เขามองหน้าคนตัวบางที่ปรือตาขึ้นมามองเขาช้าๆ แววตาของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนาเสียจนเขาใจสั่น อยากจะตอกกระแทกเธอแรงๆ ไม่นับให้สาแก่ใจ
“อย่ามองผม ด้วยสายตาแบบนั้น”
“ทำไม ทำไมจะมองไม่ได้ นายเป็นใคร ฉันเป็นใคร”
คนตัวโตกัดกรามกรอด นึกฉุนที่พอมีสติเพียงนิดก็พ่นวาจาร้ายกาจ ถือตัวและเชิดหยิ่งใส่ทุกคนอีกแล้ว แบบนี้มันน่าเอาให้ขาถ่าง จึงชักท่อนร้อนออกมาเพียงนิดแล้วกดแทรกเข้าไปแรงๆ จนสุดโคน ทำแบบนี้อยู่หลายครั้ง และสะใจทุกครั้งที่เธอร้องครางเสียงหลงตอนเขาตอกกระแทกจนสุด
“อ๊า อ๊า ไอ้บ้า โอยยยยย”
“ยังจะปากดีกับผมอีกไหม หื้มมม คุณหนูมิร่า อื้มมม”
แม้ปากจะด่าเขา แต่เธอกลับแอ่นเนินเนื้อให้เขากระแทกให้ถูกจุด คนตัวโตที่ความอดทนเริ่มหมดลงทุกทีจึงเกร็งสะโพกตอกกระแทกเธอในจังหวะที่ร้อนแรง
เขาโน้มตัวลงไปกอดและจูบเธออีกหน ลำตัวส่วนล่างก็ยังคงทำงานประสานกันอย่างลงตัว เตียงไม้ราคาแพงขยับโยกรุนแรงจนหัวเตี
