองเเปป
พี่ป่า: อยู่ไม่ได้ก็กลับไป// คงได้ยินเสียงเราถอนหายใจยาวพรืดพี่เเกเลยส่งคำพูดที่เเสนน่ารักมาทักทาย ไม่เคยมาก็ใช่ว่าจะอยู่ไม่ได้ป่ะ
เรา: ขอไปอยู่กับพี่ได้ไหมคะ// เอาดิ อ่อยล่ะนะ!
พี่ป่า: ...
เรา: พี่ทำไมหล่อจังอ่ะ!
พี่เขามองหน้าเราเอือมๆ เเล้วมองไปรอบๆ อย่างพิจารณาสถานที่! สำหรับเรา งน่าอยู่สุดๆเลยเเหละ หมายถึงอยู่เเบบนี้กับพี่เขาสองคนอ่ะ พ่าม!!
พี่ป่า: ก็ไม่ได้หน้าโหล่เเบบมึง// อึก! เจ็บจ้า ฮ่าๆ พูดเสร็จก็เดินหนีอีกเเล้ว จะนิ่งไปสุวรรณภูมิหรือไงนะ คำพูดคำจานี้เเม่ง เร้าใจชิบหาย!
เรา: หล่อให้อภัย// เราพูดตามหลังพี่ป่าเสียงดัง เเต่เขากลับไม่สนใจที่จะฟังหรอก
จู่ๆก็มีผู้ขายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพี่ป่าเราก็เลยเดินไปฟังด้วยอย่างถือวิสาสะ
?: สวัสดีครับ คุณนักรบ ใช่ไหมครับ?// ลุงคนนั้นยกมือไหว้พี่เจ้าป่าพี่เเกก็ยกมือไหว้กลับ ทีคนอื่นก็ทำเหมือนมนุษย์ทั่วไปเป็นอยู่เนาะ!
พี่ป่า:ใช่ครับ ที่จองสถานที่ไว้จากมหาลัย KBC ครับ มาจากคณะเกษตรศาสตร์ครับ// อ้าว พูดยาวๆเป็นกับเขาด้วยนิ! โห่....... เราก็ฟังพี่เขาคุยกับลุงไป มหาลัยเราเป็นมหลาลัยชื่อดังเเห่งหนึ่ง มีมหาลัยพี่เเละมหาลัยน้องอยู่ใกล้ๆกัน เป็นมหาลัยนานาชาติก็ว่าได้เลย เเละมันใหญ่มาก คนเยอะมากด้วย ผู้หล่อๆก็เช่นกัน เเฮร่ๆ
?: พอดีตอนลุงขับรถขึ้นมาเจอรถบัสยางรั้วอยู่ครับ รถคันอื่นเลยขึ้นมาไม่ได้เเต่ตอนนี้ทางเราหาช่างให้เรียบร้อยเเต่คงอีกนานกว่าจะถึง // อ๋อ ว่าเเล้วทำไมยังมาไม่ถึง ทางขึ้นคงจะเป็นเลนเดียวเนาะลุงเเกบิดมอไซต์มาด้วยไง
พี่ป่า: ผมขอไปกับลุงด้วยได้ไหมครับ
?: ลุงมีรถคันเดียว เเฟนคุณจะไปด้วยไม่ได้ รออยู่นี้เถอะครับไม่เกิน 2 ชั่วโมง คงมาถึงกันเเล้ว // คำว่าเเฟนที่ลุงเเกพูดออกมา เรายิ้มเเก้มเเทบปริเเนะ เหมาะสมกันใช่ไหมค่ะลุง
พี่ป่า: ขยะติดรถมาครับ!
เรา: หืมม...// อีกดอกป่ะมึง!!
?: ฮ่าๆ เเฟนคุณออกจะน่ารัก ลุงลงไปทำนาก่อนนะครับอีกสักพัก เจ้าหน้าที่ก็จะลงมา// เราโบกมือบ่ายๆลุงยิกๆเลย
พี่ป่า: ....?
เรา: อยู่สองคนด้วยอ่า//ฉันพูดเเล้วก็บิดไปบิดมา ลุงเเกก็ขับรถคันเดิมออกไปเรียบร้อยตอนนี้เหลือเเค่เรากับพี่ป่า พี่เขามองหน้าเราเเล้วทำท่าจะเดินหนี
เรา: พี่ป่ะ...
พี่ป่า: ถ้าขื่นพูดไม่หยุดฉันอาจจะฆ่าเธอทิ้งก็ได้นะ
อุ้ปส์! เสียงที่กำลังจะเปล่งเป็นชื่อเขาเงียบลงทันที ทำไมโหดอย่างนี้.....
เรา: เปลี่ยนเป็นฆ่าของได้ไหมอ่ะ
ฉันพูดตามท้ายพี่เขาไปพี่เขาถึงกับหันกลับมาเเล้วมองหน้าเราเหมือนจะเอาจริงอ่ะ หุ้ย! อย่างน่ารักเลย( ฆ่ามันเลยป่า มันหนักล่ะ!)
เรา: ก็กลัวเเหละเเต่เก๊กอยู่ ฮ่าๆ
พี่ป่า: ?
- ผู้เขียน
