EP.9 อมเเล้วรวย 2

1028 คำ
เจ้: ขอตัวสองคนนี้เลยล่ะกันนะคะ ป่ะๆสุดหล่อ // พี่เเกเดินไปจับมือผู้ชายที่ชื่อเบส เราเลยมองหาเพื่อน มันก็พยักหน้าให้เป็นอันว่าเข้าใจกัน คือเเบบตอนนี้เจ้ลิลลี่พาเราสองคนมาที่ห้องหนึ่งเเหละเเล้วให้กรอกเอกสาร เราก็กรอกๆไป โดยมีสายตามองมาตลอด เบสนั้นเเหละ ...: จ้องกันขนาดนี้ก็ไปเอากันให้จบเลยไป พรึ่บ ง้อว~~สามีหนูมาค่า อื้อหือ ระยะใกล้ๆนี้อีนาโนละลายเป็นเถ่าถ่านเลยจ้า ยังยืนยันคำเดิมเเม่หนูรักเขา เรา: หึงหนูหรอ?// เราเอ่ยเเซวพี่เขาต่อในใจนี้เต้นตุ้บๆเลย พี่ป่า:เเค่จะบอกว่า ห้องพวกกูไม่ใช่ม่านรูด! // อีนี้จุกเหมือนโดนอัดเข้าที่หน้าเลยอ่ะเจ็บไปจ้า หึ่ย! เบส: ชื่อนาโนใช่ป่ะ ป่ะเดี่ยวเราไปส่งมันมืดเเล้ว // เบสเดินมาคุยกับเรา เราเลยยิ้มตอบนิดๆ เรา: ไปส่งหน่อย//เราหันไปบอกพี่เจ้าป่าเเต่ พี่เจ้าป่ามองเราด้วยสายตารำคาญอ่ะ ฮ่าๆ พี่ป่า: ... หลังจากนั้นพี่เเกก็เดินไปเลยอ่ะ โห่ย~~ ใจร้ายเวอร์ เเต่อีนาโนชอบ อีกไม่นานหรอก คิกคิก เบส: กลับกันเถอะ ? เรา: เอ่ออ... อ๋อ! วันนี้เจ้มีเรื่องจะคุยกับเราต่ออ่ะ เบสกลับก่อนเลย// อีเจ้มองหน้าเราเเบบว่า กูพูดตอนไหนเราเลยขยิบตายิกๆให้อีเจ้ มันช่วย ฮือ~~ เบส: โอเครเเล้วเจอกันนะ เรา: อืม เคร หลังจากเบสเดินออกไปเราเลยเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเจ้ลิลลี่พึ่งรู้จักเหมือนสนิทกันมาเเต่ในครรภ์อ่ะ ฮ่าๆ เจ้: เธอนี้นะปฏิเสธผู้ชายหล่อๆได้ยังไง เป็นเจ้ล่ะก็... // ฉันมองหน้าเจ้ที่เหมือนหิวมากๆเเล้วยกมือปัดป่ายไปมา เรา: หนูชอบพี่ป่าคนเดียวค่ะ// เจ้มองเราเเล้วยิ้ม เจ้: จ้าเดี่ยวเจ้ช่วยเอง เเล้วได้คำใบ้ว่าอะไรล่ะเราอ่ะ? เรา: อมเเล้วรวยอ่ะเจ้รุ่นพี่คนไหนคิดนะ จะให้ไปอมทั้งมหาลัยเลยมั้ยจะได้รู้ เเต่จู่ๆเจ้มันก็ยกมือปิดปากเเล้วหัวเราะขึ้นดังลั่น! เจ้: ฮ่าๆๆ อมยังไงก็อร่อยจ้ะคนนี้ เจ้ขอบอก เรายิ่งทำหน้างงเข้าไปใหญ่ใครล่ะทีนี้ อย่าให้เจอนะ อดได้พี่เจ้าป่าเป็นพี่รหัสเลยหุ้ย~~ หลังจากนั้นเราก็เดินออกมาหาเพื่อนที่นั่งรอเราอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ ดึกๆนี้ก็หลอนใช่เล่นว่ะความที่คณะเรามีเเต่ร่มไม้ต้นใหญ่ๆตามทางเดินอ่ะนะ ถ้าไม่มีเพื่อนมารอจ้างให้อีนาโนก็จะไม่กลับ วึ๋ยย! ลิด: รีบกลับเหอะว่ะ เย็นๆยังไงไม่รู้!//พอเราเดินมาถึงโต๊ะพวกมันสองคนก็รีบลุกขึ้นหอพักก็ใช่ว่าจะใกล้ ต้องเดินย้อนกลับไปด้านหลังคณะอีกเพราะคณะเรามีหอพักอยู่ในตัว เรา:กลัวห่าเหวไรล่ะกลัวอะไรเเค่ผีถ้าจะมาก็ขอหล่อๆเเล้วกัน// ทันได้นั้นเอง ป๊าป!! โรส: ผีหล่อบอกต่อพ่อมึงสิดูเวลาดูบรรยากาสด้วยอีสัสกูขนลุก! ไปเลยๆ// เเงงง นาโนโดนด่าเฉยเลยอ่ะ ลิด:เล่นอะไรรีบเดิน// ทีนี้ขอบอกว่าอยู่อย่างเจี้ยมๆ เลยทันที เเหม... เค้าเเค่พูดเล่นๆเองนะ เเบบคณะเราจะเเยกเป็นสาขาที่เรียนนะคะ เเยกเป็นตึกๆไป เเต่ขอบอกว่ากว้างมาก ต้นไม้ ดอกไม้ เยอะสุดๆสมชื่อคณะเขาเเหละเนาะ เเต่นักศึกษาปีหนึ่ง ส่วนมากเขาจะให้อยู่หอในก่อน ปีสองค่อยย้ายออกไปได้หอพักก็จะเเบบอยู่ไกลจากตัวตึกที่เรียนพอสมควร เเหละ เป็นทางเดินที่เป็นถนนคอนกรีตไปทางด้านหลัง มันก็จะไม่มีอะไรนอกจากพุ่มไม้ต้นไม่อ่ะ เเต่พอมาถึงทางเข้าหอจะเป็น 3 เเยก เเยกซ้ายทางตรงคือหอพักที่เป็นตึก 3-4 ตึกของรุ่นพี่ เเละของปีหนึ่งด้านในสุด ฝั่งขวาจะเป็นบ้านพักนักศึกษา เป็นหลังๆ เเบบให้เช่า จ่ายรายเดือนใครจะอยู่ก็ได้เวลาเข้าหอตอนไหนก็ได้ 22:00 หอรวมปิดเเต่เเยกขวาสามารถผ่านไปได้ตรงไปคือทางออกสู่ถนนใหญ่นั้นเเหละ พอมาถึงก็โล่งใจหน่อยเพราะมันมีร้านค้าหลายร้านมาก เเละหอพักก็มีคนเดินไปเดินมา โล่งอกไปที! ลิด: เห้อ~ วันที่สองผ่านไป// มันพูดหลังจากเข้ามาในบ้านพักเเล้วล้มตัวลงนอนที่โซฟา เรา: คิดถึงพี่เจ้าป่าอ่า~~// เราพูดพร้อมทำหน้าเพ้อฝัน คิดถึงตอนที่พี่เเกเดินเข้ามาเอาของ เเล้วก็ออกไปเเค่นี้ก็รู้สึกดีเเล้ว โรส/ลิด: หนัก! เรามองค้อนมันทันทีเมื่อมันพร้อมกันประสานเสียงว่าให้ ก็คนมันคิดถึงผิดอะไรเล่า!! โรส: กูไปเก็บกระเป๋าล่ะ เรา: ? ลิด: กู ไป ด้วย ทำไมพวกมันพร้อมใจกันลุกหนีฉันไปเลยอ่ะ งี้้เเหละ อีพวกไม่มีคนรักชิ!! ตัดมาเช้าอีกวันเลยเเหละกันตอนนี้พวกเรามารวมตัวกันที่หน้าคณะเรียบร้อยเเล้วรถบัส 2 คัน มาจอดรอเเล้วไปไหนก็ไม่บอกถ้าเตรียมทูพีชไปอาจจะได้ขึ้นเขาเเทนงี้ พี่เจน: น้องๆมารวมตัวกันตรงนี้เลยจ้า// พวกเราก็หิ้วกระเป๋ามารวมตัวกันเเบบสะลืมสะลือเพราะมันยังเช้าอยู่เเละเช้ามากด้วย พี่ฝน: เช็คจำนวนทุกคนเลยนะคะมองหน้าเพื่อนเราใครยังไม่มาเอ่ยรีบตามนะคะ ถึงเวลาพี่ไม่รอนะ// เราก็มองดูรอบๆ น่าจะครบนะ เพราะคำสั่งเด็ดขาดขนาดนั้นใครจะกล้าหือ พี่เจมส์:ขึ้นรถเลยครับ!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม