“ลุคมันโทรมาบอกว่าลูกน้องผมเห็นคุณออกมาจากคอนโด พอตามไปคุณก็เหมือนรู้ตัวเลยหนีหายไปไหนก็ไม่รู้ แล้วผมก็โทรหาคุณไม่ติด โทรหาเพื่อนคุณก็ไม่ติด ไปหาที่ห้องของเพื่อนคุณมารอบนึงแล้วก็ไม่เจอ ผมตระเวนตามหาคุณทุกที่ที่คิดว่าคุณจะไป ผับ ร้านอาหาร ร้านสปา คาเฟ่ คอนโดของคุณ สวนสาธารณะ เหลือที่เดียวที่ผมกำลังจะไปถ้าเจ้าลุคมันไม่ห้ามผมเอาไว้ก่อน คือบ้านของพ่อคุณ”
“นี่ คุณจะบ้าหรือไง หาเรื่องโดนยิงไส้แตกหรอ อีกอย่างคุณส่งคนตามฉันจริงๆ ด้วยสินะ ถึงว่าก่อนหน้านี้ไปไหนก็บังเอิญเจอแต่คุณลุค”
“ก็ผม..”
“กลัวฉันหนี”
ใช่ เขากลัวเธอหนี เขากลัวเธอไปจากเขา ทั้งๆ ที่เขากำลังพยายามหาวิธียื้อเธอเอาไว้ให้ได้นานที่สุด หรือแม้กระทั่งจะทำยังไงให้ไม่ต้องแต่งงานกับมิร่า ซึ่งหนทางเหล่านี้มันช่างริบหรี่พอๆ กัน
“ผมไม่อยากให้คุณไปจากผม”
“เสียใจด้วยนะคุณแมท วันนึงฉันก็ต้องไปตามทางของฉัน คุณก็ต้องอยู่ในวิถีทางของคุณ เราสอง
